تیم دو و میدانی ذوبآهن مرحله دوم رقابتهای لیگ برتر دو و میدانی را با موفقیت سپری کرد و اکنون در جدول صدرنشین است. مرحله سوم این رقابتها در مهرماه سال ۱۴۰۲ برگزار خواهد شد. از این رو خبرنگار ایسنا در خصوص شرایط این رشته و شرایط آن با سجاد مرادی، سرمربی تیم دو و میدانی باشگاه ذوبآهن گفتوگو کرده است که در ادامه میخوانید:
سطح رقابتهای برگزار شده در این دو هفته را چطور ارزیابی میکنید؟
مسابقات قهرمانی لیگ باشگاههای کشور یا همان لیگ دسته یک باشگاههای کشور در دو و میدانی است که این رقابتها، دومین مرحله برگزاری این مسابقات بود و مرحله اول آن، حدود دو هفته پیش برگزار شد. به طور کلی، لیگ قهرمانی کشور به سه دسته (لیگ) تقسیم میشود که مجموع امتیازات سه لیگ، قهرمان را مشخص میکند. خوشبختانه تا این لحظه، ما در جایگاه نخست قرار داریم و امیدواریم کاپ قهرمانی را از آن خود کنیم.
کیفیت بازیها و سطح رقبا را چطور دیدید؟
از آنجایی که لیگ باشگاههای کشور است، باید درباره تیمها صحبت کنیم که در حال حاضر تیمهای گل گهر سیرجان و نفت، رقبای جدی ما در لیگ هستند و تقریبا با فاصله نزدیکی رقابت میکنیم. نتایج بر حسب اعضای تیم بسته میشود و در لیگ دوم، چندین نفر از افراد تیممان را در اثر آسیبدیدگی و مصدومیت از دست دادیم که باعث شد امتیاز منفی بگیریم، اما تا آغاز لیگ سوم حدود یک ماه زمان داریم، انشاءالله آسیبهایشان درمان میشود و با قدرت به میدان میآییم.
درباره ترکیب تیم موردی هست که اضافه کنید؟
به طور کلی سعی بر این بوده است که اکثر افراد حاضر در تیم، بومی باشند. نیما نکیسا، مدیرعامل باشگاه ذوبآهن نیز تاکید داشت تیم ذوب آهن باید تاحدودی با دید بومیگرایانه بسته شود، البته چند سالی است که دو و میدانی استان اصفهان با افت مواجه شده که متاسفانه از نظر امتیازی آسیب دیدیم و به ضرر ما تمام شد. امیدواریم تا چند سال آینده شاهد رشد و پیشرفت خوبی در دو و میدانی اصفهان باشیم.
شرایط فعلی دو و میدانی چطور است؟ آیا به آن پیشرفت و توسعهای که باید، رسیده است؟
دو و میدانی مادر ورزشها است؛ مادر قدیس، بزرگ، باارزش است و برای هر عنوانی به کار برده نمیشود، اما متاسفانه برخورد مادرانهای با این ورزش صورت نگرفته است. اکنون دو و میدانی نخبهمحور شده و افراد نخبه روی کار آمدهاند پس باید برنامهریزی بلندمدتی صورت بگیرد و نگاه جامعه ورزش به این سمت جلب شود یعنی اگرانتظار داشته باشیم و بگوییم دو و میدانی با ستارههای فعلیاش در وضعیت خوبی قرار دارد و در روزهای اوج خود است، صحیح نیست. باید بتوانیم در هر رشته چندین قهرمان داشته باشیم. برای مثال نباید فقط تک ستارهای مانند احسان حدادی داشته باشیم و نفر بعدی حتی به مقام سوم آسیا نیز دست پیدا نکرده باشد. البته رشتههای دیگر نیز از همین ترتیب (اختلاف و فاصله میان نفر اول و دوم) پیروی میکنند که با حمایت میتوان تاحدودی از این اختلافها کاست.
یعنی از فعالین این رشته حمایتی صورت نمیگیرد؟
با وجود اینکه بیشترین تعداد مدال المپیک از رشته دو و میدانی است، اما نسبت به آن بیتوجهاند، حامی این رشته نیستند و اصلا حمایتی صورت نمیگیرد. لیگ باشگاهها با تقبل کردن حمایتهای مادی و معنوی تعدادی از ورزشکاران، وزنه و باری را از دوش دو و میدانی برداشته است، ولی این شیوه مناسبی برای دستیابی به مدالهای المپیک نیست.
بازیها و برنامههای مهم پیش رو چیست؟
بازیهای آسیایی برای تیم ملی را داریم و پس از آن، مسابقات قهرمانی آسیا است. شاگردان من در لیگ دو به نتایج خوبی دست پیدا کردهاند برای مثال در ۸۰۰ متر، علی امینیان، در ۱ هزار و ۵۰۰ متر و ۳ هزار متر با مانع امیر زمانپور و در ۳ هزار متر با مانع و ۵ هزار متر حسین کیهانی قهرمان بازیهای آسیایی بود را داریم که برای آن مسابقات آماده میشوند. امیدوارم در بازیهای آسیایی مدالهای خوشرنگی کسب کنیم.
فعالین این رشته با چه موانعی روبهرو هستند و چگونه با آنها مقابله میکنند؟
مشکلات انگشتشمار نیستند و بسیار زیادند. لازم است از بالا و نهادهایی مانند مجلس، ریاست جمهوری و وزارت ورزش ورود شود و نگاهی به این رشته داشته باشند تا حمایتهایی صورت گیرد. موانع کوچک نیستند که بتوان نام برد و همچنین مواردی نیستند که به دست رئیس فدراسیون، ورزشکاران و باشگاهها حل شود. بهعنوان مثال در زمینه باشگاهداری و تیمداری، در لیگ باشگاهها حدود ۱۰-۱۲ تیم حضور دارند که اگر این تعداد به ۴۰ تیم برسد، مطمئنا قرارداد ورزشکاران و خواهان آنها بالاتر میرود، در نتیجه پول بهتری به دست ورزشکار میرسد و در لیگ با تلاش بیشتری حاضر میشود، رکوردهای بهتری نیز به ثبت میرساند.
تیم ذوبآهن ریشهدارترین باشگاه کشور است یعنی تیمی را نداریم که سابقهای مانند این باشگاه برای حضور در لیگ باشگاههای کشور داشته باشد و قطعا افتخاری برای ذوبآهن است که همیشه گوشهای از مشکلات را حل و از بار روی دوش این رشته، کاسته است یعنی باید سایر باشگاهها و افراد دیگری ورود پیدا کنند. اگر چندین تیم مانند ذوبآهن داشتیم شاید ۵۰ درصد از مشکلات دو و میدانی حل میشد و ۵۰ درصد باقیمانده توسط مربیان و زیرساختها مدیریت و رفع میشد.
سخن پایانی؟
دو و میدانی در وضعیتی مناسبی نیست. انشاءالله این مسائل حل میشود. با وجود احترامی که برای فعالین این رشته قائل هستم، اما متاسفانه دو و میدانی تاحدودی برمبنای کینهورزی پیش میرود، یعنی کسانی هستند که وقتی روی کار میآیند، ابتدا کینههایشان را تسویه حساب میکنند و سپس به وظایف خود رسیدگی میکنند. امیدواریم این مسائل حل شود و خانواده کوچک دو و میدانی با همفکری اساسی، این رشته را به المپیک برسانند و شاهد روزهای خوب باشیم.
انتهای پیام