به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ پایگاه اینترنتی هیل نوشت: در یک بررسی که «مرکز تأمین مالی شهرداری» روی ۲۶ میلیون خانه مسکونی که بین سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۱۶ فروخته شده است، انجام داد، مشخص شد: مالیات‌های دریافت شده از مالکان خانه‌ها در محله‌هایی که ۹۰ درصد یا بیشتر از ساکنان آن‌ها سیاهپوست هستند، تقریباً ۵۰ درصد بیشتر از سایر محله‌ها در همان بخش (از هر ایالت) است.

 

این پایگاه خبری نوشت: شهرها، بخش ها، حوزه‌های آموزشی و حوزه‌های ویژه در آمریکا سالانه حدود ۵۰۰ میلیارد دلار مالیات بر املاک و مستغلات جمع آوری می‌کنند که حدوداً ۷۰ درصد از کل مالیات‌های محلی (جمع آوری شده) را تشکیل می‌دهد.

«کریستوفر بِری»، محقق و استاد دانشگاه شیکاگو، در مطالعه‌ای اعلام کرد: دریافت مالیات بر املاک به شیوهِ «کاهشی» - یعنی، با افزایش ارزش ملک یا خانه، نرخ مالیات بر آن کاهش می‌یابد- علاوه بر نقض اصول مربوط به حسن دریافت مالیات، ناقض قانون است.

بر اساس بند «محافظتِ برابر» در متمم چهاردهم قانون اساسی، همه املاک و مستغلاتی که در یک دسته بندیِ یکسان- مثلاً مسکونی- قرار دارند، باید نرخ مالیات شان نیز برابر باشد. دادگاه‌ها این بند را این گونه تفسیر می‌کنند که از مالکان در برابر تبعیض‌های عمدی و نظام مند، حفاظت می‌کند.

این مطالعه نشان داد: تأثیر اقتصادیِ قرن‌ها برده داری در آمریکا، ثروت و نژاد را در این کشور در هم تنیده است که بدین معناست که روش «کاهشیِ» اخذ مالیات بر املاک و مستغلات، به شکلی نامتناسب بر سیاهپوستان آمریکایی فشارِ مالیاتی می‌آورد، زیرا آن‌ها نرخ‌های مالیاتِ به مراتب بیشتری بر املاک خود که نوعاً در محله‌های فقیرنشین قرار دارند، در مقایسه با سفیدپوستان، می‌پردازند.