به گزارش "ورزش سه"، دو بازی پیاپی که در آن‌ها توانایی هدایت بازی تیمی مثل رئال مادرید در دو مسابقه کلیدی فصل به او سپرده شد. این همان چیزی است که آردا گولر برای نشان دادن ارزش، کیفیت، هماهنگی، توانایی رهبری و حس دوست داشته شدن و مورد احترام بودن نیاز داشت؛ نه تنها از سوی هواداران مادریدی، بلکه از سوی هم‌تیمی‌ها و کادر فنی.

آنچلوتی در طول فصل این را از او خواسته بود. این و یک ویژگی دیگر: توانایی فداکاری در کارهای دفاعی. فیکس شدن در رئال مادرید فقط به کسب جایگاه محدود نمی‌شود، بلکه حفظ آن و سپس پیشرفت نیز اهمیت دارد. این چیزی است که مردم معمولاً به آن توجه نمی‌کنند، اما برای یک مربی قانون زندگی است. و آردا این را درک کرده است.

این درک برایش زمان‌بر بود، اما او هم در بازی مقابل ختافه، جایی که گل پیروزی را برای ادامه رقابت در لالیگا به ثمر رساند، و به‌ویژه در فینال کوپا دل ری، جایی که ورود او همراه با مودریچ و تغییر جایگاه والورده، بازی بارسلونا را در هم شکست و بازی به رنگ سفید درآمد، آن را نشان داد. خودش کرنری را ارسال کرد که شوامنی آن را به گل تبدیل کرد. فشار فراوان فینال به او ضربه نزد و او توانست بهترین عملکردش را ارائه دهد.

پیام دوم خطاب به اطرافیانش بود: «نمی‌خواهم بازیکنی را ببینم که وقتی بازی نمی‌کند خوشحال است. من بازیکنی را می‌بینم که کار می‌کند، یاد می‌گیرد و می‌خواهد بازی کند. این بخش کوچکی از زمانی است که با او می‌گذرانم. اما او زمان زیادی با افراد دیگر می‌گذراند. نمی‌دانم آیا آن‌ها همان ایده‌ای را که من برای پیشرفت او دارم، دارند یا نه. و این کمبود ارتباط است.» کاملاً شفاف.

آردا اخیراً با اعضای کادر فنی صحبت کرده، حالات چهره‌اش را تغییر داده و روی زبان بدنش کار کرده است (در ختافه آنچلوتی را در آغوش گرفت). او می‌داند که سال آینده فرصت‌هایی برای تثبیت جایگاهش در ترکیب اصلی در نقشی جدید که در حال سازگاری با آن است، خواهد داشت. او این فرآیند را آموخته: کمتر ژست گرفتن و بیشتر کار کردن. این همان مسیر درست است.