برترین‌ها: پس از قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر و اعتراض کادر فنی و سایر عوامل باشگاه استقلال نسبت به نوع قهرمانی سرخ‌ها، کلیدواژه «جام شرافت» بار دیگر تیتر یک اخبار شد. آبی‌ها به رهبری جواد نکونام معتقدند که قهرمانی حقیقی لیگ هستند و بهزاد غلامپور نیز می‌گوید ما جام کثیف به باشگاه نمی‌بریم.
حالا در این میان، امیر حاج‌رضایی، مفسر باسابقه فوتبال ایران با انتشار پستی به این پرسش (جام شرافت را چه کسی برد؟) پاسخ داده که در ادامه می‌خوانید.
"جام فلزی را چه کسی برد؟ جام شرافت را چه کسی برد؟
بی‌شک کسانی که گفتند رقیب جام فلزی را برد و ما جام شرافت را بردیم، انسان‌های فراموشکاری هستند و یا اینکه خود را به فراموشی زده‌اند.
شرافت نزد آن سرمربی می‌باشد که شغلش را در راه شرافت از دست داد. نه آن کسی که با دریافت پیشنهاد مربیگری تیم بزرگ پایتخت، شرافت خود را با تعهد دادن و زیر پا گذاردن اخلاق از دست داد.
از این جام‌های فلزی زیاد بدست می‌آید، اما تاریخ خیلی چیزها را از یاد نخواهد برد.
کسی که سرمربیگری پرسپولیس و پیشنهاد سپاهان و تراکتور را با ارقام سنگین و فقط بخاطر پا نگذاشتن روی عقیده اش از دست می‌دهد و یا اسطوره‌ای که با تمام اصرار و تاکید بر دادن تعهد جهت بازگشت به پست خود بر مواضع خود پافشاری می‌کند، شریف است.
و چنین می‌شود که دعای خیر پرکشیدگان نیزبدرقه راه آن تیم می‌شود با سه هفته صدرنشینی قهرمان می‌شود.
بنابراین، حداقل شما جناب لالیگایی عزیز واژه شرافت را زیاد به یاد مردم نیندازید که همچو بومرنگی به صورت خودتان اصابت می‌کند."
رسول بهروش در ورزش مدیا می‌نویسد: برای خیلی‌ها شاید جام بردن‌های پیاپی پرسپولیس، یک سریال تکراری و کم‌نمک باشد، اما برای زخم خوردگان تحقیر و تبعیض، اینها هنوز کمترین مرهم روح است؛ روزهایی که تیمی به بزرگی پرسپولیس باید با هوشیار و نورمحمدی و آقازمانی و علی‌عسکر و علیرضا محمد، پنجه در پنجه رحمتی و حیدری و منتظری و آندو و نکونام و ساموئل و جباری و زندی و کرار و مجیدی و برهانی می‌انداخت. روزهایی که قافله در هم شکسته سرخ با همین بضاعت ناچیز نود دقیقه غیرت کرد تا دربی حذفی را جلوی غول آبی اداره کند، اما در وقت‌های اضافی از حریفی سه گل خورد که نهادهای رسمی همین مملکت بعد از مسابقه از مثبت شدن تست دوپینگ بازیکنانش خبر دادند؛ بی‌مجازات و عقوبت. روزهایی که یک طرف ورزشگاه آبی کنده می‌شد و فریاد می‌زد: «پرسپولیس قهرمان» و طرف دیگر جواب می‌داد: «هاهاهاها» بزرگترین سمفونی ریشخند کردن مظلوم...
از دیشب تکراری‌ترین جمله علیه قهرمانی سرخ‌ها این است: «از بالا گفتند». بله، از بالا گفتند اول فصل کریم باقری، ستون پرصلابت تیم حذف شود، از بالا گفتند سرلک و عمری سرباز شوند، از بالا گفتند یحیی با دل خونین برود، از بالا گفتند برانکو نیاید و دستیار صد هزار دلاری گل‌محمدی جای او را بگیرد، از بالا گفتند خطای شدید حامدی‌فر در دربی در حضور حضرت وی‌ای‌آر حتی کارت زرد دوم را نگیرد، از بالا گفتند آفساید گولسیانی و توپ گل‌شده سیرجانی‌ها را ببینید، اما از توپ گل‌نشده نفت و پنالتی‌های مدافعان آلومینیوم و گل‌گهر و گل مردود شده حسن به فولاد بگذرید، از بالا گفتند جذب اورونوف را به دو فرشید گره بزنید، از بالا گفتند پرسپولیس با مصدومیت گولسیانی و محرومیت خنده‌دار کنعانی به دربی برگشت برسد و استقلال روی دروازه این تیم پخ هم نکند، از بالا گفتند هادی محمدی سپاهانی لحظه آخر دروازه خالی پرسپولیس بی‌کاپیتان را باز نکند، از بالا گفتند تیم ده نفره اوسمار با جانفشانی نساجی را در وطنی ببرد و تیم جواد در باد عقب افتادن قرمزها جلوی استقلال خوزستان، در همین ورزشگاه مساوی بدهد...
اتفاقا پر بیراه نیست. این قهرمانی یک جورهایی از بالا بود، منتها نه آن بالایی که بعضی می‌شناسند و پیشش تعهد می‌دهند؛ شاید این خواست خدای فوتبال بود که جام در آغوش عالیجنابان غرولند و قیل و قال آرام نگیرد و سنت زشت جر زدن و جایزه گرفتن جا نیفتد، که هوچی‌گری ارج نیابد و بی‌حرمتی قدر نبیند. دیگر ببخشید که آن «بالا» دست سربازان سیاهپوش حقه و خرافه نیست!
نظرات کاربران درباره این یادداشت چیست؟
علی: جام شرافت را یحیی، جام اخلاق را کریم باقری و وریا غفوری و جام قهرمانی را اوسمار بردند.
مهندس: وریا غفوری کسی هست که لایق نیمکت استقلاله. نیمکت این تیم برای کادرش زیادی بزرگه.
خانوم آبی: نیمکت استقلال کل فصل رو پشت خرافات قایم شدن. فقط به دنبال رنگ پیراهن و این حواشی مسخره. اگر تمرکز می‌کردن قطعا الان ما قهرمان بودیم...
