روزنامه جوان در شماره امروز خود به بهانه اقدامات و رویکرد اروپا و مشخصا آلمان بعد از اعدام جمشید شارمهد در ایران، نوشت: «چرایی این واکنش مسئله مهمی است، اما مسئله مهم‌تر، انگاره نخبگان ایرانی از اروپا است؛ انگاره‌ای که انفعال ایران در مقابل اروپا را در پی دارد.»
این روزنامه اصولگرا، اما در شرح انگاره مورد نظر خود از اروپا نوشت: «اروپا دیگر قدرت هنجاری نیست. قدرت هنجاری اروپا با نسل‌کشی و پاکسازی قومیتی غزه و جنوب لبنان و حمایت تام از رژیم صهیونیستی به پایان رسیده است ... در جهان امروز که در تنش‌های ژئوپلیتیک گرفتار شده و پویایی‌های ژئوپلیتیک تعیین‌کننده بقا و نابودی بازیگران سیاسی شده است، اساساً مسائل هنجاری محلی از اعراب ندارد که اروپا بخواهد یا بتواند همچنان خود را داعیه‌دار آن معرفی نماید!»
«جوان» در ادامه نوشت: «در میانه تقاطع تنش‌های ژئوپلیتیک در مناطق مختلف جهان، اروپا مانند دیگر بازیگران برای بقا، نیاز دارد که وارد این تنش‌ها شده و روی روند پویایی‌ها تأثیر بگذارد. آیا اروپا دارای چنین توانایی است؟ اروپا نه از توان اقتصادی برای ورود مستقل به تنش‌های ژئوپلیتیک برخوردار است و نه از ابزار و توان نظامی لازم. اوج دخالت اروپایی‌ها در یک منازعه ژئوپلیتیک را می‌توان در جنگ اوکراین مورد ارزیابی قرار داد.... اروپا به بازیگر مکمل طرح‌ها و استراتژی‌های امریکا تبدیل شده است».
این روزنامه اصولگرا در پایان نوشت: «اروپا می‌تواند کور کند، وجه دیگری از سوی مدعیان این گزاره دارد و آن دعوت به مماشات و انفعال در برابر اروپا برای ممانعت از حاشیه‌سازی‌های اروپا در موضوع غروب برجام است. این موضوع برآمده از یک گزاره عقلانی است و باید بر اساس محاسبات منطقی برای آن راه‌حلی یافت، اما این گزاره نباید به بهانه‌ای برای چشم بستن بر واقعیت کنش‌گری اروپا در جنگ‌های منطقه و کنش‌گری سلبی آن در قبال تهران، تبدیل شود. اگر اروپا از پرونده ویروس استاکس‌نت تا پرونده آشوب‌های مسلحانه ۱۴۰۱ هزینه اقداماتش را نداده است، به نظر می‌رسد در تنش‌های ژئوپلیتیک موجود باید هزینه‌های بسیاری را بدهد و حساب‌های باز موجود بسته شوند. این تنها راهی است که یک کوتوله را می‌توان از بازی بزرگان بیرون گذاشت! همان‌گونه که یمن عزیز و نجیب، نیرو‌های دریایی پرمدعای اروپایی را از دریای سرخ اخراج کرد.»
