روزنامه اعتماد: در روزهای اخیر فیلمی از پیاده‌روی شبانه علیه «بی‌حجابی» با هدایت علیرضا پناهیان منتشر شد. این پیاده‌روی مصادف با سالروز شهادت شیخ فضل‌الله نوری نیز بود و جماعت در حال راهپیمایی نیز تصویری از نوری را در دست داشتند. یکی از همخوانی‌های دسته عزا چنین بود: «خواهر من حجاب تو سنگر است؛ غیرت عباس و علی اکبر است / حیا و عفت، هدیه زهراست؛ الگوی ما هست، ام ابیها»
علیرضا پناهیان نام آشنایی است؛ به واسطه سخنرانی‌های تند و انتقادی‌اش به دولت روحانی در خصوص برجام و البته سخن معروفی که درباره موضوع شفافیت در مجلس دهم داشت. چهار سال پیش، در ۱۵شهریور سال ۹۸ پناهیان در سخنرانی‌اش بر سر مجلس دهمی‌ها فریاد زد؛ او خطاب به آنها گفت: «غلط می‌کنید شما بر اساس عقاید رای می‌دهید. باید بر اساس کار کارشناسی رای بدهید ای مجلس شورای اسلامی آدم باش!»
علیرضا پناهیان اما در بیش از یک دهه گذشته پای ثابت سخنرانی‌های سیاسی است. کمی عقب‌تر از او، برادرش احمد نیز همان دیدگاه‌ها را با ادبیاتی تندتر تکرار می‌کند. نکته جالب توجه درباره این دو واعظ اصولگرا که البته در سال‌های اخیر خود را انقلابی معرفی می‌کنند موضع‌گیری‌های آنها در همه حوزه‌ها است. اگر نام پناهیان را در موتور جست‌وجوگر گوگل سرچ کنید به خوبی می‌بینید که به جز مساله برجام و حجاب، تقریبا در همه حوزه‌ها از فیلم و سریال و مباحث خانواده تا موضوعات اقتصادی و مدیریتی از جانب این دو برادر موضع‌گیری‌های تندی صورت گرفته است. موضع‌گیری‌هایی که مرور آنها در کنار برخی حواشی خانواده پناهیان تصویر دقیق‌تری از رویکرد و طرز فکر آنها و البته جایگاه‌شان در جریان فکری اصولگرایان ارایه می‌دهد.
آذرماه سال 1399 فیلمی در شبکه‌های مجازی منتشر شد که احمد پناهیان، برادر علیرضا پناهیان، روحانی معروف را در حال شعاردادن جلوی یک تجمع در قم نشان می‌داد. او می‌گوید: «مسوولان از جنگ با امریکا می‌ترسند ولی مردم نه. شما از ترامپ و نتانیاهو می‌ترسید و جنگ‌افروزی موهومش. این ملت نمی‌ترسد. ما آماده مبارزه و نبرد با امریکا هستیم. اگر شما (مسوولان کشور) از جنگ با امریکا می‌ترسید، مردم غیور ما نمی‌ترسند.» همان زمان از آن سو برادر معروفش علیرضا پناهیان هم در واکنش به ترور شهید محسن فخری‌زاده، متنی را در صفحه اجتماعی خود منتشر کرد و نوشت: «ما دشمن داریم و دشمنان ما همواره دنبال لحظه‌ای فرصت برای ضربه‌زدن هستند. واقع‌بین باشیم. کدام جریان به دشمنان ما جرات داد؟ جریان تضعیف‌کننده ایران. هرکسی که با وجود خسارت محض برجام، مذاکره دوباره با دشمن را فرصت بداند، تضعیف‌کننده ایران است. دشمن هرگاه هر ضربه‌ای به ملت ایران زده، به خاطر سیاست‌مداران ضعیف و تضعیف‌کننده ایران بوده است».
برادران پناهیان در سال‌های ابتدایی امضای توافق برجام تندترین موضوع‌گیری‌ها را علیه این توافق در دولت روحانی و سیاست خارجی دولت او داشتند. کمتر جلسه و وعظی بود که دو برادر منبر آن را در اختیار داشته باشند و نقد و کنایه تندی در آن علیه این موضوعات مطرح نشود. در تمامی این مسائل هم محمدجواد ظریف پای ثابت نقدها بود. کمتر دیالوگی درباره برجام از سخنان برادران پناهیان شنیده می‌شود که در آن نقدی به محمدجواد ظریف نباشد. البته صحبت‌ها بسیاری از مواقع، از نقد هم فراتر می‌رفت و فرم تهدید و اتهام به خود می‌گرفت.
به نظر می‌رسد در نقد چهره‌های اصلاح‌طلب البته تقسیم کاری بین برادران پناهیان صورت گرفته است. همان اندازه که محمدجواد ظریف و دیگر چهره‌های دولت روحانی مورد نقد علیرضا پناهیان بوده و هستند، برادر دیگر احمد به چهره‌های دیگری مثل تاجزاده و حجاریان می‌تازد. او در یک سخنرانی در دوران روحانی به تندی به این دو چهره تاخت و گفت شما چه کسی هستید که یادداشت می‌دهید و حرف می‌زنید. آقای تاجزاده مسلسلی حرف بزند و بعد آقای حجاریان به عنوان مغز متفکر به میدان بیاید. چرا باید انسان‌های ... مثل حجاریان و تاجزاده مردم را تحریک کنند علیه نظام؟ می‌خواهند ریشه نظام را از درون خشک کنند. چرا قوه قضاییه سکوت می‌کند؟ والله من متعجبم. بشکند دست مسوولی که باید حکم جلب اینها را امضا کند و نمی‌کند. مسوولان نظام و جریان‌های حزب‌اللهی همه مدیون هستید، حرف بزنید، موضع بگیرید».
برادران پناهیان را شاید بتوان تندترین منتقدان دولت روحانی دانست. به کار بردن اصطلاحات عجیبی در ارتباط با عملکرد دولت، برادران پناهیان را در سال پایانی کار دولت روحانی در مرکز توجه قرار داده بود. علیرضا پناهیان شهریور سال 1399 درباره مشکلات آب خوزستان گفته بود: «روی کره مریخ، یک استانی است که در آن دکل نفتی قرار دارد و کارکنان اون مجتمع‌ها برای خودشان آب شیرین‌کن دارند و روستاهای اطراف اون مجتمع‌ها در حال هلاک شدن از بی‌آبی هستند. آن وقت خیرین مثل ستاد اجرایی و چندجای دیگر باید بروند آنجا منبع آب بگذارند. من بودم، استاندار آن استان را به گاری می‌بستم و می‌گفتم که هر روز باید بروی برای این مردم آب بیاوری».
کمی آن‌سوتر احمد پناهیان نیز با همین ادبیات به شورای شهر در دست اصلاح‌طلبان می‌تاخت. روز چهارم محرم در هیات محبان اهل‌بیت (ع) قم با گلایه از عملکرد شهرداری تهران در ایام محرم 99 گفت: «در سطح تهران آثار محرم دیده نمی‌شود. مسوول مربوطه می‌گوید پارچه برای مشکی‌پوش کردن شهر نداشتیم! بعد می‌گوید چون مردم نزدیک عاشورا کم‌کم مشکی می‌پوشند، ما هم گذاشته‌ایم کم کم شهر را مشکی‌پوش کنیم! مردم را چه فرض کرده‌اید؟! ...» نکته عجیب اما آنکه مشکل آب خوزستان هنوز برقرار است اما علیرضا پناهیان تصمیم برای بستن کسی به گاری ندارد.
به‌رغم اینکه وضعیت برجام و احیای آن حتی برای کارشناسان این حوزه مبهم است اما دو برادر دست از موضع‌گیری در این باره برنداشته‌اند. البته برجام و انتقاد از آن و درخواست صریح نقد آن از اولویت سخنرانی‌های پناهیان‌ها خارج شده و جای خود را به مساله حجاب داده است. حالا هر دو برادر روی منبر و جلسات و سخنرانی‌های وعظ خود تاکید می‌کنند که مساله بی‌حجابی قابل اغماض نیست. نکته قابل توجه اما موضع‌گیری‌های پناهیان درباره نحوه برخورد با مساله حجاب است. تنها چند ماه قبل از اینکه پناهیان در خیابان‌ها لیدر جریان معترض به بی‌حجابی شود و عکس شیخ انقلابی را در دست بگیرد، در گفت‌وگویی اعلام کرده بود که ارشاد از طریق پلیس ممکن نیست. این مساله اجتماعی است. وقت امر به معروف و نهی از منکر هم الان زمانش نیست. ما در مرحله دعوت هستیم ابتدا باید دعوت کنیم و بعد به آن امر کنیم.
شهریور سال 1399 انتشار خبری مبنی بر ملک میلیاردی علیرضا پناهیان با واکنش‌های گسترده همراه شد. عده‌ای بر او تاختند و متهمش کردند به شراکت با فلان سوپر میلیاردر معروف و سند ملکش در سعادت‌آباد را منتشر کردند و ...؛ خود پناهیان نیز در مقام دفاع برآمد و گفت که چنان وضع مالی بدی دارد که اگر شرح دهد، برایش اعانه جمع خواهد شد و مدعی شد که با هدایای دوستانش روزگار می‌گذراند.
پناهیان اما اصل مساله مالکیت این ملک را تاکید کرد و در این باره توضیحاتی داد: «بنده سال‌ها پیش ملک مشترکی را خریداری کردم و شریکم ۵ سال تحمل کرد تا من بتوانم سهم هزینه ساخت و ساز خودم را تهیه کنم، اما متاسفانه نتوانستم و همین شد که شریکم اصرار بر فروش خانه کرد. در آن زمان مشکلاتی برای خانواده بنده به وجود آمده بود که قادر به نقل مکان نبودم، آیت‌الله حق‌شناس (ره) شخصی را معرفی کردند تا آن بخش از ملک شریکم را بخرد، بعد از خرید و ساخت یک واحد از آن ساختمان به بنده رسید آن ساختمان کلا ۲۵۰ متر بود؛ بعد امروز همین خبرگزاری‌ها رذیلانه خبر می‌زنند که فلانی با صاحب فلان کارخانه ملکی ۳۰ میلیاردی دارد در حالی که بنده تازه فهمیدم آن فرد صاحب فلان کارخانه است. آن خبرنگار اصلاح‌طلبی که رفته و از آن محل گزارش تهیه کرده خوب می‌داند که بنده دو سال بعد از ساخت به دلیل شرایط خانوادگی‌ام همان یک واحد را فروختم و با افتخار به مستاجری رفتم و دیگر نتوانستم با آن پول خانه بخرم؛ حال آیا می‌شود اخبار خبرگزاری‌های دروغگوی طرفدار دولت را که سرشار از دروغ و افترا است، باور کرد؟ الحمدالله مردم عاقل و فهیم قدرت تحلیل دارند و حق و باطل را خوب تشخیص می‌دهند، بنده مسوول مملکتی نبودم که بیایم پاسخ «از کجا آورده‌اید» را بدهم ضمن اینکه ۹۰ درصد مسوولان پاسخ این سوال را به ملت ندادند؟! کسانی که دست به تخریب می‌زنند گویی نمی‌دانند بنده سال‌ها است که سخنرانی می‌کنم و مردم خودشان دوست دارند در جلسات بنده شرکت کنند.»
اظهارات پناهیان با تیتر «هدیه رفقایم هست» در رسانه‌ها ثبت شد و بعدها با اظهارات اکبر طبری که گفته بود رفقایش حاضر هستند لواسان را به نامش بزنند، مقایسه شد.
به جز دو برادر پناهیان یعنی احمد و علیرضا، دو برادر دیگر با نام خانوادگی پناهیان نیز در ماه‌های اخیر خبرساز بودند. پسران علیرضا پناهیان که هر دو ملبس به لباس روحانیت هستند. رضا و مرتضی پناهیان که سال گذشته با یک توییت جنجالی درباره آرزوی مرگ برای میرحسین موسوی وارد میدان شدند و با واکنش گسترده رسانه‌ها رو‌به‌رو شدند. اسفندماه سال گذشته رضا پناهیان نوشت: «میرحسین موسوی آنفلوآنزا گرفته. با آرزوی موفقیت برای این ویروس عزیز». او در ادامه هشتک «مرگ بر فتنه‌گر چه در حصر چه در قصر» را نیز اضافه کرده بود. ساعتی بعد از انتشار آن، برادر رضا یعنی مرتضی نیز ذیل توییت او نوشت: «امیدواریم ویروس آنفلوآنزا مثل نظام اسلامی رافت به خرج ندهد».
این اظهارات پسران پناهیان با واکنش و نقد بسیاری از چهره‌ها و رسانه‌ها همراه شد. روزنامه آرمان امروز با اشاره به جایگاه علیرضا پناهیان در حوزه درس اخلاق در این باره نوشت: «با توجه به این حاشیه‌ها نیاز است تا به گفته‌های حجت‌الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان در مورد اخلاق در عرصه سیاسی اشاره‌ای داشته باشیم. او با حضور در رسانه ملی در مورد اهمیت اخلاق سیاسی مسوولان کشور گفت: در عرصه سیاست اخلاق خیلی اهمیت دارد و این اهمیت در عرصه انتخابات بیشتر می‌شود. اما چرا در عرصه سیاست و اخلاق اهمیت دارد؟ برای پاسخ دادن به این سوال، یک پرسش مطرح می‌کنم؛ به نظر شما پدر و مادرها نقش عمیق‌تری در تربیت انسان‌ها دارند یا مسوولان جامعه؟ معمولا مردم می‌گویند که نقش پدر و مادرها بیشتر است ولی امیرالمومنین (ع) در روایتی عکس این مطلب را بیان می‌کنند. ایشان می‌فرمایند: «مردم به امرای خود شبیه‌تر هستند تا به پدر و مادرهای خود؛ النّاسُ بِأُمرائِهِمْ أشْبهُ مِنْهُمْ بِآبائِهِم» (تحف العقول/ص208) این نشان می‌دهد که نقش تربیتی و اخلاقی مسوولان جامعه فوق‌العاده بالاست. متاسفانه در افکار عمومی جامعه و حتی بین خود مسوولان توجه چندانی به این موضوع نمی‌شود.»
