به گزارش خبرورزشی، خصوصی‌سازی سراب ویرانگری بود که بیش از ۶۰ میلیون هوادار فوتبال ایران را فریب داد. اقدامی عجولانه و سرسری که که هیچ فایده‌ای نداشت جز واگذاری دو غول بزرگ پایتخت به مالکانی که از همان ابتدا تمایلی برای مالکیت نداشتند. انگار بچه‌های یتیمی که سر راه گذاشته می‌شوند و آن قدر سروصدا می کنند تا خانواده‌ای مجبور شود آنها را تحت پوشش قرار دهد.
در این بین اوضاع پرسپولیس بسیار آشفته تر از رقیب دیرینه است. پرسپولیسی که برای اولین بار در طی چند سال اخیر نه تنها دو ستاره ارزشمند خود به همراه بازیکنی چون علی نعمتی را از دست داده که حتی موفق به جذب یک بازیکن هم نشده است.
چه طعنه آمیز است که شرکت فولاد سپاهان بالاتر از کنسرسیومی متشکل از ۶ بانک کشور هر بازیکنی را که می‌خواهد جذب می‌کند و تحقیرآمیزترین که مالک یک باشگاه خصوصی ستاره‌های پرسپولیس را می‌خرد و مربی میلیون دلاری جذب می‌کند.
به راستی وعده های ابتدایی مدیران این بود؟ قرار خصوصی‌سازی چنین اوضاعی بود؟ این همه شتاب زده و بی هدف؟ وقتی هنوز بانک ها برای پرداخت پول به این بچه سر راهی به هر نوعی فرار را بر قرار ترجیح می‌دهند این باشگاه با بیش از ۴۰ میلیون هوادار چگونه قرار است مقابل تیم‌های لیگ ایران قرار بگیرد؟ لیگ نخبگان که پیشکش..
به والله قسم که هیچکس توقع رونالدو و مسی را نداشت اما اینکه پرسپولیس نتواند حتی دانیال اسماعیلی فر و علی نعمتی را راضی کند و برای پرداخت ۵، ۶ میلیارد بیشتر به یک بازیکن جوان میلیون ها هواداران پرسپولیس راخون به جگر کند و بعد تیم دیگری را انتخاب کند؟ این موضوع برای غول‌های بانکی شرم آورنیست؟ اینکه می‌بینند میلیونها هوادار تیم تحت مالکیتشان،اینگونه روزها بی‌قرارند و شب‌ها تا صبح پلک نمی‌زنند برای شان محل آسایش است؟
یعنی ۶ بانک بزرگ این مملکت یارای مقابله با یک باشگاه خصوصی و خصولتی را ندارند؟ این همه بانک با آن همه دبدبه و کبکبه نمی‌توانند از ستاره‌های خود مقابل باشگاهی چون تراکتور و سپاهان حفاظت کنند؟
باز هم گلی به جمال اسپانسر که به عنوان یک شرکت چندین برابر کوچکتر از غول‌های بانکی، برای ماه‌ها جور پرسپولیس را کشید و آن همه شعار دهان پرکن نداد.
انگار همین دیروز بود که مدیرعامل بانک شهر رو به دوربین به میلیونها هوادار پرسپولیس وعده داد که آمده تا دیگر هوادار غصه خرج و مخارج روزانه و رفتن ستاره‌هایش را نداشته باشد مدیری که وعده داد تیمی تجهیز کند تا در رقابت‌های نخبگان آسیا زنگ تفریح تیم‌های متمول حوزه خلیج فارس نشود آیا ماحصل تمام آن وعده‌ها این بود که بازیکنان یکی یکی راهی سپاهان و تراکتور شوند و دست پرسپولیس از جذب بازیکن این همه خالی باشد؟
خدا خیرتان دهد اگر قرار بر این بود اصلاً هدف خصوصی‌سازی چه بود؟ روزگار پرسپولیس از زمانی که یک مدیر با چک و سفته و من بمیرم تو بمیری پای ستاره ها را به پرسپولیس باز می کرد هم بدتر شده... مگر غیر از این است؟
هیچکدام از هواداران پرسپولیس در آن روزها توقع جذب رونالدو و مسی را نداشت اما حداقل توقع داشت بتواند با نگه داشتن ستاره هایش، چند ستاره دیگر را نیز به تیمش اضافه کند. نه این که شاهد باشد تیمش این گونه به تاراج می رود و بعد از گذشت 40 روز حتی از جذب یک بازیکن هم عاجز می ماند.
پرسپولیس روزهایی را سپری می‌کند که در تمام چند سال اخیر بی‌سابقه بوده و حتی موفق به جذب یک بازیکن نشده. این چه نوع مالکیتی است؟ این چه نوع مالکیت و تیم داری است که ۵ بانک از سایه پرسپولیس فراری هستند و یک بانک هم به صورت قطره چکانی قرار است پرسپولیس را اداره کند؟ سازمان خصوصی‌سازی چطور نتوانست هنوز تکلیف این وضعیت بلبشو را حل و فصل کند و بانک‌های دیگر را پای کار بیاورد؟ مگر می‌شود سقف بودجه دو باشگاه سپاهان و تراکتور آن باشد و سقف بودجه پرسپولیسی که زیر نظر غول‌های بانکی اداره می‌شود این؟
با این وضعیت روزهای سیاه پرسپولیس ادامه خواهد داشت و شک نکنید وضعیت استقلال نیز از این بهتر نخواهد بود. تازه در استقلال، هلدینگی که مالکیت این باشگاه را گرفته، متهم به دلالی هم شده و استقلالی ها ادعا می کنند پسر یکی از مقامات ارشد هلدینگ در پرونده جذب بازیکنان خارجی، دلالی کرده است.
فقط امیدواریم تا دیر نشده، نسخه شفابخشی برای میلیون ها هوادار عاشق داشته باشید که اگر غیر از این باشد، خدا به همه شما رحم کند.
