به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما  مدیریت مصرف و صرفه جویی برق گران و گاز محدود، باعث تامین انرژی در پرجمعیت ترین کشور جهان شده است.
تولید و توزیع برق در هند تا دودهه پیش منحصر به دولت بود . این انحصارگرایی باعث توزیع نامناسب ، محدود و قطعی مکرر حتی در پایتخت می شد . اکنون با مشارکت بخش خصوصی ، فرایند تولید و توزیع مناسب تر شده است هر چند تا تامین مطلوب و پایدار این انرژی فاصله زیاد است.  
با افزایش مشارکت بخش خصوصی، معضل نبود کنتور اندازه گیری برق مصرفی و پدیده برق دزدی برطرف شد.
هم اکنون دولت مرکزی ۲۳ درصد، دولت‌های ایالتی ۲۴ و شرکت‌های خصوصی ۵۳ درصد برق این کشور را تولید و توزیع می‌کنند.
بیش از ۵۳ (۵۳.۷) درصد برق تولید شده در هند از سوخت‌های فسیلی تامین می‌شود. این سوخت‌ها شامل زغال سنگ ۴۸ درصد، گاز پنج و نیم و گازوییل یک دهم درصد است.
بیش از ۴۶ (۴۶.۳) درصد برق این کشور نیزاز طریق سوخت‌های غیر فسیلی یا تجدید پذیر تامین می‌شود. انرژی خورشیدی با ۲۰ درصد، بادی ۱۰.۵، آبی ۱۰.۴، زیستی شامل کود‌های حیوانی ۲ درصد، هسته‌ای ۱.۸، آبی کوچک ۱.۱ و زباله خانگی یک دهم درصد منایع سوخت‌های تجدید پذیر در هند است.
برق در هند انرژی گرانی است و مردم برای کاهش هزینه‌ها به شدت صرفه جویی می‌کنند.
هزینه برق به صورت پله‌ای وبرمبنای سطح مصرف تنظیم می‌شود. یعنی برای هر میزان مصرف قیمت متفاوتی اعمال می‌شود.
نحوه محاسبه برق در ایالت‌های مختلف هند متفاوت است. در پایتخت خانواده‌هایی که کمتر از ۲۰۰ واحد برق مصرف کنند این انرژی برای شان رایگان تمام می‌شود.
جمعیت زیاد، رشد اقتصادی سریع و نیاز روز افزون به آن، برق را در هند بسیار حائز اهمیت کرده است.
هر چند این کشور یکی از بزرگترین تولید کنندگان برق جهان است، اما از مصرف کنندگان عظیم این انرژی نیز به شمار می‌آید.
در حالیکه هند در پی گسترش تولید برق از منابع تجدید پذیر و کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی است، چالش‌هایی مانند نابرابری دسترسی به برق، مشکلات زیست محیطی و تلفات بالای انتقال همچنان باقی است.
گاز دومین انرَژی مصرفی در این کشورپرجمیت است.
تامین گاز در هند به ترکیبی از منابع داخلی، واردات از کشور‌های مختلف و توسعه زیرساخت‌های انتقال و توزیع وابسته است.
منابع گاز طبیعی این کشور عمدتا در سواحل شرقی و غربی و برخی مناطق داخلی است. گاز طبیعی تولیدی از میدان‌های داخلی هند جوابگوی نیاز کشور نیست و هند مجبور به واردات گاز است. حدود ۴۶ درصد گاز این کشور از خارج تامین می‌شود.
حدود هشت هزار شهر در هند وجود دارد که تعداد بسیار اندکی از آنها دارای گاز لوله کشی شهری هستند حتی بخش‌های زیادی از پایتخت فاقد این گاز لوله کشی است.
اغلب مردم این کشور گاز مورد نیاز خود را ازطریق سیلندر‌های گازمایع تامین می‌کنند. این سیلندر‌ها نیز سهمیه بندی می‌شوند. سهم هر خانواده نهایتا یک سیلندر هر ۱۵ روز یکبار است. ماهانه هر خانواده البته متناسب با تعداد نفرات یک سیلندر مصرف می‌کند.
هزینه برق و گاز در هند به عواملی، چون میزان مصرف، نوع مصرف کننده، منطقه جغرافیایی و سیاست‌های دولتی (مرکزی و ایالتی) وابسته است.