به گزارش الف، همزمان با آغاز جنگ آمریکا علیه عراق در سال 2003 و سرنگونی صدام، بیش از 173 هزار نیروی خارجی وارد عراق شدند که 150 هزار نفر از آنها، آمریکایی بودند.
پس از آن در سال 2011 طبق توافق واشنگتن و بغداد، حضور نیروهای آمریکایی در عراق پایان یافت و همه نظامیان آمریکایی این کشور را ترک کردند تا اینکه در سال 2014 همزمان با ظهور داعش در عراق و ایجاد ائتلاف بین‌المللی موسوم به مبارزه با تروریسم تحت رهبری آمریکا که به‌بهانه مبارزه با داعش وارد عراق شدند٬ حضور آمریکایی‌ها در این کشور مجدداً تقویت شد.
در این سال حدود 11 هزار نظامی بیگانه ضمن ائتلاف مذکور وارد عراق شدند که تقریباً 70 درصد آنها را آمریکایی‌ها تشکیل می‌دادند؛ درحالی که عراق توانست به‌همت گروه‌های مقاومت بر گروه تکفیری داعش پیروز شود و ضمن اینکه بهانه ائتلاف آمریکایی برای ماندن در عراق مبارزه با داعش بود٬ نیروهای این ائتلاف هرچند حضور خود را کمرنگ کردند اما همچنان اصرار بر ابقای خود در این کشور دارند.
پارلمان عراق در 5 ژانویه 2020 با حضور بیش از 170 نماینده در پی شهادت سردار سپهبد «قاسم سلیمانی» و «ابومهدی المهندس» به‌دست تروریست‌های آمریکایی همراه با تصویب مصوبه اخراج نظامیان بیگانه٬ بر پایان نقش ائتلاف آمریکایی در این کشور نیز تأکید کرد.
ایالات متحده در سال 2008 با امضای یک توافق‌نامه امنیتی با دولت «نوری المالکی» نخست وزیر وقت عراق اقدام به تأسیس چندین پایگاه در عراق کرد.
پایگاه‌هایی که آمریکا در خاک عراق دارد با پایگاه‌های سایر کشور‌های عربی کاملاً متفاوت است، در واقع، محور اساسی نیروی زمینی آمریکا در خلیج فارس، همین نظامیانی هستند که در خاک عراق حضور دارند و توان نظامی ارتش آمریکا از طریق این پایگاه‌های نظامی در عراق تأمین می‌شود.
همچنین حمله داعش به عراق در 2014 نیز بهانه تازه‌ای برای آمریکا بود تا بتواند تعداد پایگاه‌های خود را در عراق افزایش دهد.
اما از سال 2003 تاکنون و به ویژه در سال‌های اخیر نظامیان و پایگاه‌های آمریکایی در خاک عراق تبدیل به پل تجاوزات مستمر این کشور علیه مواضع عراقی و نقض حاکمیت این کشور شده‌اند؛ موضوعی که تاکنون واکنش قاطع و رسمی از جانب دولت عراق را در پی نداشته و همین امر انتقاداتی میان نمایندگان پارلمان و ملت عراق به وجود آورده است.
اواسط 2020 زمانی که سفارت آمریکا در بغداد یک سامانه دفاع هوایی را در داخل منطقه «الخضراء» و بدون اطلاع دولت یا وزارت کشور عراق که مسئول حفاظت از نمایندگی‌های دیپلماتیک و سفارت‌خانه‌ها در عراق است، مستقر کرد، عراقی ها بیشتر از سکوت دولت خشمگین شدند تا این اقدام آمریکا و از نظر آنها این اتفاق اوج بی احترامی به حاکمیت عراق بود.
«میثاق ابراهیم» عضو ائتلاف الفتح در پارلمان عراق، اقدام سفارت آمریکا در انجام تمرین‌های نظامی بدون اطلاع دولت عراق در بغداد را نشانه ضعف دولت المصطفی الکاظمی دانست.
«سلام الشمری» عضو ائتلاف سائرون عراق نیز با انتقاد از تجاوزات مستمر آمریکا به تمامیت ارضی عراق اظهار داشت که تجاوز آمریکا نتیجه ضعف مسئولیت در تصمیم‌گیری‌های مهم است که منجر به عدم احترام آمریکا به این کشور می‌شود و و این دلیلی بر عدم جدیت آمریکا در تعامل با عراق به عنوان یک کشور مستقل است.
«کریم الخیکانی» تحلیلگر سیاسی عراق نیز اعلام کرد که سکوت دولت در قبال اقدامات سفارت آمریکا در بغداد دلیلی روشن بر موافقت دولت با تجاوزات آمریکا و آموزش های نظامی آن در مرکز بغداد است؛ بدون اینکه توجهی به ترس و وحشت شهروندان عراق شود.
از سوی دیگر با وجود تاکید و هشدارهای فراوان ملت عراق و پارلمان این کشور به دولت برای اجرای مصوبه اخراج آمریکایی‌ها هیچگونه جدیتی از دولت مصطفی الکاظمی در این زمینه مشاهده نشده است.
آمریکایی‌ها همچنین به دولت عراق فشار وارد کرده اند تا علیه حشد شعبی و گروه‌های مقاومت اقدام کند. در این میان بوق‌های رسانه‌های آمریکایی در عراق و منطقه هم به کمک آمریکایی‌ها آمده‌اند. آمریکا از متشنج کردن فضای عراق و حتی بردن فضا به سمتی که درگیری‌های مسلحانه گسترش بیابد، ابایی ندارد و تهدیدهای اخیر هم در سایه همین اهداف اتفاق افتاده است.
در همین راستا اخیرا وزارت دفاع دولت جدید ایالات متحده اعلام کرد که نیروهای مقاومت عراق را در داخل خاک سوریه با حمله هوایی مورد هدف قرار داده است. البته بعدا مشخص شد که این حمله در منطقه بین «البوکمال» سوریه و «القائم» عراق در مرز میان دو کشور انجام شده و سازمان حشد شعبی عراق با صدور بیانیه ای اعلام کرد: با توجه به جدی بودن این قضیه و بازتاب آن بر حاکمیت، امنیت و ثبات کشور عزیزمان عراق، سازمان حشد شعبی برای مدتی منتظر ماند تا روایت کامل در مورد این حمله به اتمام برسد و تایید شود که رزمندگان ما بر خلاف روایت نظامیان متجاوز آمریکایی در عمق خاک سوریه نبودند و رزمندگان ما در نوار مرزی بین دو کشور برای حفاظت از خاک عراق دربرابر تروریسم حضور داشتند.
این حمله آمریکایی‌ها به مواضع عراق بیانگر سیگنال‌های منفی برای همه کسانی بود که گمان می کردند بایدن سیاست محتاطانه و مدبرانه تری نسبت به «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری سابق آمریکا در قبال خاورمیانه و به شکل ویژه عراق در پیش خواهد گرفت. درواقع دموکرات‌های آمریکا نشان دادند آنگونه که ادعا می کردند از پختگی و سیاست لازم برخوردار نیستند.
این موضوع در قالب هشداری برای دولت مصطفی الکاظمی در عراق است که با فشار ملت و پارلمان جهت اجرای مصوبه اخراج بیگانگان مواجه شده است؛ چرا که دولت جدید ایالات متحده نشان داد قصد ندارد سیاست دولت های قبلی آمریکا در قبال عراق را تغییر دهد.
