عصر ایران؛ سروش بامداد - در جریان سفر اخیر وزیر خارجه لیبی به تهران که اولین سفر پس از سقوط معمر قذافی در 12 سال قبل بود بیش از آنچه گفتند و شنفتند نوع حجاب خانم نجلا منقوش مورد توجه قرار گرفت چرا که مطابق قوانین ایران حداقل را باید رعایت کند و شالی به سر انداخته بود.
این در حالی است که در سال های 69 و 74 که بی‌نظیر بوتو نخست وزیر وقت و فقید پاکستان به تهران آمد به شال اکتفا کرد و سفت و سخت خود را می‌پوشاند و در با‌رگاه امام هشتم چادر سیاه هم پوشید.
نجلا منقوش نخستین زن در تاریخ لیبی از زمان استقلال این کشور آفریقای شمالی در سال 1951 است که وزیرخارجه می شود. هر چند که بعد از سقوط سرهنگ دیوانه لیبی عملا دو پاره شده و دو دولت دارد و خانم منقوش وزیر دولتی است که سازمان ملل به رسمیت می شناسد و بخش هایی از کشور عملا در اختیار نیروهای مسلح است.
خانم منقوش که زاده و بالیده شهر بنغازی در شرق لیبی است متخصص امور حقوق جنایی است و قبلا در شورای ملی انتقالی لیبی فعالیت کرده است. او دکترای خود در مدیریت نزاع ها و صلح را از دانشگاه «جورج مایسون» آمریکا گرفته در حالی که پیش از آن فوق لیسانس خود را در همین زمینه از دانشگاه «ایسترن مینی نایت» آمریکا دریافت کرده بود.
به دلیل تحصیلات و اقامت در آمریکا طبعا به زبان انگلیسی کاملا مسلط است و مدتی با حجاب هم بوده است.
حسین امیر عبداللهیان وزیر خارجه ایران البته در توییت خود نوشته بعد از ۱۷ سال و دوران قذافی را هم منظور کرده است در حالی که لیبی بعد از دیکتاتور سرنگون شده و به قتل رسیده تاریخ تازه‌ای دارد.
باری غرض مکث بر عکس است نه ذکر احساس اصول گرایی ایرانی در قبال سقوط قذافی. چس باید یادآور شد: بی‌نظیر بوتو به شال خود بسنده نکرد در حالی که اکنون شال برای تعریف حداقلی حجاب زنان در ایران نه تنها برای میهمانان خارجی که درباره دختران جوان هم کفایت می‌کند.
درست است که در تلویزیون جمهوری اسلامی زنان باید کاملا پوشیده باشند و معاون رییس جمهور در امور زنان و نمایندگان زن و پلیس های زن که برای حجاب زنان تذکر می‌دهند با چادر مشکی خود را می‌پوشانند اما در کشاکشی که در پی شهریور پارسال و بعد از مرگ مهسا درگرفته دیگر صحبت از حجاب حداکثری واصرار بر «چادر حجاب برتر» نیست و این همه تاکید مقامات سیاسی و انتظامی و تقنینی و قضایی و انتظامی و نظامی و اجتماعی و فرهنگی و مکرر در مکرر در تریبون های نماز جمعه دیگر نه برای چادر و حجاب برتر که به خاطر شال است.
دوشنبه شب در میدان شهرداری رشت دیدم خانم های چادری پلیس زن گوشه میدان تجمع کرده بود. پارسال همین موقع اگر دختران جوان شالی شل بر سر داشتند تذکر می دادند و امسال یک شال ولو نمادین کفایت می کند و چند ماه قانون نویسی در مجلس و زیر بار گشت ارشاد رفتن و نرفتن و توضیحات خانم خزعلی همه برای این است که این حداقل حسب ظاهر حفظ شود.
خانم نجلا منقوش هم ظاهرا از داستان آگاه بوده که شالی انداخت نه آن که مثل مرحوم بوتو بسیار بیش از پوشش معمول خود رعایت کند.
