خبرگزاری مهر- گروه استانها: همیشه شنیدن داستان اولین‌ها حال و هوای خاصی می‌طلبد. وقتی قرار است اولین باشی، بی‌تردید نگاه آحاد جامعه در گذر زمان نیز همواره با تو خواهد بود؛ چرا که اولین‌ها بیش از سایرین در ذهن تاریخ می‌مانند تا به مرز جاودانگی برسند و این جاودانگی اگر در مسیر حفظ محیط‌زیست باشد، مرزی نمی‌شناسد.
۱۶ فروردین ۱۴۰۰ را باید یکی از روزهای خاص در تقویم استان زنجان عنوان کرد، روزی که قلب محیط‌زیست نه از شکسته شدن شاخه درختان، نه از آتش زدن جنگل‌ها و نه از شکار حیوانات در حال منقرض، بلکه از به شهادت رسیدن دو محیط‌بان عاشق محیط‌زیست از تپش ایستاد.
شهادت دو محیط‌بان به نام‌های میکائیل هاشمی و مهدی مجلل که اولین شهدای محیط‌بان استان زنجان بودند، حاکی از یک درد و زخم کهنه داشت و آن اینکه محیط‌زیست برای اینکه محلی برای زیستن باشد، باید تاوان داد و محیط‌زیست زنجان نیز در ۱۶ فروردین ۱۴۰۰ تاوان حفاظت از سرمایه ملی را این گونه داد.
داستان آن روز را همه زنجانی‌ها حداقل یک بار شنیده و یا از طریق رسانه‌ها مرور کرده‌اند، حکایت تلخ و دلخراشی که در قالب یک تعقیب و گریز در منطقه فیله‌خاصه استان زنجان اتفاق افتاد و دو محیط‌بان در تعقیب شکارچیان غیرمجاز توسط اسلحه کلاشینکف و به ضرب گلوله به شهادت رسیدند.
منطقه فیله‌خاصه همان‌طور که از نامش پیدا است، منطقه خاصی است که گونه‌های جانوری و گیاهان خاص را در دل خود جای داده است و همین ویژگی باعث شده تا گاهی شاهد تعدی به این سرمایه انسانی باشیم و این خود موضوع حفاظت از این مناطق را تا پای جان جدی و حساس می‌کند.
با وجود اینکه قاتلان این دو محیط‌بان در کوتاه‌ترین زمان ممکن دستگیر شدند اما داغ شهادت این دو محیط‌بان تا ابد در دل محیط‌زیست خواهد ماند، تا جایی که ایمان داریم حیواناتی که به خاطر وجود این محیط‌بانان در آرامش زندگی می‌کردند، با هر بار زمین افتادن پیکر آنها، آمارشان به محدوده انقراض نزدیک‌تر می‌شود.
میکائیل هاشمی قبل از شهادت صاحب یک فرزند به نام پارسا بود و در چهلمین روز شهادتش نیز صاحب دومین فرزند (دختر) شد. حال دو سال از آن ماجرای تلخ هم برای خانواده شهید میکائیل و هم برای محیط‌زیست می‌گذرد اما پارسا هیچ‌گاه روزهایی را که با پدر روزگار می‌گذراند را به فراموشی نخواهد سپرد.
این فرزند شهید در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، با بیان اینکه پدرم هر روز صبح با اشتیاق وصف‌ناپذیری حاضر می‌شد تا به سر کار برود، اظهار می‌کند: وظیفه اصلی پدرم حفاظت از محیط‌زیست و هر آنچه که در این چارچوب قرار داشت، مربوط بود؛ چرا که معتقد بود باید از نعماتی که خداوند به ما داده، حفاظت کنیم.
وی از علاقه شدید خود به محیط‌بانی و در آن سوی میدان، علاقه پدر شهیدش به شغل پزشکی می‌گوید و تصریح می‌کند: با اینکه احترام زیادی به علایق پدرم دارم اما نمی‌توانم این موضوع را کتمان کنم که محیط‌بانی برای من بهترین شغل و حرفه‌ای که می‌توانم در آینده برای خود انتخاب کنم.
پارسا هاشمی ضمن ابراز گله‌مندی از اقدامات تخریبی و غیرقابل جبرانی که بعضی‌ها نسبت به محیط‌زیست پیرامون خود انجام می‌دهند، خاطرنشان می‌کند: پدرم همیشه ما را به حفاظت از منابع ارزشمند خدادادی سفارش کرده و اظهار می‌کرد که این منابع چه از نوع گیاه و چه از نوع حیوانات در حال منقرض غیرقابل بازگشت بوده و باید از آن به عنوان یک سرمایه ارزشمند از آنها حفاظت کنیم.
فرزند شهید هاشمی ضمن تشکر از محیط بانان که شبانه روزی مشغول حفاظت و حراست از طبیعت و حیات وحش هستند، گفت: آرامش طبیعت و حیات وحش مرهون تلاش محیط بانان هست که با جان و دل از آنها حفاظت می‌کنند.
پارسا هاشمی در پایان، افزود: ابتدای آذر ماه ۱۴۰۲ کنگره شهدای محیط زیست در اهواز برگزار شد و من هم در این کنگره حضور داشتم و در این کنگره یک جلد قرآن مجید از طرف مقام معظم رهبری به خانواده نخستین شهید محیط زیست کشور اهدا شد و به من نیز یک چفیه دادند و من هم دوست دارم رهبر را از نزدیک ببینم.
