به گزارش خبرنگار ایسنا، ظهر امروز ـ دوشنبه ـ ۱۲ آذر ماه ـ مراسم افتتاحیه نمایشگاه «مروری بر مارکو گریگوریان» دو روز پیش از سالروز تولد (۱۴ آذرماه) برگزار شد.
این رویداد در گالری‌های هفت، هشت و ۹ موزه هنرهای معاصر برپا شده است.
این نمایشگاه به کیوریتوری میشل الله‌وردیان ـ رییس بنیاد مارکو گریگوریان ـ برپا می‌شود. از امروز ۱۲ آذر ماه همزمان با نمایشگاه پرمخاطب «چشم در چشم» برپا شده است.
پیش‌تر این گالری‌ها آثار فرخ شایسته را به نمایش گذاشته بودند.
افرادی چون غلامحسین نامی، محمدرضا فیروزه‌ای، مهدی حسینی و قاضی مراد از جمله حاضران در این مراسم بودند.
همچنین هادی حیدری، سهراب هادی، علی خسروی، عباس مشهدی‌زاده، بهزاد حاتم، شایان شعبان، سیامک دل زنده، ایرج اسکندری، آرمان استپانیان و ساناز آریان‌فر نیز از جمله حاضران بودند.
غلامحسین نامی ـ از پیشگامان جنبش هنر مدرن در نقاشی معاصر ایران ـ در این مراسم گفت: مارکو گریگوریان در حقیقت جنبش نوگرایی در ایران را در زمینه نقاشی پایه‌گذاری کرد. این یک حقیقت است؛ یعنی مارکو اولین کسی بود که نگاه نو به دنیا را در نقاشی و عرصه هنر نقاشی رواج داد. در سال ۱۳۳۷ وقتی که از ایتالیا به ایران آمده بود و خودش عضو هیات ژوری بینال ونیز بود، تعجب می‌کرد که کار این همه هنرمند جوان بااستعداد ایرانی در بیرون از مرزهای کشور شناخته شده نیست و باعث تاسف او شد.
نامی ادامه داد: او به اداره فرهنگ و هنر پیشنهاد داد و گفت که ما برای اینکه این جوانان را به دنیا معرفی کنیم و کارشان را از ایران به خارج بفرستیم، نیازمند بینال هستیم. گفت بینالی باید تشکیل شود و این از این طریق کارشان به دنیا معرفی شود. مارکو گریگوریان در حقیقت وسیله‌ای شد که هنر معاصر ایران به جهان معرفی شود و ما امروز وقتی که هنرمندان خوبی را در سطح جهانی می‌بینیم، متوجه می‌شویم که مارکو چه خدمتی به هنر ایران کرد.
نامی در ادامه تاکید کرد: درباره مارکو گریگوریان بسیار بسیار می‌توان صحبت کرد.
او سپس با یادآوری خاطره‌ای گفت: رابطه شخص من با مارکو گریگوریان مربوط به قبل از تشکیل گروه آزاد نقاشان و مجسمه‌سازان است. من از نظرات مارکو بسیار استفاده کردم و به من کمک کرد. خوب ما در آن سال‌ها در گالری آقای عبدالرضا دریابگی جمع می‌شدیم. چند تا از دوستان دور هم جمع بودیم؛ مارکو هم در جلسه‌ای در گالری دریابیگی حضور پیدا کرد و فراموش نمی‌کنم که با چه عصبانیتی مطرح کرد که ما چرا نشستیم و هیچ کاری نمی‌کنیم؛ یک مشت آدم بی‌استعداد و بی‌هنر کارهای مزخرف خودشان را در گالری به نمایش می‌گذارند و گالری‌داران بی‌فرهنگ هم که خودشان نمی‌دانند هنر چیست، این کارها را با قیمت‌های گزاف می‌فروشند و هیچ خیانتی بالاتر از این به هنر نیست؛ بنابراین ما باید جلوی این قضیه را بگیریم؛ این مسئله همه ما نیز بود.
او گفت: من گفتم مارکو جان این نگرانی را همه ما داریم، حالا چه‌کار باید بکنیم. گریگوریان پاسخ داد: راهش این است که ما یک گروه درست کنیم و جلوی این به اصطلاح خرابکاری‌ها را با کارهای خودمان بگیریم. گروهی تشکیل بدهیم و نمایشگاه‌هایی بگذاریم که در این نمایشگاه‌ها هنر درست را آن‌طوری که در بستر تاریخی خودش در دنیا جریان دارد ارایه دهیم. که ما بلافاصله قبول کردیم و اولین جلسه هم در خانه بنده تشکیل شد. آیین‌نامه نوشتیم و به اصطلاح قوانین را تنظیم کردیم؛ در اداره فرهنگ به ثبت رساندیم و با ثبت آیین‌نامه گروه آزاد نقاشان و مجسمه سازان رسمی شد.
نامی تاکید کرد: این ایده مارکو بود و گروه آزاد نقاشان و مجسمه‌سازان در طول سه یا چهار سال چندین نمایشگاه در داخل ایران و در خارج از کشور از جمله بال، سوئیس، واشنگتن و … ارائه کردند. سر و صدایی راه انداخت و اثرات بسیار بسیار مثبتی در جامعه جوان هنرمند ایرانی گذاشت. این یکی از افتخارات گروه آزاد نقاشان و مجسمه‌سازان بود که به همت مارکو عزیز به وجود آمد و من فکر می‌کنم که در تاریخ نقاشی معاصر ایران، جایگاه گروه آزاد نقاشان و مجسمه‌سازان جایگاه معتبری است. اینجا به همه دوستان عزیز می‌گویم هنری که امروز در عرصه ایران معاصر جریان دارد، روی دوش‌های مارکو قرار گرفته است. یادش بخیر و روانش شاد.
انتهای پیام
