در این مراسم لیلی گلستان، مترجم و نویسنده، گفت: بخت با من یار بوده و مردم کتاب‌هایی را که ترجمه کردم، دوست داشتند و استقبال مخاطبان باعث شد که از ۲۴سالگی تاکنون قلمم را بر زمین نگذارم.
گلستان افزود: کارم را با دو کتاب که یکی برای کودکان است، آغاز کرده‌ام؛ از سال ۴۹ تا الان بیش از ۵۰ سال است که ترجمه می‌کنم و حاصل کارم ۵۲ عنوان کتاب است. این مترجم گفت: فرزندانم می‌گویند «این قدر کار نکن» اما من نمی‌توانم؛ زیرا از نتیجه کارهایم خوشحالم. خوشحالم که مخاطبان از آثارم راضی هستند.
در این مراسم پژمان نوروزی، طراح موزه و مروج علم، گفت: در روزگاری به سر می‌بریم که کمتر کسی حاضر است تمرکزش را روی کار فرهنگی و سرمایه‌گذاری در این حوزه بگذارد و کارکردن در این حوزه دیوانگی می‌خواهد.
او افزود: همواره در ایران از نداشتن الگویی برای کودکان که از آن تاثیر بگیرند، رنج می‌بریم در حالی که در تمام دنیا مرسوم شده کتاب‌هایی درباره شخصیت واقعی برای سنین مختلف تالیف شود. این کتاب‌ها و شخصیت‌ها دور از دسترس نیستند؛ ازاین رو الگوپذیری از آنها راحت است چون اسطوره‌ای نیستند.
نوروزی افزود: خانم گلستان همواره انتخاب‌های خوبی برای ترجمه کرده‌اند و همواره در فضاهای فرهنگی حضور داشته و جریان‌ساز بوده است و باید گفت تمام زندگی‌اش را وقف فرهنگ و هنر کرده است .
نوروزی با بیان این مطلب که معتقد به ترجمه تحت‌اللفظی نیست گفت: به نظرم باید در ترجمه دست برد. یکی از نیازهای جامعه ما استفاده درست از کارهای مولفان خارجی است. با ترجمه و انتشار آثار خارجی‌ها می‌توانیم به گنجینه آگاهی و منابعمان اضافه کنیم.
پژمان نوروزی در بخش دیگر سخنانش با اشاره به تاثیر کتاب‌فروشی‌ها در شکل‌گیری شخصیت افراد مختلف از جمله خودش گفت: کسانی چون لیلی گلستان تلاش کرده‌اند این پاتوق فرهنگی زنده و پویا بماند. باید قدردان او و تمام کسانی که در اعتلای فرهنگ و هنر ایران می‌کوشند باشیم.
