روغن پالم نوعی روغن گیاهی خوراکی است که از میوه درختان نخل روغنی که در مناطق گرمسیری می‌روید، گرفته شده و در صنایع غذایی استفاده می‌شود. این روغن از قسمت گوشتی میوه پالم روغنی به نام Elaeis Guineensis و هم از هسته این میوه استخراج می‌شود. 

روغن پالم حاوی حدود ۵۰ درصد اسید چرب اشباع تشکیل شده که عمده آن از اسید چرب پالمیتیک بوده و ۵۰ درصد اسیدچرب غیراشباع که از نوع اولئیک اسید است. این تعادل ۵۰ درصدی منجر به پایداری بیشتر روغن پالم در برابر اکسیداسیون، در مقایسه با سایر روغن‌های گیاهی می‌شود. این روغن به علت داشتن ترکیبات مفید مانند توکوفرول و توکوتری انول‌ها، جزو آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی به حساب می‌آید، همچنین به صورت طبیعی حاوی ویتامین E است.

روغن پالم و مشتقات آن به صورت ترکیب با سایر روغن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و به صورت مستقیم استفاده‌ای ندارد؛ این روغن طی شرایط گرمایی کنترل شده به ۲ بخش مایع(اولئین) و جامد(استئارین) مشتق می‌شود.

بخش مایع دارای نقطه ذوب پایین‌تری نسبت به بخش جامد است و اغلب به صورت ترکیبی در روغن‌های سرخ‌کردنی خانوار و صنعت مورد استفاده قرار می‌گیرد و بخش جامد آن نیز دارای نقطه ذوب بالاتر بوده و فرمولاسیون شورتنینگ‌ها و مارگارین به علت بافت‌دهی مناسب، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

روغن هسته پالم نیز دارای اشباع بالا در مقایسه با سایر روغن‌های گیاهی است؛ استفاده از این روغن در صنعت غذایی کشور مجاز نیست، اما در صنعت شوینده کاربرد بالایی دارد. همچنین در لوازم آرایشی و بهداشتی و حتی سوخت‌های زیستی، کاربردهای فراوانی دارد.

از عوارض روغن پالم می‌توان به افزایش کلسترول، چاقی، اختلال کبد و بیماری قلبی اشاره کرد؛ روغن طبیعی پالم اسیدهای چرب اشباع شده بیشتری به نسبت سایر روغن‌ها دارد و مصرف زیاد آن، برای بدن ضرر دارد.

انتهای پیام