۲۳ ژوئیه ۱۹۹۹، شاتل فضایی کلمبیا برای استقرار رصدخانه پرتو ایکس چاندرا به مدار زمین پرتاب شد.
شاتل نوعی فضاپیما با قابلیت استفاده مجدد بود که برنامه ساخت آن از سال ۱۹۶۹ آغاز شد. کلمبیا نخستین شاتلی بود که مأموریت فضایی خود را آغاز کرد و قبل از فاجعه مرگبار سال ۲۰۰۳، ۲۷ مأموریت موفق را در کارنامه خود ثبت کرد. نام‌گذاری فضاپیما به کشتی کلمبیا که در بوستون نگهداری می‌شود برمی‌گردد.
در خلال آماده‌سازی این شاتل برای آزمایش زمینی، پنج تن از کارکنانی که با گاز نیتروژن مشغول پاکسازی فضاپیما بودند دچار خفگی شدند و دو نفر از آنان جان خود را از دست دادند.
این شاتل مأموریت‌های مهمی ازجمله استقرار آزمایشگاه‌های فضایی در مدار زمین، قراردادن چند ماهواره و انجام برخی تحقیقات در فضا را به‌اتمام رسانده بود.
این تلسکوپ فضایی می‌تواند تشعشعات پرتو ایکس ساطع‌شده از اجرامی در کیهان را که داغ هستند و انرژی زیادی دارند، مانند انفجارهای ابرنواختر و سیاهچاله‌ها، تشخیص دهد.
زمانی که چاندرا به فضا پرتاب شد، پیچیده‌ترین تلسکوپ اشعه ایکس بود که تا به‌حال ساخته شده بود.
اما دلیل دیگری وجود دارد که چرا این مأموریت شاتل نقطه عطفی بزرگ برای ناسا درنظر گرفته می‌شود. «ایلین کالینز»، عضو خدمه اس‌تی‌اس_۹۳ نیز اولین زنی بود که در این پرواز شاتل فضایی را فرماندهی کرد.
