به گزارش همشهری آنلاین، پس از مدت‌ها اخبار و تبلیغات، بالاخره اولین قسمت سریال کنکل منتشر شد. این سریال اولین سریال یک پلتفرم تازه‌تأسیس است که مخاطبانش می‌توانند بدون پرداخت حق عضویت و به شکل رایگان سریال ببینند. کنکل به کارگردانی رامتین لوافی‌پور علاوه بر این که اولین محصول پلتفرم سازنده‌اش است، اولین تجربه سریال‌سازی کارگردانش هم محسوب می‌شود. رامتین لوافی پور اولین فیلم بلندش را با نام «آرام باش و تا هفت بشمار» سال ۱۳۸۶ ساخت که موفقیت چشمگیری در جشنواره‌های جهانی به دست آورد و نخستین فیلم ایرانی بود که برنده جایزه تایگرآواردز از جشنواره رتردام شد. دومین ساخته او، فیلم سینمایی برلین ۷- در جشنواره ملی فجر کاندیدای دریافت ۹ سیمرغ شد که از این میان برنده سه سیمرغ شد و در بخش بین‌الملل جشنواره فجر جایزه حقوق بشر را دریافت کرد. در سال ۹۵ هم او «هت تریک» را ساخت که علاوه بر سیمرغ بهترین فیلمنامه و سیمرغ بهترین بازیگر زن از جشنواره فجر و همچنین در جشنواره گلدن گلاب آسیایی در مالزی، جایزه بهترین فیلم و جایزه بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر مکمل مرد برای صابر ابر را هم به دنبال داشت.
اما کنکل ماجرای دزدی‌های ادامه‌دار در یک کارخانه است که مدیرش آن را مخفی نگه می‌داشته اما بالاخره پای پلیس به ماجرا باز می‌شود. سریال هم پلیسی است و هم رگه‌هایی از کمدی دارد که باعث می‌شود برای مخاطب جذاب‌تر باشد. گروه بازیگران هم با حضور صابر ابر، هانیه توسلی، مهدی پاکدل و ستاره پسیانی هم به این جلب مخاطب کمک کرده است.
قابل قبول
اولین تجربه رامتین لوافی پور در شبکه نمایش خانگی، برای منتقدانی که در باره آن نوشته اند، قابل قبول بوده است. او که با فیلم هت تریک هم نقدهای خوبی گرفته بود، این بار هم توانسته نظر مثبت منتقدان را دریافت کند. منتقدی در باره کارگردانی قسمت اول این سریال نوشته است: «کنکل» در قسمت اول، کارگردانی قابل‌قبولی دارد و تلاش کارگردان برای فضاسازی و رسیدن به لحنی متناسب با داستان معمایی‌اش، مشهود است. البته استفاده اغراق‌شده از نمای هلی‌شات در آغاز همین قسمت و بعدتر بهره‌گیری متعدد از تمهید اسلوموشن برای فضاسازی کمی‌توی ذوق می‌زد اما در مجموع لوافی تسلط کاملی بر کارگردانی و به‌خصوص هدایت بازیگران داشته و می‌توان به تجربه تازه او نمره قبولی داد.»
او نوشته: «شواهد و قرائن نشان می‌دهد کنکل قرار است روایت‌گر داستانی معمایی و سرشار از غافلگیری باشد. از آن دست قصه‌هایی که نه فقط کاراکترهای اصلی به یک دیگر رودست می‌زنند که اوج موفقیت فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان هم در رودست زدن به مخاطب است. در همین قسمت ابتدایی و در سکانس پایانی هم لوافی تلاش کرد تا اولین غافلگیری را رقم بزند.» هرچند معتقد است طولانی شدن مقدمه به غافلگیری انتهای قسمت، صدمه زده است.
منتقد دیگری با اسم سریال شروع کرده که یک اصطلاح اینستاگرامی و همان کنسل است و به نظرش جالب نبوده است. او معتقد است سریال روی یک شوخ طبعی ظریف و دائمی‌سوار است و شیطنت کلامی دارد: «مرز باریک یک اتفاق پلیسی با کمدی، بدون این که هیچکدام به ورطه بیرون زدگی بیفتند حفظ شده و این مهم ترین ویژگی قسمت اول این سریال است.»
او از شوخی‌های تاریخ مصرف‌دار سریال هم نوشته که برای فیلم و سریال مناسب نیست. اما کنکل به زعم او این کار را بدون ریسک انجام داده است. چون شوخی‌ها در اندازه ای و به شکلی استفاده شده که اگر تماشاگر پیش زمینه داشته باشد به شوخی می‌خندد، اگر هم زیرمتن را نداند، توی ذوقش نمی‌خورد.
دیگری به مسئله ضرباهنگ سریال اشاره کرده و نوشته: «کارگردان ضرباهنگی را در ذهنش داشته که توانسته آن را به تماشاگرش منتقل کند. هرچند بیشتر در دیالوگ‌ها و بازی‌ها این اتفاق افتاده و تدوین این حس را نمی‌دهد.»
او در باره تیتراژ هم معتقد است تلفیقی از از چند تکنیک تدوین است و تمیز از کار درآمده است و موسیقی بامداد افشار هم با تصاویر همخوانی دارد. در باره بازی‌ها هم نوشته است: «بازی‌ها روان است و همه به اندازه و خوب بازی می‌کنند. حتی در بازیگران فرعی هم بازی بد دیده نمی‌شود.»
منتقد دیگری هم در باره بازی‌ها نوشته: «مهم‌ترین ویژگی سریال «کنکل» در قسمت ابتدایی، حضور تمام ستاره‌های اصلی‌اش در مقابل دوربین بود. اگر برپایه یک سنت نانوشته برخی از سریال‌های خانگی از تأخیر در حضور برخی بازیگران شاخص خود به‌عنوان یک آپشن تعلیقی استفاده می‌کنند، لوافی اما همه ستاره‌هایش را همین ابتدا به‌خط کرد تا تکلیف مخاطب با سهم هر یک در ماجرا، تا حدودی مشخص شود. عدل مجموع بازی‌ها معدل قابل‌قبولی بود اما اجرای شیرین ستاره پسیانی و پدرام شریفی بیشتر به چشم آمد. صابر ابر هم که بعد از درخشش در «بازنده» این روزها نقش‌آفرینی‌اش در سریال «تاسیان» موردتوجه قرار گرفته، حالا در شمایلی آشنا در کنکل ظاهر شده است.»
دیگری هم باز به مسئله اسم سریال که برگرفته از اصطلاحات اینستاگرامی است اشاره کرده و علاوه بر آن موسیقی را هم اینستاگرامی می‌داند: «موسیقی زمانی که اتفاقی هیجان انگیز می‌افتد خوب عمل می‌کند، اما وقتی یک پیروزی اتفاق می‌افتد باز مثل اسم سریال اینستاگرامی‌می‌شود. مخاطب تصور می‌کند کارگردان حتما از این انتخاب قصدی داشته و اگر اینطور نباشد بدجوری توی ذوق تماشاگر می‌خورد.»
مخاطبان چه می‌گویند؟
قسمت اول کنکل برای تماشاگرانش هم قابل قبول بوده و تعداد نظرات مثبت بیشتر از کامنت‌های منفی است. بیشتر تماشاگرانی که در صفحه‌های مجازی در باره سریال نوشته اند به حضور صابر ابر و بازی او به عنوان دلیل اصلی تماشای سریال اشاره کرده اند. عده ای هم نوشته‌اند سریال توانسته در قسمت اول جذبشان کند. اما بسیاری هم معتقدند با توجه به بسیاری از سریال‌های گذشته، معلوم نیست ادامه سریال هم برایشان جذاب باشد. یکی از کاربران هم در باره پلیس این سریال نوشته و این که برخلاف بسیاری از سریال‌ها که پلیس در آنها قابل باور نیست، در کنکل پلیس کاملا قابل باور است.
اما عده ای هم آن را با جان سخت و حتی سریال غورباقه مقایسه کرده اند و نوشته اند در مقابل آنها سریال ضعیفی است.
