آیا در رابطه ناامن هستید؟ آیا رهاشدگی را پیش‌بینی می‌کنید و بیش از حد واکنش نشان می‌دهید؟ در این مقاله به شما می‌گوییم تله رهاشدگی چیست؟ و علل، نشانه ها و درمان آن کدام است.
آیا ادعا می‌کنید که نسبت به عشق بدبین هستید، اما در عین حال، سابقه روابط شدیدی دارید که پس از پایان، شما را به شدت آزار می‌دهد؟ آیا جزو افرادی هستید که شک دارید کسی را پیدا کنید که شما را دوست داشته باشد، اما در عین حال مدام آرزو می‌کنید که این اتفاق بیفتد؟ شاید همچنان در حسرت چنین روابطی باشید، اما در عین حال یادتان هست که در گذشته چقدر در روابط عاطفی خود صدمه دیده‌اید. بله! این یک پارادوکس است.
اگر در روابط عاشقانه خود شدت زیادی احساس می‌کنید و پس از پایان آنها درد شدید و فقدان عمیقی را احساس می‌کنید، ممکن است طرحواره رهاشدگی داشته باشید. اگر این‌طور است، احتمالا در تمام زندگیتان این نوع شدت عاطفی را در روابطتان احساس کرده‌اید.
تله رهاشدگی می‌تواند بر دیدگاه شما نسبت به عشق تاثیر بگذارد، به شکلی که تلاش‌های صادقانه شما برای یافتن آن را خراب می‌کند. اگر در یک رابطه هستید، نگرانی و ناامنی می‌تواند فرد مورد نظرتان را از شما دور کند. این تخریب ناخواسته به افسردگی و اضطراب، انزوا و اجتناب منجر می‌شود. اما راه‌هایی برای غلبه بر تله رهاشدگی وجود دارد.
بیشتر بخوانید: علائم بیماری خودشیفتگی چیست؟
ما همیشه به دنبال یافتن یک توضیح برای همه مشکلات و دردهایمان هستیم. این موضوع درباره طرحواره رها شدن هم صدق می‌کند. تله رهاشدگی ممکن است تا حدی درباره خلقیات ذاتی ما باشد، یا اینکه ناشی از دوره‌های شدید غفلت در کودکی و گسست در دلبستگی ایمن باشد. اما معمولا علت رهاشدگی، ترکیبی از هر دو است. اغلب، می‌تواند ناشی از دوره‌های غفلت والدین، بی‌توجهی آنها به کودک، یا جدایی از پدر و مادر باشد که در دو سال اول تولد به وجود آمده است.
تنها بودن و احساس رها شدن در کودکی، یکی از دردناک‌ترین تجربیاتی است که یک کودک می‌تواند تجربه کند. کودک نیاز عمیقی دارد که دیگران از او مراقبت کنند و یک سطح بیولوژیکی از وابستگی برای زنده ماندن دارد. اینکه کودک احساس کند مراقبان خود را از دست داده، وحشتناک است. این تجربه می‌تواند ناشی از غفلت آشکار والدین باشد، اما گاهی شرایطی که خارج از کنترل هستند، مانند بیماری والدین، افسردگی، یا جدایی آنها هم بر آن تاثیر می‌گذارد.
بیشتر بخوانید: علل بی انگیزگی در کودکان چیست؟ راهکارهای مقابله
این نشانه‌ها به شما می‌گوید که دچار طرحواره رهاشدگی هستید:
پیشنهاد ویژه نی نی بان: آشنایی با متخصصان روانشناسی
به گفته متخصصان، ترس از رها شدن را می‌توان با گزینه‌هایی مانند درمان و دارو و همچنین راهبردهای مقابله‌ای سالم غلبه کرد.
مشاوره می‌تواند با این راهکارها به درمان ترس از رها شدن کمک کند:
بیشتر بخوانید: ترس از خون یا هموفوبیا چگونه درمان می شود؟
اگر اضطراب شدید را تجربه می‌کنید، ممکن است پزشک علاوه بر مشاوره، دارو هم تجویز کند. داروها به کاهش اضطراب کلی کمک می‌کنند.
این راهکارها می‌تواند در کاهش احساس رهاشدگی موثر باشد:
اگر چه ممکن است تجربه آشکاری از رها شدن در دوران کودکی شما وجود نداشته باشد، بازتاب آن ممکن است نشان دهد چگونه این طرحواره در طول زندگی شما نقش داشته است. درک این موضوعات به فاصله گرفتن از آنها و خودآگاهی بهتر کمک می‌کند.
ببینید محرک‌هایتان کدام است؟ وقتی از کسی خبری نمی‌شنوید آشفته می‌شوید؟ وقتی احساس می‌کنید کسی به شما توجه نمی‌کند، عصبانی می‌شوید؟ آیا نسبت به عشق بدبین هستید؟ به همه این محرک‌ها توجه کنید تا آنها را بشناسید.
بیشتر بخوانید: سندرم سیندرلا چیست؟
به زمانی که احساس خشم، رنجش، نگرانی یا هراس دارید، توجه کنید. وقتی این حس‌ها را دارید چه واکنش‌هایی دارید؟ توجه کردن به این موضوعات می‌تواند به شما در شناسایی حس‌هایتان کمک کند.
برای خودتان یادداشتی بنویسید تا به شما یادآوری کند که دچار طرحواره رهاشدگی هستید و باید از خودتان مراقبت کنید تا از این احساس عبور کنید.
برای افرادی که با طرحواره رها شدن دست و پنجه نرم می‌کنند، باور اینکه دنیا آنچه را که نیاز دارند به آنها خواهد داد، می‌تواند سخت باشد. ممکن است در عزت نفس و دیدگاه و عادات مراقبت از خود دچار مشکل شده باشید. با بهبود توانایی خود در توجه به نیازهای عاطفی‌تان، می‌توانید بر ناامنی شدیدی که در روابطتان احساس می‌کنید غلبه کنید.
سعی کنید هر روز حالات و نیازهای خود را در یک دفتر یادداشت بنویسید. به خودتان فرصت بدهید تا احساستان را بیان کنید. شاید بزرگ‌ترین چالش این باشد که سعی کنید به نیازهای خود طوری پاسخ دهید که انگار واقعا به خودتان اهمیت می‌دهید. می‌توانید از فلش کارت‌ها استفاده کنید. برای خودتان یادداشتی بنویسید تا به شما یادآوری کند که دچار طرحواره رهاشدگی هستید و باید از خودتان مراقبت کنید تا از این احساس عبور کنید. روی این موضوع تمرکز و فرض کنید که بهترین دوست خودتان هستید. به خودتان بگویید: «آنقدرها هم که فکر می‌کنی ترسناک نیست، من کنار تو هستم.» سپس، وقتی دچار حس رهاشدگی شدید، این یادداشت را برای خودتان بخوانید. این کار نیاز به تمرین دارد، اما اثر می‌کند.
بیشتر بخوانید: چگونه مادر خوبی باشیم؟ کارهایی که شما را بهترین مادر دنیا می‌کند!
بد نیست حساس باشید و احساس شدید داشته باشید. هر کسی که تجربه زندگی شما را داشته باشد احتمالا همین واکنش‌ها را نشان می‌دهد. شما فقط در حال تلاش بر روی روی غلبه بر تجربیاتی هستید که برخی از نیازهای عاطفی خاص را برایتان به همراه داشته است. شما قطعا لایق عشق و روابط سالم هستید.
این طرحواره واقعا چالش‌برانگیز است و می‌تواند شما را با دردهای زیادی مواجه کند. صحبت کردن درباره احساستان با یک درمانگر برای تحمل این بار می‌تواند واقعا مفید باشد.
به خاطر داشته باشید که با این حس‌های شدید، منطقی است که ممکن است احساس شکست و غرق شدن کنید. اتفاقا زمانی که در حال غلبه بر چالش‌هایمان هستیم، خوب است که گاهی اوقات احساس غرق شدن و درماندگی کنیم. فقط این را بدانید که شما مجبور نیستید در بدبینی و تلخی فرو بروید. اجازه دهید این واکنش ها مانند امواج بیایند و بروند. خود را به بزرگسالی سالم و دلسوز تبدیل کنید که می‌تواند از کودک درونش که ترسیده، مراقب کودک کند. بله! شما واقعا می‌توانید از خودتان مراقبت کنید، فقط در احساس غم و اندوه، غرق نشوید.
برای یافتن متخصصان مورد نظر خود به کلینیک نی نی بان سر بزنید.
