10 نوامبر 1970، اتحاد جماهیر شوروی مأموریت بدون سرنشین لونا 17 را به سمت ماه پرتاب کرد.
لونا 17 در 15 نوامبر 1970 وارد مدار ماه شد. فضاپیما دارای محموله‌ای به‌نام لونوخود 1 بود. این اولین دستگاه از سری ربات‌های ماهگرد رباتی بود.
لونوخود به یک آنتن مخروطی شکل، یک آنتن مارپیچ بسیار جهت‌دار، چهار دوربین تلویزیونی و دستگاه‌های قابل گسترش ویژه برای ضربه به خاک ماه و آزمایش چگالی خاک و خواص مکانیکی مجهز بود.
لونا 17 به سلسله موفقیت‌های خود در اکتشاف ماه که توسط لونا 16 و زوند 8 آغاز شده بود، ادامه داد. انرژی این وسیله نقلیه توسط یک آرایه سلول خورشیدی نصب‌شده در قسمت زیرین درب آن تأمین می‌شد.
لونوخود قرار بود تا سه روز قمری کار کند، اما درواقع یازده روز قمری کار کرد و بیش از 500 آزمایش خاک ماه را انجام داد. این ماه‌نورد داده‌های ارزشمندی درمورد ترکیب سنگ سطح، نماهای نزدیک از توپوگرافی محلی و اندازه‌گیری‌های مهندسی آن ارسال کرد.
