به گزارش «دنیای‌اقتصاد»، فروشنده‌‌‌های بازار مسکن این روزها طیف متنوعی از آپارتمان‌‌‌ها از گروه‌‌‌های سنی و متراژی مختلف را به بازار فروش عرضه کرده‌‌‌اند. هرچند در این بین با توجه به رکود هشت ساله ساخت‌وساز در تهران، همچنان عرضه آپارتمان‌‌‌های نوساز نسبت به چند سال قبل بسیار کمتر از دیگر گروه‌‌‌های سنی است اما واقعیت این است که یک گروه از سازنده‌‌‌ها بنا به شرایط خود برای پرداخت هزینه‌‌‌های ساختمانی، بنا را بر فروش تمام یا بخشی از واحدهای تکمیل‌شده ساخت‌وسازهای اخیر خود گذاشته و این واحدها را نزد واسطه‌‌‌ها فایل کرده‌‌‌اند.
گذشته از اینکه قیمت‌های پیشنهادی واحدهای نوساز همچنان قدری بالاتر از حدودی است که تقاضای موثر خرید حاضر در بازار مسکن انتظار دارد، مساله مهم‌تر این است که حجم عرضه نوسازها همچنان در مقایسه با نیاز بازار بسیار محدود است و عمده آپارتمان‌‌‌های فروشی که این روزها در موتورهای جست‌‌‌وجوی آگهی ملکی برای آنها بازاریابی می‌شود، سن بنای بیش از ۱۰ سال و حتی در یک نگاه واقع‌‌‌بینانه‌‌‌تر، بالاتر از ۱۵ سال دارند. هرچند اغلب این آپارتمان‌‌‌ها از نگاه واسطه‌‌‌ها «به قیمت رسیده» محسوب می‌‌‌شوند و خرید آنها می‌تواند برای متقاضیان مسکن یک خرید به‌‌‌صرفه تلقی شود، اما به هر حال نقص امکانات یا نیاز به بازسازی و در برخی موارد مشاعات فرسوده موانعی است که موجب می‌شود معامله این واحدهای خوش‌‌‌قیمت نیز به سادگی سر نگیرد.
