به گزارش بهداشت نیوز، کمبود خواب مزمن از سنین پایین ممکن است به‌طور قابل‌توجهی خطر روان‌پریشی را در اوایل بزرگسالی افزایش دهد.
این نتیجه‌گیری از تحقیق محققان دانشگاه بیرمنگام انگلستان بر اساس الگوی خواب کودکان از نوزادی تا ۷سالگی بدست آمده است.
محققان اظهار کردند که مدت خواب کوتاه در یک دوره طولانی در دوران کودکی می‌تواند تاثیر مخربی بر سلامت روان ازجمله ایجاد روان‌پریشی داشته باشد، البته مکانیسم‌های زمینه‌ای بالقوه این ارتباط ناشناخته باقی می‌ماند.
این تجزیه‌وتحلیل، بر اساس داده‌های گسترده از گروهی نشان می‌دهد که خواب کافی برای نوزادان و کودکان خردسال چقدر حیاتی است. این تحقیق به‌عنوان اولین پژوهشی است که ارزش پیش‌بینی قوی محرومیت از خواب دوران کودکی را برای روان‌پریشی نشان می‌دهد.
دکتر ایزابل مورالس مونوز، محقق اصلی، بر اهمیت شناخت مسائل خواب در دوران کودکی تاکید کرد. او توضیح داد در حالی که مواجهه با چالش‌های خواب برای کودکان طبیعی است، مشکلات مداوم نیاز به توجه دارد زیرا ممکن است به شرایط روانپزشکی بعدی مربوط شود.
بهینه‌سازی خواب؛ رویکردی پیشگیرانه برای سلامت روان
خوشبختانه، الگوهای خواب را می‌توان بهبود بخشید. دکتر مورالس مونوز گفت اگرچه کم خوابی تنها دلیل روان‌پریشی نیست، اما عامل مهمی است که والدین قدرت تأثیرگذاری بر آن را دارند.
این داده‌ها سوابق جامع ۱۲هزار و ۳۹۴ کودک بود که از دوران نوزادی تا ۷سالگی تحت‌نظر بودند. شرکت‌کنندگان در سن ۲۴ سالگی مورد پیگیری قرار گرفتند.
پیوندهای پیچیده بین کم خوابی و سلامت روان
در حالی که ارتباط بین محرومیت از خواب در دوران کودکی و روان‌پریشی بزرگسالان واضح بود، محققان خاطرنشان کردند که این رابطه علی را به‌طور کامل ایجاد نمی‌کند.
این تحقیق همچنین بررسی کرد که آیا سلامت سیستم ایمنی ممکن است این ارتباط را توضیح دهد یا خیر.
نتایج نشان می‌دهد که کمبودهای سیستم ایمنی می‌تواند تا حدی عامل ارتباط بین محرومیت از خواب و روان‌پریشی باشد، اگرچه عوامل دیگری نیز احتمالاً نقش دارند.
درک و تقویت بهداشت خواب به‌عنوان یکی از اجزای حیاتی این تلاش در نظر گرفته می‌شود که به‌طور بالقوه نقشی اساسی در ارتقای سلامت روان و پیشگیری از اختلالات روانپزشکی ایفا می‌کند.
نقش کم خوابی در سلامت روان دوران کودکی
همانطور که تحقیقات عمیق‌تر به ارتباط پیچیده بین محرومیت از خواب و سلامت روان می‌پردازند، نقش حیاتی خواب کافی از دوران کودکی آشکارتر می‌شود. حصول اطمینان از خواب کافی کودکان به‌عنوان راهبردی اساسی برای پیشگیری و مدیریت مسائل مربوط به سلامت روان در دوران بزرگسالی در حال ظهور است.
با اولویت دادن به عادات خواب سالم در اوایل زندگی، می‌توانیم به‌طور بالقوه از بیماری‌های جدی سلامت روان جلوگیری کرده و بهزیستی کلی را تقویت کنیم.
