دستیابی به بمب اتمی در مقطعی از تاریخ دنیا، یکی از مؤلفه‌های قدرت محسوب می‌شد تا از این طریق آن‌هایی که به این سلاح دست یافته‌اند، دیگر جوامع را تحت فشار و سیطره خود قرار دهند.
به کارگیری بمب هسته‌ای نخستین بار از سوی آمریکا اتفاق افتاد.
آمریکا در جنگ جهانی دوم برای جلوگیری از شکست خود مقابل ژاپن، هیروشیما و ناکازاکی را هدف بمب‌های اتمی خود قرار داد و صد‌ها هزار نفر از مردم این شهر‌ها را به کام مرگ فرستاد و جنایتی از یاد نرفتنی آفرید.
انگلیس نیز که دارای سلاح هسته‌ای است، آزمایش بمب اتمی خود را علیه بومیان استرالیا انجام داده است که در این آزمایش هزاران نفر از مردمان اصلی این قاره که صاحبان این سرزمین هستند کشته شدند.
کشور‌های دیگری، چون روسیه، چین، فرانسه، هندوستان، پاکستان، کره شمالی و رژیم صهیونیستی نیز دارای سلاح هسته‌ای هستند که تاکنون از این سلاح استفاده نکرده‌اند.
خطر سلاح هسته‌ای همه جهان را تهدید می‌کند و مهمترین خطر از سوی آن‌هایی است که از این سلاح کشتار جمعی استفاده کرده‌اند و آن را در اختیار دارند.
ساخت سلاح هسته‌ای هزینه زیادی دارد علاوه بر آن نگهداری و مراقبت از آن نیز هزینه سنگین تری را تحمیل می‌کند.
اگر روزی جنگ هسته‌ای در جهان آغاز شود، باید نابودی زمین را مشاهده کرد؛ جنگ هسته‌ای گسترش خواهد یافت و دارندگان آن نیز تحت تأثیرات مستقیم و غیر مستقیم بمب هسته‌ای نابود خواهند شد.
