به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا از مازندران ، سال گذشته در چنین روزهایی ایران اسلامی  به یکباره خود را در فتنه ای مشاهده کرد که ماهیت و گردانندگان آن برای هیچ کس مشخص و معلوم نبود .

اگرچه دشمنان خارجی با کمک خناسان داخلی پس از کسب موفقیت های متعدد دولت سیزدهم از مدتها قبل تدارک فتنه ای چند بعدی را در سر می پروراندند. حال بعد از گذشت یک سال از التهابات و نا آرامی های فتنه "مهسا" و پروژه اسراییلی "هزار زخم، هزار ضربه"،  به بررسی برخی از زوایای دیده نشده این غائله بپردازیم که عبرتی باشد برای عبرت گیرندگان.

1. متاسفانه بعد از بوجود آمدن این حادثه، شاهد گسترش تدریجی پوشش های نامتعارف در سطح جامعه بوده ایم، آن چنان که برخی از این رفتارها موجبات دل آزردگی بدنه متدین جامعه گشته بود. دستگاه های تبلیغی به دنبال این مطلب بوده و هستند که با اقدامات فرهنگی و به کارگیری توان حلقه های میانی و مردمی در جهت کاهش این پدیده گام بردارند امّا نمی توان از کنار برخوردهای سخت و سریع به راحتی گذشت. نیروی انتظامی ضمن پذیرش نقص های طرح موسوم به " گشت ارشاد" و اصلاح آن،  با راه اندازی سامانه هایی در چندین سطح تلاش کرد آرامش روانی را به کف جامعه برگرداند. بنابراین جدی گرفتن مقابله با پدیده بدحجابی که اندک اندک به برهنگی تبدیل شده بود و از سوی دیگر مطابق پژوهش های صورت گرفته، جزء اولویت های مردم به شمار می رفت، در برنامه های اصلی نیروی انتظامی قرار گرفت که ان شالله با افزایش تجهیزات سخت افزاری و نرم افزاری، در آینده ای نزدیک موفقیت هایی در پی خواهد داشت.
2. اجماع بین دستگاهی برای رفع خلاهای قانونی برای مقابله با بی حجابی، یکی دیگر از ابعاد دیده نشده اغتشاشات سال گذشته بود. به نظر نگارنده، چنانچه این حوادث شوم در کشور بوجود نمی آمد، مجلس انقلابی، دولت مردمی و قوه قضاییه جهادی با همان قوانین موجود به مقابله با گسترش وضعیت نامناسب عفاف و حجاب می پرداختند حال آنکه با مطالبه منطقی و عقلایی کنش گران و فعالان این عرصه، مجلس ضمن برگزاری جلسات متعدد با کارشناسان مرتبط و ایجاد حلقه مشاوره و تنظیم پیشنهادات اساتید حوزه و دانشگاه و با ایستادگی محکم در مقابل هوچی گری های خارجی و داخلی لایحه حمایت از فرهنگ عفاف و حجاب را به مرحله تصویب رساند.
3. احیای هسته های امر به معروف و نهی از منکر که در طول سالیان گذشته کارآمدی خود را از دست رفته می دید و کم کم به نهادی کم اثر و بعضاًً بی اثر تبدیل شده بود،پس از فروکش کردن جریانات فتنه 1401، در رأس مطالبات مردمی قرار گرفت. مردم می خواهند راه و روش این فریضه مهم و فراموش شده را آموزش ببیند و در عرصه میدان، آن گاه که با پلشتی و زشتی های عرفی و دینی  مواجه گشتند، آن را بکار ببندند چرا که می دانند و از بزرگان دین و شریعت آموخته اند که اگر در این مسیر کاهلی و سستی بخرج دهند، دیر زمانی نخواهد پایید که خود و نزدیکان خود را در مهلکه ای عجیب گرفتار می بینند. آنچه امروز مبرهن است آن است که هسته های امربه معروف و نهی از منکر از محاق تاریخی بیرون آمده اند که می طلبد متولیان امر در دستگاه های فرهنگی و تبلیغی با طرح ریزی و اتخاذ تصمیمات انقلابی روز به روز برای ارتقای سطح اثربخشی آن تلاش نمایند.
4. تاثیر فضای مجازی در همه ی ابعاد زندگی روزمره ما قابل کتمان نیست. گسترش بی حد و حصر شبکه های مجازی در بین نوجوانان به چالشی بزرگ برای خانواده ها تبدیل شده است آنچنان که برخی از والدین نمی دانند با نوجوانانی که از لحظه ای از تلفن همراه خود جدا نمی شوند، چگونه رفتار کنند. در اغتشاشات سال گذشته، بخش وسیعی از اخبار دروغ و نادرست از طریق همین مجاری به جامعه پمپاژ می شد که فرصتی برای صحت سنجی و پالایش اخبار درست برای کسی باقی نمی گذاشت و به همین جهت مسئولین کشور مجاب شدند تا سکوهای خارجی را مسدود نمایند. به نظر می رسد جدّی گرفتن آموزش سواد رسانه ای و شناختن و شناساندن امپراتوری رسانه ای دستگاه استکبار به عموم مردم و نیز افشاء تکنیکهای موسوم به دروغ های گوبلزی، بخش مهمی از اقداماتی ست که باید برای جلوگیری از تکرار حوادثی مشابه آنچه که در پاییز 1401 بر ما کشور گذشت، سرلوحه نهادهای فرهنگی بخصوص آموزش و پرورش قرار گیرد. بلا شک ما نمی توانیم نوجوانان را از دنیای تکنولوژی دور نگه داریم بلکه می بایست با صرف هزینه و وقت راه های استفاده درست از بسترهای موجود در فضای مجازی را به آنها بیاموزیم.

نویسنده : کریم طالبی

انتهای پیام