به گزارش خبرنگار مهر، طالب محمدی صبح دوشنبه در کارگاه آموزشی کیفیت بخشی مراکز جامع استثنایی استان که با حضور مدیران این مراکز در محل باشگاه فرهنگیان سنندج برگزار شد؛ اظهار کرد: تغییر ساختار و مأموریت مراکز قبلی مشکلات ویژه یادگیری به مراکز جامع سنجش، آموزش، توانبخشی و مداخلات بهنگام رشدی- تربیتی، ظرفیتی بسیار خوب برای ارتقای این مراکز به‌عنوان مرکز پایش تخصصی آموزش و پرورش است.
رئیس آموزش و پرورش استثنایی استان گفت: کار در آموزش و پرورش مصداق خیر است و فلسفه اصلی خلقت در آموزش و پرورش متجلی است و در واقع مأموریت خلقت در آموزش و پرورش خلاصه می‌شود.
محمدی با بیان اینکه رمز خلقت در تعلیم و تربیت است، افزود: تربیت با این اهمیت و معنا در دست مربیان تعلیم و تربیت است.
وی با استناد به نظر صاحبنظران بزرگ خاطر نشان کرد: اصل در آموزش و پرورش کشف کردنی است نه وضع کردنی و لازمه کار در نظام تعلیم و تربیت مدارا کردن و فراهم آوردن زمینه‌های مناسب است.
محمدی آموزش و پرورش را جزو حقوق حقه انسان‌ها برشمرد و تصریح کرد: آموزش و پرورش وظیفه دارد زمینه‌ای را فراهم کند که افراد با هر استعداد، توانایی و یا محدودیت از حق آموزش بهره‌مند شوند.
رئیس آموزش و پرورش استثنایی استان پاشنه آشیل مدیریت آموزشی را عدم ارتقای کیفیت آموزشی و کیفی نبودن فعالیت‌ها عنوان کرد.
وی با ارائه تعریفی از کیفیت آموزشی افزود: کیفیت آموزشی حالت ویژه‌ای از نظام است که این حالت نتیجه یک سلسله اقدامات و عملیات مشخص است که پاسخگوی نیازهای اجتماعی معین در یک نقطه زمانی و مکانی خاص باشد.
محمدی افزود: میزان تطابق وضعیت موجود با استانداردهای از قبل تعیین شده، رسالت، اهداف و انتظارات مبین کیفیت است.
رئیس آموزش و پرورش استثنایی استان کیفیت را تناسب ویژگی‌های عناصر با انتظارات دانست و تصریح کرد: کیفیت عاملی برای تطبیق با شرایط جدید و حدی قابل پیش بینی است که بتوان با حداقل هزینه به آن رسید.
محمدی در ادامه با تأکید بر اهمیت برنامه‌ریزی به‌عنوان پیوستار موفقیت و رشد سازمانی، برنامه‌ریزی را لازمه پیشبرد اهداف بالا دستی بویژه در نظام‌های آموزشی دولتی نیمه متمرکز، وجوب تعامل سطوح مختلف و زبان مشترک مدیران عنوان کرد.
وی در پایان گفت: آموزش و بهسازی نیروی انسانی به ویژه معلمان و مربیان حلقه اصلی مفقوده مغفول نظام کنونی آموزش و پرورش کشور است چرا که موفقیت و عدم موفقیت در ایجاد تحول در نظام‌های آموزشی، منوط به توانمندی‌ها و قابلیت‌های حرفه‌ای معلمان است که مجریان اصلی برنامه‌ها در محیط واقعی و کارگزاران حقیقی آموزش و پرورش هستند.
