به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، نزدیک بینی یا میوپیا یکی از شایع‌ترین اختلالات بینایی در کودکان است که می‌تواند تأثیرات زیادی بر روی یادگیری و کیفیت زندگی آن‌ها داشته باشد. کودکان مبتلا به نزدیک بینی ممکن است علائمی را از خود نشان دهند که به والدین در تشخیص این اختلال در کودکان کمک می کند. برای نمونه کودک ممکن است نتواند به وضوح اشیاء دورتر مانند تخته سیاه در کلاس درس خود را ببیند و با مشکلاتی در تحصیل خود مواجه شود. کودک برای بهبود کیفیت دید خود ممکن است به طور مکرر چشمک بزند، به طور مکرر چشم‌هایش را مالش دهد یا به صورت غیرعادی به چشمانش فشار آورد. علاوه بر آن، کودک برای بهتر دیدن صفحه نمایش تلویزیون معمولا در فاصله نزدیک به آن می نشیند. همچنین احساس خستگی و سردرد بعد از مطالعه یا فعالیت‌های نزدیک می تواند یکی از نشانه های نزدیک بینی در کودکان باشد.

نزدیک بینی معمولاً ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است و علل مختلفی برای ایجاد آن وجود دارد. اگر یکی از والدین نزدیک بین باشد، احتمال ابتلای کودک به این اختلال افزایش می‌یابد. استفاده طولانی‌مدت از تلفن‌های همراه و تبلت‌ها می‌تواند به افزایش خطر نزدیک بینی منجر شود. کمبود نور طبیعی و فعالیت‌های بدنی در فضای باز نیز می‌تواند نقش مهمی در ایجاد نزدیک بینی داشته باشد. مطالعه طولانی‌مدت در فواصل نزدیک بدون استراحت مناسب می‌تواند فشار بیشتری به چشم‌ها وارد کند.

والدین می‌توانند با توجه به نشانه‌هایی همچون مشاهده رفتار و حرکات کودک، معاینه چشم کودک و توجه به علائم فیزی او مانند سردرد و چشم درد های مکرر به نزدیک بینی کودکان پی ببرند.

نزدیک بینی یک مشکل شایع در میان کودکان است که نیازمند توجه ویژه والدین و معلمان است. با شناسایی زودهنگام و مراجعه به متخصصان، می‌توان از عوارض جدی‌تر جلوگیری کرد و کیفیت زندگی کودکان را بهبود بخشید. تشویق به فعالیت‌های خارج از منزل و محدود کردن زمان استفاده از وسایل دیجیتال نیز می‌تواند به کاهش خطر نزدیک بینی کمک کند.

با توجه به اهمیت موضوع، آگاهی والدین و جامعه درباره نشانه‌ها و روش‌های پیشگیری از نزدیک بینی بسیار ضروری است.