شورای پول و اعتبار در تاریخ ۱۴۰۲/۹/۲۸ تصویب کرد که سقف فردی تسهیلات مختص بهسازی و نوسازی مسکن در روستاها و شهرهای با جمعیت کمتر از ۲۵ هزار نفر را از ۲۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال (دو میلیارد ریال) به ۳۵۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال (سه و نیم میلیارد ریال) ارتقا دهد و این اقدام با اعمال نرخ سود ۵ درصد منجر به افزایش توان خرید و تقویت فعالیت‌های ساختمانی در این مناطق شود.
گفتنی است پیرو نامه شماره ۱۴۸۸۹۵/۰۱ مورخ ۱۴۰۱/۶/۱۴ درخصوص تسهیلات طرح ویژه بهسازی و نوسازی مسکن روستایی، تصویب‌نامه شماره ۱۴۰۶۰۹/ت۶۱۶۱۷هـ مورخ ۱۴۰۲/۸/۸ هیات وزیران در خصوص تسهیلات مزبور، حسب تصمیمات متخذه در شورای پول و اعتبار مورخ ۱۴۰۲/۹/۲۸۲ مقرر شده:
سقف فردی تسهیلات طرح ویژه بهسازی و نوسازی مسکن در روستاها و شهرهای زیر ۲۵ هزار نفر جمعیت برای سیصد و پنجاه هزار واحد مسکونی، به مبلغ ۵/۳ میلیاردریال افزایش یابد.
بحث در مورد وام مسکن روستایی مربوط به تسهیلاتی می‌شود که دولت‌ها و بانک‌ها در اختیار افراد یا خانواده‌هایی قرار می‌دهند که در مناطق روستایی و شهرهای کوچک زندگی می‌کنند. هدف از این نوع وام‌ها، کمک به بهبود و افزایش کیفیت زندگی در مناطق روستایی، افزایش دسترسی به مسکن مناسب و همچنین تشویق ساکنان به ماندن در یا اسکان در مناطق کمتر توسعه یافته است. این وام‌ها ممکن است با بهره پایین‌تر، شرایط بازپرداخت طولانی‌تر و یا بدون نیاز به وثیقه ارائه شوند تا گسترش ساخت و بازسازی مسکن در این مناطق تسهیل یابد. اخیرا، شورای پول و اعتبار تصمیم به افزایش سقف وام مسکن روستایی گرفته است تا این امر را بیش از پیش ممکن سازد.
تسهیلات مسکن طرفداران زیادی دارد به دلایل زیر:
کمک در خرید مسکن: برای بسیاری از افراد، خرید منزل به واسطه هزینه‌های بالای پیش‌پرداخت و هزینه‌های مرتبط دیگر، دشوار است. تسهییلات مسکن به آن‌ها کمک می‌کند تا این هزینه‌ها را مدیریت کنند.
نرخ بهره پایین:تسهیلات مسکن معمولاً با نرخ بهره پایین‌تری نسبت به انواع دیگر وام‌های بانکی عرضه می‌شوند، که این امر باعث می‌شود بازپرداخت آن‌ها برای وام‌گیرندگان راحت‌تر باشد.
شرایط بازپرداخت طولانی مدت: وام‌های مسکن معمولاً دارای دوره‌های بازپرداخت طولانی‌تری هستند (گاهی تا ۳۰ سال) که باعث کاهش پرداخت ماهانه می‌شوند.
تقویت سرمایه خانواده‌ها: مالکیت منزل به عنوان یک سرمایه بلند مدت تلقی می‌شود که می‌تواند با گذر زمان ارزش آن افزایش یابد.
ایجاد ثبات و امنیت: داشتن مسکن خود، برای افراد حس امنیت و پایداری ایجاد می‌کند و می‌تواند بر روی سلامت روانی افراد و خانواده‌ها تأثیر مثبت گذارد.
تسهیل رونق ساخت و ساز: وام مسکن به تحرک در بخش ساخت و ساز کمک می‌کند و به این ترتیب، بر اشتغال‌زایی و رشد اقتصادی تاثیر می‌گذارد.
توانایی اصلاح و بهبود مسکن: وام‌های مربوط به بهسازی منزل به مالکین این امکان را می‌دهند تا به ارتقاء و بهبود شرایط مسکن خود بپردازند.
تسهیلات مسکن در مناطق روستایی و شهرهای کوچکتر نیز به جلوگیری از مهاجرت به شهرهای بزرگ کمک کرده و در حفظ بافت جمعیتی مناطق مختلف نقش ایفا می‌کنند.
گرانی مسکن به دلایل متعددی می‌تواند رخ دهد، و این دلایل می‌توانند از کشوری به کشور دیگر و حتی از شهری به شهر دیگر متغیر باشند. در اینجا به چند عامل کلیدی اشاره می‌کنم:
مواد اولیه ساختمانی: افزایش هزینه‌های مواد اولیه مانند فولاد، سیمان، و چوب می‌تواند مستقیماً بر هزینه‌های ساخت اثر بگذارد.
زمین: محدودیت در دسترسی به زمین ساختمانی در مناطق مورد تقاضا می‌تواند منجر به افزایش قیمت زمین و به تبع آن مسکن شود.
نیروی کار: کمبود نیروی کار ماهر در صنعت ساختمان و افزایش هزینه نیروی کار نیز می‌تواند موجب افزایش هزینه‌های ساخت شود.
تقاضا و عرضه: تقاضای بالا برای مسکن و عدم وجود عرضه کافی می‌تواند قیمت‌ها را به شدت افزایش دهد.
مالیات‌ها و مقررات: افزایش مالیات‌های مرتبط با ملک و سخت‌گیری‌های مقررات ساختمانی می‌تواند بر هزینه تولید مسکن تأثیر گذارد.
تورم: تورم عمومی اقتصاد نیز می‌تواند به افزایش قیمت مسکن منجر شود.
افزایش هزینه تأمین مالی: افزایش نرخ بهره بانکی می‌تواند هزینه اخذ وام‌های مسکن را افزایش دهد که این امر، هزینه خرید یا ساخت مسکن را بالا می‌برد.
سرمایه‌گذاری و سوداگری: سرمایه‌گذاری گسترده و سوداگری در بازار مسکن، به‌ویژه در مناطق مورد تقاضا، می‌تواند قیمت‌ها را به‌طور غیرمنطقی بالا ببرد.
تغییرات جمعیتی: مانند افزایش جمعیت و تشکیل خانواده‌های جدید که منجر به افزایش تقاضا برای مسکن می‌شود.
موقعیت مکانی: مسکن در مرکز شهرها یا مناطق دارای دسترسی بهتر به امکانات غالباً گران‌تر است.
به طور کلی، گرانی مسکن اغلب نتیجه ترکیبی از عوامل بازار و سیاست‌های دولتی است. این موضوع اغلب تحت نظارت دولت‌ها و نهادهای مالی قرار دارد تا به شکل متعادلی مدیریت شود.
