صید پَره یا تور گستر، داستان ریسمان‌های قطور نارنجی، کرجی‌های چوبی غول پیکر، بافه‌های درشت و بلند، دست‌های سرمازده و زنگ‌های آماده‌باش برای دل به دریا زدن است. لوسمان در قایق چوبی بزرگی نشسته است و تور با هدایت لوسمان، در دریا به شکل حرف U پهن می‌شود.در صید رعایت اندازه چشمه‌های تور، حیات بچه ماهی‌ها را تضمین می‌کند. تور با چرخش یک تیغه دایره‌ای از دریا جدا می‌شود و صیادان هنگام کار در دل سوز زمهریری دریا، سینه سپر می‌کنند و ضربه هر موج قلبشان را می‌نوازد؛ صیادان با خواندن ترانه‌های فولکلور زمستان را زیستنی‌تر می‌کنند.