کاشی‌پز از جمله نخستین استادانی است که برای راحتی و سلامتی کارگران تصمیم گرفت تا کاشی‌کاری را روی میز انجام دهد که البته مورد انتقاد برخی از هم‌صنفان خود قرار گرفت. کاشی‌پز در زمینه کاشی‌های دوره صفویه کار می‌کرد و از جمله استادانی بود که کاشی‌کاری را بعد از دوران سلجوقی و صفویه بار دیگر به اوج رساند. کارگاهش بسیار پر رونق بود و طی بیست‌سال از ۳۲کوره برای پخت کاشی استفاده کرد. بسیاری از استادان برجسته کاشی‌کاری آن دوره در این کارگاه مهارت‌های خود را آموختند.از آثار مهم کاشی‌پز می‌توان به سردر باغ ملی(۱۳۰۲)، سردر سنگی کاخ مرمر(۱۳۰۷)، برج آب بانک ملی ایران(۱۳۱۴)، سردر بانک شاهی ایران(۱۳۲۸)، کاشی کاری رواق حضرت عبدالعظیم (ع)، کاشی کاری امامزاده عبدالله شهرری، معبد زرتشتیان تهران‌پارس در سال۱۳۳۱ و دبیرستان انوشیروان دادگر اشاره کرد. استاد حسین کاشی‌پز بعد از ۶۰سال فعالیت در زمینه کاشی‌کاری و کاشی‌سازی در سال۱۳۴۱ از دنیا رفت و در تهران به خاک سپرده شد.
منبع: هنر و مردم. آذرماه۱۳۵۶، شماره ۱۸۲
