به گزارش اقتصادنیوز سایت عباس آخوندی؛ در این زمینه و ودر توضیح این مفهوم آورده است:«حکمروایی شهری مبتنی بر آرای عمومی و دموکراتیک مادر دموکراسی ملی است. هنگامی که در سطح یک محله و شهر حاکمیت اراده‌ی عمومی پذیرفته نشود، آشکار است که در سطح ملی حکمروایی ملی با چه چالش‌هایی روبه‌رو خواهد شد. شهروندان پس از خانواده که اولین لایه‌ی هویتی‌شان در آن شکل می‌گیرد، هویت محلی نزدیک‌ترین و ملموس‌ترین لایه‌ای است که خود را با آن تعریف می‌کنند. ازاین‌رو، حس تعلق به محله، موضوع همسایگی و همدلی باهمسایگان، سرزندگی، ایمنی و آن‌چه در محله جریان می‌یابد و سرنوشت محله مهم‌ترین اتفاق‌هایی است که همه‌مان هرروزه در زندگی تجربه می‌کنیم. خارج کردن اهالی محل از تصمیم‌گیری در باره محله از یک سوی به مثابه بی‌توجهی به حیثیت اجتماعی آنان و بی‌انگیزه‌کردن شهروندان از مشارکت در بهبود کیفیت زندگی و آبادانی شهرها، روستا و یا هرنوع سکونتگاهی است. و از سوی دیگر به معنی وابسته سازی همه‌ی تصمیم‌های ریز و درشت به دولت، القای حس بی‌مسئولیتی به شهروندان و مسئول دانستن دولت در ارتباط به هر اتفاقی است که در هر جای کشور به وقوع می‌پیوندد. حال آن‌که، خرد حکم می‌کند که مساله‌های حکمروایی سطح‌بندی شود. سطحی که در حد منافع عمومی محله و یا شهر است در قالب حکمروایی شهری محله‌محور به شوراهای محل، شهر و یا روستا واگذار شود و آن‌چه در حد ملی است به دولت مرکزی واگذار گردد.
