سعید نعمت‌الله از جمله کارگردان‌هایی است که کارش را به عنوان فیلمنامه‌نویس شروع کرد. در تلویزیون برای سریال‌های کارگردان‌های مختلفی مثل سیروس مقدم، محمدمهدی عسگرپور و بهرنگ توفیقی فیلمنامه نوشت و نهایتا سال ۱۳۹۹ اولین سریالش را با نام «زمین گرم» کارگردانی کرد. «پدر گواردیولا» دومین سریال نعمت‌الله است.
همه آنهایی که سریال‌هایی به قلم سعید نعمت‌الله را دنبال کرده‌اند خوب به حال‌وهوای آثار او آشنا هستند. او شخصیت‌هایی خلق می‌کند که یا به دلایلی از اصل وجود‌شان فاصله گرفته‌اند و ناخواسته وارد بیراهه شده‌اند یا زخم‌هایی خورده‌اند که مرهمی برایشان نیست. نعمت‌الله مخاطبان سریال‌ها را خوب می‌شناسد و می‌داند با چه تمهیدی آنها را با خودش همراه کند. مهمترین ویژگی فیلمنامه‌هایش دیالوگ‌ها و واگویه‌هایی است که شاید در وهله اول چندان باورپذیر به نظر نرسد اما به خاطر جذابیت ماجراها، مخاطبان بهرحال به آنها خو می‌گیرند و دنبالش می‌کنند. در «پدر گواردیولا» تا حد زیادی از این جنس دیالوگ‌گویی فاصله گرفته اما کماکان واگویه‌های گواردیولا همین امضا را دارند.
«پدر گواردیولا» ساختار متفاوتی دارد. ابتدا با شخصیتی به اسم بیوک مواجه می‌شویم و بریده‌ای از روابط عاشقانه‌اش با زری را شاهدیم. بعد از اینکه به زندان می‌افتد تازه سروکله شخصیت اصلی یعنی گواردیولا با بازی حمید فرخ‌نژاد پیدا می‌شود. بدون اینکه چیزی درباره این شخصیت بدانیم او را مردی معتاد و زباله‌گرد می‌شناسیم؛ کسی که از قضا او هم عاشق زری است و بعد از زندانی شدن بیوک سروکله‌اش در زندگی او پیدا شده. تازه وقتی سراغ قسمت صفر سریال می‌رویم متوجه می‌شویم ماجرای گواردیولا و آوارگی و حال بدی که دارد از کجاست. درواقع قسمت اول سریال ابهام‌هایی ایجاد می‌کند که بدون تماشای قسمت صفر نمی‌توان به آنها پاسخ داد.
داستان سریال روی چند شخصیت اصلی پیش می‌رود. «بیوک» خلافکار و مواد فروشی است که همان ابتدا به زندان می‌افتد و آنجا به خاطر لو دادن برادر یکی از زندانی‌ها کتک مفصلی می‌خورد. دست آخر آزاد می‌شود تا برود سراغ گواردیولا و حسابش را با او تسویه کند. از طرف دیگر می‌داند که قضیه کتک خوردنش به شخصیتی به اسم پوری برمی‌گردد با بازی سیامک صفری؛ مردی که سالن سینما را به کارتن‌خواب‌ها اجاره می‌دهد و زری هم روزی همان‌جا زندگی می‌کرده. تا اینجا تمام این شخصیت‌ها به نحوی باهم ارتباط پیدا می‌کنند و حالا باید دید در ادامه چه خواهد شد.
تا اینجای ماجرا که بار اصلی سریال روی دوش حمید فرخ‌نژاد است. باتوجه به اینکه نام سریال هم از گواردیولا گرفته شده، به احتمال زیاد همچنان با ماجراهای او پیش خواهیم رفت. بازی موفق فرخ‌نژاد در نقش یک ستاره مشهور اما دائم‌الخمر و بعدتر یک زباله‌گرد، توانسته موقعیت جذابی را رقم بزند. مهران مدیری این اواخر بارها تلاش کرده در نقش‌های جدی بازی کند اما معمولا موفقیتی به دست نمی‌آورد. در قسمت اول «پدر گواردیولا» با نقشی متفاوت با بازی او روبه‌رو هستیم. او را در موقعیت‌هایی مثل کتک خوردن و نشستن پشت وانت و خوردن جگر کنار خیابان می‌بینیم که پیش از این شاهد نبوده‌ایم. به نظر می‌رسد می‌توانیم به موفقیت او هم در این نقش امیدوار باشیم. درباره بازی سایر بازیگران فعلا باید منتظر بمانیم و قسمت‌های بعدی را ببینیم.
