به گزارش همشهری آنلاین، رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند با اشاره به تولید حدود هزار مگاوات برق هستهای توسط تنها نیروگاه اتمی کشور، گفت: ایران برای رسیدن به سطح جهانی باید پنج تا ۹ برابر و برای رسیدن به سطح کشورهای پیشرفته باید ۱۸ برابر میزان فعلی برق اتمی تولید کند.
سیدطهحسین مدنی در گفتوگو با همشهری آنلاین، با اشاره به وابستگی ۹۰ درصدی صنعت برق کشور به مصرف گاز گفت: طبق آمار موجود، این نیروگاهها سالانه نزدیک به ۷۹ میلیارد مترمکعب گاز مصرف میکنند. این حد از وابستگی تولید برق کشور به گاز باعث شده ایران علیرغم برخورداری از دومین ذخایر گاز دنیا، در صادرات از رقبا عقبمانده و در جایگاه پانزدهم قرار گیرد.
مدنی با تأکید بر لزوم رفع وابستگی تولید برق کشور به مصرف گاز، گفت: رفع این وابستگی برابر با ایجاد فرصتهای بسیار زیاد اقتصادی پیش روی صنایع داخلی و ارزآوری و ایجاد جایگاه بینالمللی برای کشور است.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: مسئله اساسی اینجاست که وابستگی به گاز برای تولید برق چگونه باید کاهش پیدا کند. یکی از راهکارهای عملی در این خصوص توسعه نیروگاههای اتمی است. ایران در حال حاضر فقط یک نیروگاه اتمی در بوشهر دارد و حدود یک درصد از برق کشور توسط این نیروگاه تأمین میشود. ما برای رسیدن به سطح جهانی باید پنج تا ۹ برابر و برای رسیدن به سطح کشورهای پیشرفته باید ۱۸ برابر میزان کنونی برق اتمی تولید کنیم.
وی با اشاره به محدودیتهای سیاسی برای توسعه نیروگاههای اتمی و همچنین مذاکرات اخیر ایران و آمریکا درباره موضوع هستهای، گفت: وزیر امور خارجه ایران طی یادداشتی در روزنامه واشنگتنپست به اهمیت توسعه نیروگاههای اتمی و ایجاد زمینه فعالیت شرکتهای فعال در تولید برق اتمی اشاره و عنوان کرده بود که «برنامه بلندمدت ما ساخت حداقل ۱۹ نیروگاه دیگر است.»
چانهزنی برای توسعه نیروگاههای اتمی برای رفع نگرانی از انباشت اورانیوم
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند ادامه داد: اشاره وزیر امور خارجه به ساخت ۱۹ نیروگاه هستهای جدید را میتوان در چهارچوب مذاکرات هستهای بهخصوص چانهزنی بر روی موضوع ذخایر اورانیوم غنیشده ایران تحلیل کرد. احتمالاً موضوع ذخایر اورانیوم یکی از مهمترین محورهای مذاکرات اخیر است؛ بنابراین ایران بهجای کاهش میزان اورانیوم غنیشده با راهکارهایی همچون خروج آن از سرزمینمان، بهتر است در این مذاکرات بر اصل مهم ایجاد زمینه برای مصرف اورانیوم غنیشده برای انباشته نشدن آن در کشور پافشاری کند.
وی افزود: در این چهارچوب، این موضوع بهعنوان یک فرصت نمایان میشود و تیم مذاکرهکننده میتواند با این استدلال که چون ایران طی این سالها برای تکمیل زنجیره تولید تا مصرف اورانیوم بهخصوص در ساخت نیروگاه و تولید برق، با محدودیت و تحریم مواجه بوده است؛ اورانیوم بهناچار انباشته شده و در ادامه با مطالبهگری برای توسعه راکتورها و میکروراکتورهای هستهای و ایجاد محل مصرف برای انباشته نشدن اورانیوم تولیدی، به نگرانی طرف مقابل پاسخ دهد.
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند تصریح کرد: بنابراین اگر تحریمهایی که منجر به عدم امکان واردات دانش و تجهیزات مرتبط به تولید برق هستهای رفع و زنجیره مصرف با توسعه نیروگاههای هستهای تکمیل شود؛ در ادامه انباشت غیرطبیعی و یا ناموجه اورانیوم ازنظر آمریکا و آژانس هم رخ نخواهد داد. نظارت بر این روند هم با رصد میزان تولید برق هستهای و موارد مرتبط به رادیو دارو بهصورت شفاف امکانپذیر خواهد بود. این نگاه حتی میتواند چالش سانتریفیوژهای نسل ۶ که برای غنیسازی ۲۰ درصدی به کار میرود را هم رفع کند. اورانیوم ۲۰ درصدی برای ایران هم در رادیوداروها کاربرد خواهد داشت و هم در تولید برق و شیرینسازی وسیع آب دریا به کار میآید.
مطالبه دانش ذخیرهسازها برای توسعه برق تجدیدپذیر
وی در ادامه خاطرنشان کرد: ایران علاوه بر مطالبهگری توسعه نیروگاههای هستهای برای ایجاد زمینه مصرف و رفع نگرانی طرف مقابل از انباشته نشدن اورانیوم غنیشده؛ حتی میتواند سایر موضوعات مرتبط با انرژی و رفع ناترازی از جمله دانش ذخیرهسازها برای توسعه هر چه بیشتر انرژیهای تجدیدپذیر را هم در مذاکرات مطرح کند.
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند اضافه کرد: با توجه به وجود نخبگان دانشگاهی در این حوزه، ایران میتواند با هدایتگری و راهبری مدبرانه، به این موضوع ورود کند. این موضوع باید برای وزارت نیرو، صمت و نفت و سازمانهای زیرمجموعه آنها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار باشد. چراکه دانش ذخیرهسازها میتواند بین ۲۰ تا ۳۰ درصد بازیافت انرژی برای کشور رقم بزند.
به مذاکرات نه آنقدر خوشبین باشیم نه خیلی بدبین
مدنی خاطرنشان کرد: اگرچه مذاکرات و رسیدن به نتیجه نهایی بر این مبنا، میتواند تا حد زیادی به ایران در زمینههای مختلف اقتصادی، علمی و ... کمک کند؛ اما باید به این موضوع هم توجه داشت که بسیاری از مسائل کشور ناشی از چالشهای مدیریتی است که با استفاده از نخبگان، بهبود فرآیندها، افزایش بهرهوری و حتی در بعضی موارد با نگاه صحیح به مسائل قابلحل است.
او با تأکید بر اینکه نگاه به داخل از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، افزود: نگاه به بیرون و انتظار حصول توافق اگر محقق گردید هم با توجه به مواردی که گفته شد باید فراتر از رویکردهای لحظهای مثل مصرف منابع ارزی و در عوض حرکت به سمت رویکردهای پایدار و بلندمدت مثل تکمیل زنجیره مصرف سوخت هستهای، تولید برق و رفع ناترازی انرژی باشد.