18 دسامبر 1966 قمر زحل، اپیمتئوس، کشف شد‌.

اپیمتئوس یکی از 150 قمر زحل است که مدار خود را با قمر دیگری به‌نام جانوس سهیم است. اخترشناسان تصور می‌کردند که تنها یک جسم در آن مدار وجود دارد، زیرا باور نمی‌کردند که دو قمر می‌توانند بدون برخورد در مدارهای تقریباً یکسانی بگردند.

بر این اساس در تعیین ویژگی‌های مداری قمر مشکل داشتند. مشاهدات تصاویری بودند که در فاصله زمانی زیادی از یکدیگر گرفته شده بودند، به‌طوری‌که حضور دو جسم آشکار نبود.

در 18 دسامبر، «ریچارد واکر» مشاهدات مشابهی که منجر به کشف جانوس شد، انجام داد و قمری را کشف کرد اکنون به‌عنوان کشف اپیمتئوس شناخته می‌شود. او متوجه نشد که این قمری جداگانه است!

دوازده سال بعد، در اکتبر 1978، «استفن لارسون» و «جان فونتین» متوجه شدند که مشاهدات سال 1966 دو جسم مجزا بود که مدارهای بسیار مشابهی دارند. در سال 1980 وویجر 1 نیز آن را تأیید کرد تا لارسون و فونتین کشف اپیمتئوس را با واکر تقسیم کنند.

قمری که احتمالاً اپیمتئوس بود در دو تصویر پایونیر 11 ظاهر شد و 1979S1 نام‌گذاری شد، اما هنوز عدم قطعیت وجود دارد زیرا این دو تصویر برای محاسبه مداری قابل اطمینان کافی نبودند.

اپیمتئوس نام خود را در سال 1983 دریافت کرد. نام جانوس در همان زمان توسط انجمن بین‌المللی نجوم تأیید شد.