گاهی غبار تاریک فضای بین ستاره‌ای ظرافتی زاویه‌دار دارد. صورت فلکی دوردست آفتاب‌پرست نیز چنین است.
غبار تاریک که معمولاً دیدن آن مشکل است، نور مرئی ستاره‌ها و کهکشان‌های پشت آن را به‌خوبی مسدود می‌کند. در این نوردهی 36.6 ساعته، گرد و غبار با رنگ‌های قرمز قوی و نزدیک به مادون قرمز آن، که رنگی قهوه‌ای ایجاد می‌کند.
ستاره درخشان بتا که به‌طور متضاد آبی است، در سمت راست بالا قابل مشاهده است. غباری که اطراف آن را احاطه کرده است نور آبی را از رنگ آبی-سفید آن منعکس می‌کند.
همه ستارگان و گرد و غبار تصویر شده در کهکشان راه شیری خودمان قرار دارند، به‌جز یک استثنای قابل توجه: لکه سفید در زیر ستاره بتای آفتاب‌پرست که کهکشان IC 3104 است و در دوردست قرار دارد.
گرد و غبار بین ستاره‌ای بیشتر در جو سرد ستارگان غول پیکر ایجاد می‌شود و توسط نور ستارگان، بادهای ستاره‌ای و انفجارهای ستاره‌ای مانند ابرنواخترها در فضا پراکنده می‌شود.
