به گزارش خبرآنلاین، به گفته برخی از اهالی صدرا که در این منطقه سکونت دارند، این مسیر در ۲۱ فروردین ماه سال جاری با استفاده از داربست و به شیوه‌ای غیراستاندارد بسته و از تردد خودروها جلوگیری شده است.
برخی این اقدام را به مسئولان بیمارستان نسبت دادند؛ فرماندار و رئیس شورای شهر صدرا هم مسدودسازی این مسیر را غیرقانونی خواندند و این اقدام را نقد کردند.
در پاسخ، سیدعلی ملک‌حسینی رییس بیمارستان پیوند اعضای ابوعلی سینا نیز در نامه‌ای خطاب به استاندار بر قانونی بودن اقدام و ضرورت آن برای نجات جان انسان‌ها تأکید کرد و از استاندار خواستار برکناری فرماندار و رییس شورای شهر صدرا شد، ملک حسینی در این نامه اعلام کرده که در صورت عدم عزل این دو مقام، وی و همکارانش از ادامه کار معذورند.
همچنین در پایان نامه اعلام شده که به دلیل انتشار مصاحبه فرماندار شیراز در فضای عمومی این نامه نیز در فضای مجازی و عمومی منتشر خواهد شد.
پس از واکنش‌های اخیر شهردار صدرا اعلام کرد که مسدودسازی این مسیر بدون هماهنگی با مدیریت شهری انجام شده و پس از بررسی، نسبت به بازگشایی آن اقدام شده است.
مجتبی پارسایی همچنین گفت که به دلیل ترافیک این مسیر، مسئولان بیمارستان معتقدند انتقال اعضای پیوندی با مشکل مواجه شده و ممکن است جان بیماران به خطر بیفتد، این ادعا باید توسط دستگاه‌های مربوطه بررسی و در صورت تأیید، اقدامات لازم انجام شود.
این ماجرای پرحاشیه هنوز هم محل بحث و تبادل نظر است و جامعه نخبگانی هم نسبت به آن واکنش نشان داده؛ یک دانش‌آموخته اقتصاد دانشگاه شیراز معتقد است ماجرای اخیر میان دکتر سیدعلی ملک‌حسینی، بنیان‌گذار بیمارستان پیوند اعضا و از چهره‌های علمی و پزشکی برجسته ایران، با فرماندار شیراز و رئیس شورای شهر صدرا، نمونه‌ای مهم از موقعیت‌هایی است که می‌تواند بسته به نوع تدبیر و مواجهه با آن فرصت یا تهدیدی برای توسعه باشد.
امین عربی در گفت‌وگو با خبر آنلاین افزود: موضوع اختلاف، به مسئله بستن یک بلوار کم‌اهمیت در اطراف بیمارستان مربوط می‌شد؛ بلواری که امتداد آن به درب ورودی بیمارستان می‌رسید و موجب اختلال در عبور و مرور آمبولانس‌ها می‌شد.
او اضافه کرد: تصمیم به بستن آن با هدف تسهیل عملکرد حیاتی بیمارستان گرفته شد، در حالی که مسیر جایگزینی برای عبور کامیون‌ها طراحی و ایجاد و زمین‌هایی نیز در همان حوالی برای توسعه امکانات رفاهی همراهان بیماران در نظر گرفته شده بود.
عربی بر ضرورت احترام به سرمایه‌های انسانی تأکید کرد و گفت: نخبگان علمی و کارآفرینان بزرگ مانند دکتر ملک‌حسینی، به دلیل دستاوردهای اثبات‌شده در سطح ملی و جهانی، سرمایه‌هایی بی‌بدیل برای توسعه کشور هستند و تعامل با آنها نه‌تنها باید با احترام، بلکه با شناخت کامل نسبت به ابعاد خدمات و نقش آنان در ارتقاء جایگاه ملی صورت گیرد.
او نقش فرماندار و مدیران محلی را در اجرای قوانین مهم برشمرد و افزود: مقامات محلی مسئولیت‌های سنگینی از جمله اجرای قانون، حفظ امنیت عمومی و حمایت از مسیر توسعه دارند؛ این وظایف ایجاب می‌کند پیش از هرگونه اظهارنظر، به شکل دقیق و با مشورت با افراد مطلع و امین، ابعاد مختلف یک مسئله بررسی شود.
او همچنین بر لزوم مدیریت بحران در فضای رسانه‌ای تأکید کرد و افزود: بروز این اختلاف در فضای مجازی و رسانه‌ای، اهمیت مدیریت بحران و ارتباطات هوشمندانه را دوچندان کرده؛ مسئله‌ای که می‌توانست با یک جلسه هم‌اندیشی حل شود، به موضوعی رسانه‌ای تبدیل شد و فضا را برای سوءبرداشت‌ها و تضعیف سرمایه‌های اجتماعی فراهم کرد.
عربی که معتقد است بازاندیشی در تصمیم‌گیری اهمیت بسیاری دارد، گفت: یکی از مسیرهایی که پیش روی فرماندار و رئیس شورای شهر صدرا وجود دارد راه تدبیر، تواضع و تصحیح است؛ چنین رفتاری نه‌تنها نشانه ضعف نیست، بلکه قدرت اخلاقی و بلوغ مدیریتی آنها را نمایان می‌سازد و موجب شادمانی وجدان عمومی و الگوسازی برای نسل آینده خواهد شد.
عربی تقابل و تشدید شکاف را موجب برهم خوردن آرامش جامعه می‌داند و می‌گوید اگر این مقامات، بدون تأمل یا بازنگری، همچنان بر مواضع خود پافشاری کنند و تلاش کنند افکار عمومی را نیز با خود همراه سازند در واقع راهی را برگزیده‌اند که نه به قانون و نه به توسعه و نه به آرامش جامعه می‌افزاید و حتی ممکن است سرمایه اجتماعی در حوزه سلامت و نوآوری پزشکی که در سال‌های متمادی با خون‌دل و مجاهدت ساخته شده در مسیر فرسایش قرار گیرد.
این کارشناس اقتصادی بر این باور است که خشکانده شدن ریشه‌های نوآوری و کاهش انگیزه‌های توسعه‌خواهی، نتیجه ناگوار چنین مواجهاتی است؛ نتیجه‌ای که هیچ عقل سلیمی آن را نمی‌پسندد.
به گفته عربی مقامات محلی، نخبگان، رسانه‌ها و مردم باید بیاموزند که چگونه در مواجهه با بحران‌ها و اختلافات، عقلانیت، مدارا و توسعه‌خواهی را محور تصمیمات خود قرار دهند.
او معتقد است در روزگاری که مسیر توسعه ملی و منطقه‌ای نیازمند هم‌افزایی همه نیروهای مولد جامعه است، تعامل درست با نخبگان، دانشمندان، کارآفرینان و صاحبان اندیشه و تجربه به‌عنوان سرمایه‌های ملی، ضرورتی حیاتی در حکمرانی محلی و ملی محسوب می‌شود.
عربی ابراز امیدواری کرد که این تجربه، به‌جای آنکه شکاف بیفکند، پلی برای فهم بهتر وظایف متقابل میان نهاد قدرت و نهاد دانش باشد.
