فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

غلام نرگس مست تو تاجدارانند
خراب باده لعل تو هوشیارانند

تو را صبا و مرا آب دیده شد غماز
و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند

ز زیر زلف دوتا، چون گذر کنی بنگر
که از یمین و یسارت چه سوگوارانند

گذار کن چو صبا بر بنفشه زار و ببین
که از تطاول زلفت چه بی‌قرارانند

نصیب ماست بهشت‌ای خداشناس برو
که مستحق کرامت گناهکارانند

نه من بر آن گل عارض غزل سرایم و بس
که عندلیب تو از هر طرف هزارانند

تو دستگیر شو‌ای خضر پی خجسته که من
پیاده می‌روم و همرهان سوارانند

بیا به میکده و چهره ارغوانی کن
مرو به صومعه کان جا سیاه کارانند

خلاص حافظ از آن زلف تابدار مباد
که بستگان کمند تو رستگارانند

شرح لغت:یمین:جانب راست/ یسار: جانب چپ/ تطاول:تجاوز، گردن کشی کردن، دراز دستی ریا، ظلم وجور و تعدّی، تصرف ناحق/ کرامت:بخشش.

تفسیر عرفانی:‌

۱- به شما تبریک و تهنیت می‌گویم که نزد همه محبوب هستید و وجودتان موجب افتخار و برکت خانواده و دوستان است. به همین جهت همه شما را دوست دارند و خداوند یار و یاور شما است. این نیت بر آورده می‌شود و جای هیچ گونه نگرانی نمی‌باشد. حصول این نیت بر اثر کار‌های خیر و دعای اطرافیان می‌باشد. پس به یکی از مشاهد متبرکه بروید و نذر خود را ادا کنید.

۲- بیمار شفا می‌یابد. ازدواج حتمی است. مسافر اوضاعش کاملاً بر وفق مراد است و مشکل او حل شده است. درباره او نگران نباشید. خرید و فروش عالی است. ملاقاتی در پیش دارید که مفید خواهد بود و به مسافرتی می‌روید که مبارک است. از زندگی خوبی برخوردارید، ولی حسودان نمی‌گذارند. زخم زبان آنان تاثیری ندارد. او شما را خیلی دوست دارد، ولی از ابراز آن شرم و حیا دارد، اما حقیقتاً عاشق شماست.

تعبیر غزل:

در بند عشق کسی هستی که عاشقان بسیار دارد و تو وقتی خود را با رقیبانت مقایسه می‌کنی به این نتیجه می‌رسی که از همه آن‌ها عقب‌تر هستی. گویا آن‌ها سواره اند و تو پیاده. ضمن آنکه می‌دانی وصال او مایه سعادت و خوشبختی توست پس ناامید مشو و بدان کسی به مقصود می‌رسد که خدا با اوست و از خدا مدد بخواه که او بهترین یاور و همراه است.