معلوم نیست چرا برخلاف منش و رفتار رئیسجمهور فقید رئیسی که برخی او را «سید محرومان» میگفتند، هزینه این تشریفات صرف محرومان همان منطقه و برای علمآموزی عدهای از اقشار ضعیف و محروم نشده که روح آن مرحوم هم از این اقدام پسندیده شاد گردد. ساخت مزار و بارگاه برای شخصی که خود به دلیل حضور در مناصب عالی کشور به خوبی از شرایط بحرانی اقتصادی آگاه بود چه وجه منطقی و شرعی دارد؟
اتخاذ چنین رویکردهایی و انجام چنین اقداماتی بیش از آنکه یاد کسی را زنده نگه دارد یک حس بی اعتمادی و دل زدگی در مردم ایجاد می کند.