دنباله‌دار دوره‌ای شواسمن- واچمن 3 (73P/Schwassmann-Wachmann 3) دست‌کم دو بار تاکنون دچار فروپاشی شده است. این دنباله‌دار یک سوفله کیهانی از یخ و غبار به‌جامانده از منظومه شمسی اولیه است که در سال 1995 برای اولین‌بار در قسمتی از مدار بسته خود به چندین قطعه بزرگ تقسیم شد.
دنباله‌دار شواسمن- واچمن 3 در گذر سال 2006، به ده‌ها تکه، به‌اندازه چندین درجه در آسمان، متلاشی شد. دنباله‌دارها نسبتاً شکننده هستند، بنابراین فشارهای ناشی از گرما، گرانش و گازپراکنی (Outgassing) می‌تواند عامل گرایش آن‌ها به فروپاشی به شکلی تماشایی در نزدیکی خورشید باشد.
تلسکوپ فضایی هابل در سال 2006 تصویری دقیق از «تکه B» را ثبت کرد. این تکه خود شامل تعداد زیادی تکه کوچک‌تر است که هرکدام گیسو و دم خود را دارند. این دنباله‌دار بیش از 3,000 کیلومتر طول دارد و فاصله آن از سیاره زمین 32 میلیون کیلومتر است.
