به گزارش ایرنا، رسانه های خبری زاگرب در گزارشی عنوان کردند که ترک کروات ها به طور دسته جمعی از کشور بزرگترین دلیل روند رو به کاهش جمعیت در کرواسی به شمار می رود و این کشور تنها عضو اتحادیه اروپا است که ساکنین آن نسبت به دیگر کشورهای اتحادیه، بیشتر کشورشان را ترک می کنند.

طبق اطلاعت "یورو ستارت" (Evrostat ) از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ میلادی جمعیت کرواسی تنها به دلیل مهاجرت ۴.۲۶ سکنه به ازای هر ۱۰۰۰ شهروند کاهش یافته است.

دومین کاهش بزرگ جمعیت از طریق مهاجرت در اتحادیه اروپا لیتوانی است. لیتوانی بعنوان عضو اتحادیه اروپا از لحاظ ترک شهروندان آن وضعیت بدتری نسبت به کرواسی دارد که ۵.۰۴ نفر از هر یک هزار شهروند در این کشور در همان فاصله زمانی ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ میلادی کشورشان را ترک کره اند.

بنا به گزارش «یوتانرتی لیست» چاپ کرواسی؛ بدون تردید بایستی اشاره کرد که رونق اقتصادی یک کشور در اتحادیه اروپا تأثیر کلیدی در تصمیم گیری مردم برای ترک یک کشور، یعنی مهاجرت به کشورهای دیگر دارد.

منطقه اتحادیه اروپا به همین دلیل یکی از جذاب ترین مناطق برای مهاجران از سراسر جهان محسوب می شود، اما از سوی دیگر اشاره می شود که در داخل اتحادیه اروپا با وجود همه تلاش ها، هنوز اختلافات زیادی وجود دارد و ساکنان کشورهای فقیرتر از این اتحادیه به کشورهای ثروتمندتر اتحادیه مهاجرت می کنند.

** بحران اقتصادی

چنین روندی به ویژه در کشورهای پسا سوسیالیستی در سال های اول پس از پیوستن به اتحادیه اروپا در اوایل سال ۲۰۰۰ میلادی وجود داشت. در آخرین دوره پنج ساله مشاهده شده که فقط پنج کشور عضو اتحادیه اروپا نرخ مهاجرت منفی داشته اند، یعنی تعداد مهاجرانی که کشورشان را ترک کرده اند بیشتر از تعداد مهاجرانی بوده اند که به کشورشان وارد شده اند مانند بلغارستان، رومانی، لتونی، کرواسی و لیتوانی.

دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا با بهترین شاخص اقتصادی تعداد مهاجران بیشتری را در مقیاسه با کشورهایی که در بالا ذکر شد در خود جای داده اند مانند لوکزامبورگ که نرخ خالص مهاجرت به این کشور ۱۷ بوده است، به این معنی که در مقابل هر یکهزار شهروند، تعداد مهاجرینی که به این کشور وارد شده اند ۱۷ نفر نسبت به مهاجرانی که این کشور را ترک کرده اند، بیشتر بوده است.

همان الگویی که در محاسبات «ایوان چیپین» و «پتار مجیمورتس» از گروه جمعیت شناسی دانشکده اقتصاد زاگرب نشان داده شده است که در کرواسی نیز مساله اقتصادی وجود دارد؛ به این گونه که رابطه بین رفاه اقتصادی از طریق تولید ناخالص داخلی سرانه و نرخ خالص مهاجرت برای هر شهرستان در این کشور اندازه گیری شده به ویژه در سال های اول پس از پیوستن کرواسی به اتحادیه اروپا که قوی تر بوده است.

بنا به اظهارات «چیپین» کارشناس امور جمعیتی دانشگاه اقتصاد زاگرب؛ شکی نیست که توسعه اقتصادی یک منطقه خاص در کشور یکی از مهمترین عامل مهاجرت است.

طبق تحلیلی که این دو کارشناس امور جمعیتی در کرواسی انجام داده اند؛ در سال هایی که کرواسی با بحران شدید اقتصادی مواجه بود، مهاجرت از این کشور جهش بالایی داشته است، همانطور که انتظار می رفت این مهاجرت بیشتر از مناطق فقیرنشین این کشور آغاز شد.

با این حال، انفجار نقطه مهاجرت در کرواسی در سال ۲۰۱۳ میلادی بوده، یعنی سالی که این کشور به اتحادیه اروپا پیوست و این روند در سال ۲۰۱۷ به اوج خود رسید.

** نابرابری مناطق در کرواسی به لحاظ رفاه اقتصادی و اجتماعی

هنگامی که مرزهای اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۳ به سوی کرواسی باز شد، اختلافات در توسعه اقتصادی در آمار مهاجرت مورد توجه قرار گرفت و مناطق ضعیف به لحاظ اقتصادی در کرواسی خود را نشان دادند و به همین دلیل بیشتر افرادی که کشورشان را ترک کردند از این مناطق بوده اند.

بنا به داده هایی که در رسانه های خبری کرواسی نوشته شده، بیشتر افرادی که این کشور را ترک کرده اند، قشر جوان و فعال جامعه بوده که این امر بیشتر منجر به کاهش تولید ناخالص داخلی در کشور می شود.

بنا به اظهارات «چپین»؛ بخاطر مهاجرت قشر جوان و فعال کشور، در حال حاضر میانگین سنی جمعیت در کرواسی به ۵۰ سالگی نزدیک می شود.

مبارزه با فقر و نابرابری های منطقه ای یکی از اهداف اصلی اتحادیه اروپا در بین کشورهای عضو است، اما متاسفانه هدف تعیین شده که تا سال ۲۰۲۰ میلادی تعداد افراد به لحاظ اختلافات فقری به نرخ ۲۰ میلیون نفر کاهش پیدا کند، محقق نشده است. در حقیقت نابرابری ها به لحاظ مالی و اقتصادی بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین در درون این کشورها نیز بیشتر افزایش یافته است.

به گزارش ایرنا، کرواسی با جمعیتی بالغ بر ۴ میلیون و ۴۵۳ هزار نفر (آمار سال ۲۰۱۱) و مساحت ۵۶ هزار و ۵۴۲ کیلومتر مربع در جنوب مرکزی اروپا واقع شده و از شمال با اسلوونی و مجارستان، از شمال غربی با صربستان، از شرق با بوسنی و هرزگوین، از جنوب شرقی با مونته نگرو و از جنوب با دریای آدریاتیک همسایه است.

این کشور با جدا شدن از یوگسلاوی سابق در ۲۵ ژوئن ۱۹۹۱ میلادی (۱۳۷۰) به استقلال دست یافت. از مجموع کشورهای عضو فدراسیون یوگسلاوی، پس از جمهوری اسلوونی، کرواسی دومین کشوری است که عضو اتحادیه اروپا شده است.
اتحادیه اروپا بعنوان یک اتحادیه اقتصادی، سیاسی و امنیتی همواره از جذابیتی ویژه برای کشورهای اروپایی برخوردار بوده است. این اتحادیه که در سال ۱۹۵۷میلادی (۱۳۳۶) با امضای توافق نامه "رم" بین ۶ کشور اروپایی تشکیل شد و در ابتدا شکل اقتصادی داشت به آرامی و طی دهه های متمادی توانست ادغام اقتصادی خود را تداوم بخشیده و سپس این ادغام را تا حدودی به حوزه های سیاسی و امنیتی نیز تسری دهد.

در حوزه اقتصادی، اتحادیه اروپا با گسترش اعضای خود توانست واحد پولی مشترکی را به نام یورو در سال ۱۹۹۹میلادی (۱۳۷۸) معرفی کند که تاکنون در ۱۹ کشور جایگزین پول های ملی شده و همچنین نهادهای مالی همچون بانک مرکزی اروپا تشکیل یافته است.

در حوزه سیاسی و امنیتی نیز اتحادیه اروپا تا حدودی توانسته موضوع یکپارچگی و ایجاد نهادهای مشترک را دنبال کند که کمیسیون اروپا و مسوول سیاست خارجی و امنیتی مشترک از جمله این اقدامات محسوب می شود.

اگر چه اکنون اختلافات زیادی در جنبه های مختلف بین کشورهای عضو این اتحادیه وجود دارد، اما برای ادامه حیات این اتحادیه از سوی کشورهای بزرگ آن تلاش های مبذول در حال شرف است.

اما اگر نگاهی مختصر به پیوستن کرواسی و ادغام آن در اتحادیه اروپا بیاندازیم متوجه خواهیم شد که چنین رویدادی هم برای این کشور و هم برای اتحادیه اروپا حامل فرصت ها و تهدیدهای جدیدی است.

اگرچه در ابتدا تصور بر این بود که ورود کرواسی به اتحادیه اروپا در طولانی مدت ممکن است به سود این کشور کوچک در جنوب مرکزی اروپا شود، اما پس از گذشت ۸ سال از عضویت کرواسی در این اتحادیه درحال حاضر می توان مشاهده کرد که وجود بحران اقتصادی گسترده در درون اتحادیه، کرواسی با مشکلات اقتصادی زیادی مواجه شده که تلاش های زیادی برای بهبودی آن از طرف دولت زاگرب در شرف انجام است.