به گزارش "ورزش سه"، امروز ورزشگاه قایقران انزلی میزبان بازیکنان و مربیانی بود که هر یک در دورهای در فوتبال ایران تاریخ ساز بوده و نگاههای بسیاری را متوجه خود کردند. چهرههایی که اغلب آنها سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی را داشته و برای احترام به پدر فوتبال گیلان در ورزشگاه تختی حاضر شده و در آخرین وداع بهمن خان با ورزشگاه محبوبش، پیکر او را نوازش کردند.
یکی از چهرههای یکی از چهرههای متفاوت در جمع شاگردان سابق بهمن صالحنیا، محمد احمدزاده گلزن تاریخی شهر انزلی و مربی صاحب سبک بعدی این باشگاه است که حالا گاه و بیگاه در کنار فوتبال حضور دارد و بیشتر روزگار خود را از راه از راه دیگر میگذراند. محمد احمدزاده در گفتوگو با خبرنگار "ورزش سه"، حرفهای جالبی را درباره بهمن صالحنیا به زبان آورد؛ در حالی که پایان رافت، مهاجم سابق پرسپولیس او را در آغوش گرفته بود.
احمدزاده در این باره گفت: من از سال ۵۴ کنار تیم ملوان و بهمن خان بودم. شاگردش شدم تا سال ۷۰ و بعد چندین سال دستیارش شدم و همکارش شدم. بعد رقیب هم در موقعیتهای مختلف شدیم. ۳۰ سال باهم بودیم و خاطرات زیاد است. غروری که او در این شهر و استادیوم گذاشت، غرور یک انزلیچی بود که انزلی را با پدیدهای به نام ملوان شناساند و مردم با ملوان با وجود بهمن خان عشق کردند. او اگر نبود، پشتکار نداشت، اگر قوی نبود، اگر فنی بالایی نداشت که همه این چیزهایش بی نظیر بود، ملوانی به وجود نمیآمد. یک یادگاری برای همه ما گذاشت که سالها با ملوان حال میکنیم.
احمدزاده ادامه داد: آدمهایی مثل من را بزرگ کرد که معلوم نبود اگر فوتبال و ملوانی نبود، ما چهکاره میشدیم و الان کجا بودیم؟ نسلهای مختلف و بازیکنان مختلف را به مردم و تیم ملی شناساند و کارهای بی نظیری کرد. ما اگر زرنگ بودیم میتوانستیم از او یاد بگیریم. خوشبختانه شاگردهایی داشت که از او خیلی یاد گرفتند. به هیچ عنوان نه فراموش شدنی است نه تکرار شدنی و مطمئنا نه من بلکه همه آنهایی که با او کار کردند، از او به عنوان یک اسطوره و پدر یاد میکنند. یادگار ما برای همیشه در این شهر ماند و وظیفه داریم که بالاترین تجلیل را از او کنیم.