صادق زیباکلام در یکی از مهم‌ترین محله‌های تهران به دنیا آمده است. محله «آب منگل» در ری که محله‌ای اصیل نشین محسوب می‌شد و بازاری ها در آن ساکن بودند. با آنکه پدر تاجر بود پسر به تحصیل علاقه نشان داد. دوره دبستان را در دبستان غزالی در خیابان سینا و دبستان دکتر قاسم‌زاده در خیابان غفاری واقع در جنوب تهران و تحصیلات خود در دوره متوسطه را در دبیرستان رهنما در منیریه تهران گذراند.

صادق زیباکلام در سال ۱۳۴۵ موفق شد در دانشگاه تهران قبول شود اما پدرش او را به اتریش فرستاد. او سپس از اتریش به انگلستان رفت و در دانشگاه هَدِرزفیلد به تحصیل در رشته مهندسی شیمی پرداخت و تا دکترای شیمی هم پیش رفت اما در سال ۱۳۵۳ به اتهام خرابکاری علیه حکومت پهلوی و تبلیغ برای مجاهدین خلق، به سه سال زندان محکوم شده و نتوانست از ایران خارج شود و آخرین مراحل دکترا را سپری کند. به همین دلیل در سال ۱۳۵۵ در دانشگاه تهران به عنوان مربی به فعالیت علمی خود ادامه داد.

بعد از انقلاب و در سال ۱۳۶۳ دوباره به انگلیس رفت اما این‌بار که گرایش به علوم انسانی پیدا کرده بود توانست دکترای علوم سیاسی را در دانشگاه صلح‌شناسی بِرَدفورد به پایان برساند. در سال ۱۳۶۹ به ایران بازگشت و وارد گروه علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران شد. در فروردین ۱۳۵۸ برای همکاری با دفتر معاونت نخست وزیری از سوی ابراهیم یزدی دعوت شد.

همچنین برای حل مسائل کردستان با شهید چمران همکاری کرد. او که در دانشگاه آزاد نیز فعالیت می‌کرد، در اسفند ۱۳۹۶ بدون اطلاع و هماهنگی از دانشگاه آزاد اخراج شد. اما فعالیت خود را در دانشگاه تهران ادامه داد. در نهایت نیز در مهر ۱۴۰۱ ممنوع‌التدریس شد. این استاد برجسته دانشگاه کسی نیست جز صادق زیباکلام.

او سکوتش را در پارسینه شکست…