خبرورزشی: احمدرضا عابدزاده دروازه‌بان پرسابقه و محبوب فوتبال کشورمان روز ۲۳ اسفند سال ۱۳۹۰ در گفت‌وگوی اختصاصی با ما بخش‌هایی از ناگفته‌های زندگی خودش را بر زبان آورد. با هم چکیده حرف‌های او را مرور می‌کنیم:

*بیشترین قرارداد من در فوتبال ۲۵میلیون تومان بود.

*افتخار می‌کنم پسرم از من بهتر شود.

*هنگامی که فوتبال بازی می‌کردم فنرباغچه ترکیه من را می‌خواست و پول بسیار خوبی هم می‌داد که زندگی‌ام را عوض می‌کرد ولی کاظم اولیایی مدیرعامل وقت باشگاه استقلال رضایتنامه‌ام را نداد و نتوانستم از استقلال جدا شوم. البته المپیک مارسی هم ابراز تمایل کرد تا به این باشگاه بروم ولی شرط گذاشت که باید تست بدهم من هم قبول نکردم و گفتم به عنوان یک بازیکن هیچ واهمه‌ای از تست دادن ندارم ولی در قالب سنگربان تیم ملی ایران هرگز چنین کاری را نمی‌کنم.

*اگر مدافعان یا هر بازیکنی حرف گوش نمی‌کرد گوشش را می‌گرفتم و گردنش را می‌شکستم!

*به همسرم از نظر مرام و معرفت مدیون هستم و شرمنده او.

*من فقط یک بار با محمد مایلی‌کهن دچار مشکل شدم آن هم پاییز سال ۷۶ و پس از شکست مقابل عربستان بود. ما با یک گل آن‌جا شکست خوردیم و بعد از آن هنگامی که در زمین شماره ۳ ورزشگاه آزادی تمرین می‌کردیم، مایلی‌کهن گفت مردم می‌گویند عابدزاده نباید باشد! من هم گفتم ما نیز در میان همین مردم زندگی می‌کنیم و آن‌ها می‌گویند اگر شما نباشید اوضاع بهتر می‌شود پس بهتر است هر کس سرش به کار خودش باشد.

*پرسپولیس هنوز مطالبات من بابت سال ۸۸ را کامل پرداخت نکرده است.