ماه ما واقعاً دهانه‌هایی به این بزرگی ندارد. ماه زمین به‌طور طبیعی این بافت نوک تیز را ندارد و رنگ‌های آن ظریف‌تر است. اما این تصویر دیجیتال براساس واقعیت است.
این تصویر، ترکیب دیجیتالی از عکس ماه و داده‌های ارتفاع سطحی است که از مأموریت «ارتفاع‌سنج لیزری ناسا» (LOLA) گرفته شده است و سپس برای اهداف آموزشی بزرگ‌نمایی شده است.
ارتفاعات ماه در این نوع تصاویر برجسته‌تر شده‌اند و دهانه‌ها با وضوح بیشتری نشان داده شده‌اند که حمله سنگ‌های عظیم به ماه ما را در طول تاریخ 4.6 میلیارد ساله‌اش نشان می‌دهد. مناطق تاریک که ماریا نامیده می‌شوند، دهانه‌های کمتری دارند و زمانی دریاهای گدازه مذاب بودند. علاوه‌براین، رنگ‌های تصویر، اگرچه براساس ترکیب واقعی ماه است، اما تغییر یافته و اغراق‌آمیز است.
در اینجا، رنگ آبی منطقه‌ای را نشان می‌دهد که غنی از آهن است، درحالی‌که نارنجی نشان‌دهنده مقدار کمی آلومینیوم است. اگرچه ماه میلیاردها سال است که یک سمت خود را به زمین نشان داده است، اما فناوری مدرن به بشریت اجازه می‌دهد تا اطلاعات بیشتری درمورد آن و چگونگی تأثیرش بر زمین بیاموزد.
