داده‌های دیوار نشان می‌دهند «سامسونگ» و «ال‌جی»، برندهایی هستند که کاربران این پلتفرم در نیمه نخست امسال بیش از سایر برندهای تلویزیون به دنبال‌شان بوده‌اند. آنطور که پیداست با وجود ممنوعیت چندساله واردات لوازم خانگی خارجی، مردم همچنان برندهای کره‌ای را به ایرانی ترجیح می‌دهند.
65 سال از پخش نخستین برنامه رسمی تلویزیونی در ایران می‌گذرد. در این چند دهه، تلویزیون و برنامه‌هایی که مخاطبان با این جعبه جادو می‌توانستند ببینید فرازونشیب‌های فراوانی را پشت سر گذاشته، از روزهای اوج محبوبیت به دلیل اینکه تنها ابزار سرگرمی خانواده‌ها بود تا روزهایی که رونق بازارش کمتر شد و جایش را ابزارهای دیگری مثل گوشی‌های همراه گرفت. با این حال تلویزیون هنوز هم سهم قابل توجهی در تفریح و سرگرمی روزمره خانواده‌های ایرانی دارد. به خصوص که هنوز هم خیلی‌ها با نشستن روبروی همین دستگاه شب و روزشان را سر می‌کنند؛ برای دیدن برنامه‌های پلتفرم‌های نمایش فیلم و سریال، شبکه‌های ماهواره‌ای و صداوسیما، دیدن فوتبال، فیلم و سریال و یا انجام بازی‌های کامپیوتری و…به همین دلیل بازار خریدوفروش تلویزیون هنوز از رونق نیفتاده است.
امروز روز جهانی تلویزیون است و به همین دلیل آمارهای پلتفرم دیوار را برررسی کرده‌ایم تا ببینیم کدام استانها بیشتر آگهی تلویزیون منتشر می‌کنند، کدام استانها سهم بیشتری از آگهی‌های‌شان را به دستگاه‌های نو و کدام‌ها به دست دوم اختصاص می‌دهند، چه برندها و چه ابعادی در میان کاربران دیوار محبوب‌تر است و کاربران بیشتر به دنبال کدام لوازم جانبی تلویزیون هستند.
به گزارش دیجیاتو و به نقل از «اتاق خبر» دیوار، از حدود دو سال پیش که ورود لوازم خانگی کره‌ای به ایران ممنوع شد، عمده تلویزیون‌ها را در بازار ایران، تلویزیون‌های تولید داخل تشکیل می‌دهند. در دیوار هم سهم عمده آگهی‌های تلویزیون‌های نو متعلق به تلویزیون‌های ایرانی است. با این حال، بررسی جستجوهای کاربران در دیوار نشان می‌دهد ایرانی‌ها هنوز هم به دنبال تلویزیون‌های معروف کره‌ای هستند.
در میان 100 کلمه پرتکراری که کاربران در نیمه نخست امسال در زیردسته «تلویزیون و پروژکتور» جستجو کرده‌اند، نام 9 برند تلویزیون به چشم می‌خورد. برخی از این برندها ایرانی هستند و برخی هم خارجی. اما بیشترین سهم از تعداد جستجوی این برندها به ترتیب متعلق است به «سامسونگ»، «ال‌جی» و «سونی». این سه برند در مجموع 75 درصد کل این جستجو‌ها را در اختیار دارند.
در میان همین کلمات پرجستجو در دیوار اندازه‌های متنوعی از صفحه نمایش هم به چشم می‌خورد؛ از 14 اینچ گرفته تا 75 اینچ. کاربران گاهی این اندازه‌ها را به صورت مجزا جستجو می‌کنند؛ مثلا در نوار جستجو فقط عبارت «42اینچ» را می‌نویسند. گاهی هم اندازه را در کنار نام برند مورد نظرشان جستجو می‌کنند؛ مثلا می‌نویسند «سامسونگ 42 اینچ».
اگر تمام اندازه‌های جستجوشده را، بدون توجه به اینکه مجزا جستجو شده‌اند یا در کنار نام برند خاص، مقایسه کنیم، «32 اینچ» در صدر جدول قرار خواهد داشت و «55 اینچ» در رتبه دوم خواهد بود.
اما اگر اندازه‌هایی را که فقط در کنار نام برندها آمده مقایسه کنیم، «سامسونگ 55 اینچ» در رتبه اول و «سامسونگ 32 اینچ» در رتبه بعدی قرار خواهد داشت. جالب اینکه کاربران دیوار در این مدت و در میان این 100 کلمه، اندازه صفحه‌نمایش تلویزیون را فقط در کنار نام سه برند جستجو کرده‌اند: «سامسونگ»، «ال‌جی» و «سونی».
93 درصد آگهی‌های تلویزیون که در نیمه نخست امسال در دیوار منتشر شده، متعلق به اقلام «دست دوم» است و فقط 7 درصد به تلویزیون‌های «نو» اختصاص دارد. درست است که در دسته‌های مختلف دیوار سهم بیشتری از آگهی‌ها متعلق به اقلام دست دوم است، اما این قاعده در مورد تلویزیون بسیار پررنگ‌تر است. با این حال، بازدیدکنندگان دیوار و متقاضیان جدی تلویزیون در این پلتفرم، توجه ویژه‌ای به تلویزیون‌های نو داشته‌اند و اطلاعات تماس هر آگهی نو را به طور میانگین دو برابر هر آگهی دست دوم دریافت کرده‌اند.
مدتی هست که دیگر تلویزیون صرفا یک دستگاه یک‌طرفه نیست. تا همین چند سال پیش، باید جلو تلویزیون می‌نشستی، روشنش می‌کردی و منتظر می‌ماندی که ببینی شبکه‌های تلویزیونی چه چیزی برایت تدارک دیده‌اند و نهایتاً از بین آنها انتخاب می‌کردی. حالا به لطف هوشمند شدن تلویزیون‌ها و اتصال‌شان به اینترنت و ظهور متاورس و گسترش هوش مصنوعی، تلویزیون هر چه بیشتر به سمت تعاملی شدن پیش می‌رود.
با این حال، بسیاری تصور می‌کنند که با رشد و همه‌گیری گوشی‌های هوشمند و پلتفرم‌های متناسب با آنها تلویزیون خیلی زود به حاشیه خواهد رفت. برخلاف این تصور عمومی، سازمان ملل برآورد کرده است که در آینده نه تنها از میزان استفاده از تلویزیون کم نمی‌شود که افزایش نیز خواهد یافت. اگر این برآورد درست باشد، تعاملی شدن تلویزیون در کنار اینترنت بدون مرز می‌تواند شبکه‌های تلویزیونی و ساخت برنامه‌های تلویزیونی را در بسیاری از نقاط جهان از انحصار درآورد و به مردمی شدن هر چه بیشتر آن کمک کند. تصویری که امروز برای بسیاری از ما شاید رویایی به نظر برسد.
