خبرگزاری مهر، گروه استانها: ایمنی حملونقل جادهای یکی از مهمترین دغدغههای کشور در حوزه سلامت عمومی، اقتصاد و توسعه پایدار است. بر اساس آمارهای رسمی، سالانه حدود ۲۰ هزار نفر در کشور بر اثر تصادفات جادهای جان خود را از دست میدهند و بیش از ۶۰۰ هزار نفر نیز مجروح میشوند. این آمار، پیامدهای گستردهای بر سلامت روحی جامعه، بار مالی بر نظام سلامت و فشار بر زیرساختها دارد. استان گلستان نیز با داشتن موقعیت ترانزیتی، مسیر عبور میلیونها مسافر و بار، با چالشهای مشابهی مواجه است.
در همین راستا، گفتوگویی با عادل مصدقی، مدیرکل راهداری و حملونقل جادهای استان گلستان صورت گرفته است که در ادامه به صورت تفصیلی و در قالب پرسش و پاسخ میخوانید:
چرا ایمنی حملونقل اینقدر اهمیت دارد؟
مصدقی: ایمنی حملونقل از آن جهت مهم است که مستقیم با جان انسانها در ارتباط است. در کشور ما سالانه حدود ۲۰ هزار کشته و ۶۰۰ هزار مجروح ناشی از تصادفات داریم. این اعداد پیامدهای سنگینی برای نظام سلامت، خانوادهها و اقتصاد به همراه دارد. در گلستان نیز طی سال ۱۴۰۳، متأسفانه حدود ۵۰۰ کشته و ۱۰ هزار مجروح ثبت شد که نسبت به سال ۱۴۰۲ افزایش داشته است، بهویژه در بخش مجروحین.
چه سهمی از تصادفات به خطای انسانی مربوط است؟
بیش از ۹۰ درصد تصادفات ناشی از عوامل انسانی است؛ مثل خوابآلودگی، بیاحتیاطی، سرعت غیرمجاز و عبور از چراغ قرمز. این یعنی راهحل در دست ماست. اگر بتوانیم فرهنگسازی کنیم، آموزشهای لازم را بدهیم و مشارکت اجتماعی جدی ایجاد کنیم، قطعاً میتوانیم آمارها را کاهش دهیم.
استان گلستان چه اقداماتی برای کاهش تصادفات در سال گذشته انجام داده؟
در دو سال و نیم اخیر، بیش از ۱۱ هزار میلیارد ریال (۱۱ همت) اعتبار در حوزه زیرساخت و مشارکت بخش خصوصی صرف شد. از جمله اقدامات انجامشده، میتوان به ایجاد دوربرگردانهای ایمن، افزایش روشنایی جادهها، و رفع ۹۵ نقطه پر تصادف اشاره کرد که تا پایان اسفندماه ۱۴۰۳، ۴۰ مورد از آنها به اتمام رسید.
وضعیت زیرساختهای استان با توجه به رشد سریع خودروها چگونه است؟
وضعیت زیرساختها پاسخگوی حجم فزاینده خودروها نیست. در نوروز ۱۴۰۳ شاهد افزایش ۱۰ درصدی ورودی خودروها و حضور ۵۰۸ درصدی پلاکهای غیر بومی بودیم. در چنین شرایطی، نیازمند توسعه جدی راهها، مطالبهگری نمایندگان، و برنامهریزی بلندمدت هستیم. برخی از محورها در شمال استان اشباع شدهاند و باید پروژههایی مثل آزادراهها و راههای شمال به جنوب اجرایی شوند.
آیا ناوگان حملونقل عمومی استان توان پاسخگویی به نیاز موجود را دارد؟
نه، متأسفانه به دلیل مشکلات در تولید و واردات اتوبوس، نوسازی ناوگان با مشکل مواجه شده است. عمر متوسط ناوگان حدود ۱۴ سال است. پیشتر هر ۵ سال یکبار نوسازی انجام میشد، ولی الان به دلیل نبود اتوبوس و مشکلات مالی، این چرخه مختل شده. حتی تسهیلات تبصره ۱۸ هم کفاف کامل را نمیدهد.
درباره وضعیت جادههای فرعی که بیشترین تلفات را داشتند، چه برنامهای دارید؟
جادههای فرعی، بهویژه در شمال استان، بیشترین تصادفات را در نوروز ثبت کردند. در این مناطق، شاهد واژگونی مکرر موتورسیکلتها، تصادف با عابران پیاده و ضعف در روشنایی بودیم. در این حوزه هم به اقدامات زیرساختی مثل افزایش روشنایی و هم به فرهنگسازی جدی نیاز داریم.
در حوزه خطکشی و تابلوها چه اقداماتی انجام شده؟
در سال ۱۴۰۳ بیش از پنج هزار و ۵۰۰ کیلومتر خطکشی در جادهها انجام دادیم، همچنین حدود ۷۰ کیلومتر جاده جدید احداث شد. نصب تابلوهای انتظامی، اخطاری، اطلاعاتی و افزایش روشنایی در مناطق مسکونی و طولی هم صورت گرفته است. البته یکی از مشکلات جدی ما، سرقت علائم در جادههای خلوت و روستایی است که امیدواریم با مشارکت دهیاریها و شوراها این مشکل کاهش یابد.
آیا درباره سرعتگیرها و تجهیزات هشداردهنده اقدامی صورت گرفته است؟
یکی از انتقادات مردم درباره سرعتگیرهایی است که بدون هشدار نصب شدهاند. در این خصوص تلاش کردیم با طراحی بهتر، نصب علائم هشداردهنده، و مشورت با پلیس راه، سرعتگیرها را بهگونهای اجرا کنیم که ایمنی را افزایش دهند، نه اینکه باعث خطر شوند.