به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، با وجود هزینه سنگینی که دولت برای تأمین غذای دانشجویان پرداخت می‌کند، کیفیت وعده‌های غذایی در بسیاری از دانشگاه‌های کشور همچنان محل انتقاد است. به گفته مسئولان، هر پرس غذای دانشجویی به‌طور میانگین بیش از ۱۰۰ هزار تومان هزینه دارد که بخشی از آن از سوی دانشگاه پرداخت می‌شود. در رستوران‌های مکمل نیز تا سقف ۶۰ هزار تومان یارانه غذایی پرداخت می‌شود و در موارد خاص، برخی دانشجویان بی‌بضاعت حتی بدون پرداخت هزینه می‌توانند از وعده‌های غذایی بهره‌مند شوند.
در جدیدترین تصویر از بی کیفیت بودن غذای دانشجویان، می بینیم که بیش از ۱۰۰ نفر از دانشجوهای دانشگاه علوم پزشکی زاهدان به خاطر غذای سلف مسموم و راهی بیمارستان شدند و دانشجویان این دانشگاه با چیدن غذاهایشان در حیاط دانشگاه، دست به اعتراض زده اند.
با این حال، ماجرا وقتی نگران‌کننده می‌شود که کیفیت این وعده‌های غذایی زیر سؤال می‌رود. پس از خبر وجود یک مارمولک مرده در غذای سلف دانشگاه علوم پزشکی کاشان، موجی از گزارش‌ها درباره وجود اجسام آلوده و غیرقابل پذیرش در غذای دانشگاه‌ها منتشر شد. از جمله، کشف کرم ابریشم در غذای دانشگاه علوم پزشکی تبریز و حشره و تکه‌های پلاستیکی در غذای دانشجویان دانشگاه بوعلی. این موارد نه‌تنها سلامت دانشجویان را تهدید می‌کند، بلکه اعتماد آن‌ها به سلف دانشگاه را به شدت خدشه‌دار کرده است.
نکته تأسف‌بار آنجاست که برخی مسئولان، چنین حوادثی را عادی تلقی کرده و از کنار آن با سهل‌انگاری عبور می‌کنند، گویی پیدا شدن مارمولک در دیگ غذا امری طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است. اما واقعاً با توجه به بودجه‌ای که از بیت‌المال برای تهیه غذای دانشگاه‌ها هزینه می‌شود، آیا می‌توان چنین اتفاقاتی را امری معمول دانست؟ آیا وقت آن نرسیده که نظارت بر کیفیت تغذیه دانشجویان جدی‌تر گرفته شود؟
چندی پیش، حسین امامعلی‌پور، مدیر کل دفتر طرح و برنامه سازمان امور دانشجویان درباره اینکه چرا کیفیت غذای دانشجویی در دانشگاه‌های دولتی هر روز تنزل پیدا می‌کند به روزنامه ایران گفته بود: «سالیان سال است که یک روال در زمینه غذای دانشجویی دنبال می‌شود، بدین صورت که مسئولیت تغذیه دانشجویی از خرید وسایل و مواد غذایی گرفته تا پخت و پز به عهده خود دانشگاه است. در همه دانشگاه‌ها نیز شرایط به همین شکل است.»
امامعلی‌پور در پاسخ به این سؤال که وجود موجودات یا حشرات در غذای دانشگاهی متوجه چه مسئولی است، بیان کرده بود: «من ۱۵ سال است در حوزه غذای دانشگاهی کار می‌کنم، بنابراین بر حسب تجربه می‌گویم، رستوران‌های دولتی همیشه مشکل کیفیت غذا داشته‌اند. وقتی نظارت کم باشد، این اتفاق رخ می‌دهد. متأسفانه ما کارشناسان ناظر در دانشگاه‌ها برای کیفیت غذای دانشجویی نداریم. نظارت‌ها، هم از بابت تغذیه و هم موضوعات بهداشتی خیلی بالا نیست. وقتی کنترل دقیق نباشد، پیمانکار مواد غذایی خوب تهیه نمی‌کند و اهمیتی به پخت غذا نمی‌دهد. متأسفانه خیلی مواقع کیفیت غذا به گونه‌ای است که شاهد وجود موجوداتی در غذای سلف دانشگاهی هستیم.»
او درباره بودجه کل غذای دانشجویی توضیح داده بود: «نزدیک به ۱۲ همت صرف تغذیه آموزش‌عالی می‌شود که معادل ۲۰ درصد کل بودجه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری مربوط به غذای دانشگاه‌هاست. از یک طرف با آن همه هزینه و دغدغه‌هایی که مدیریت دانشگاه‌ها دارند، متأسفانه آن رضایت و نتیجه خوشایند حاصل نمی‌شود و همچنان اکثر دانشجویان با غذای رستوران‌های دولتی مشکل دارند. وقتی کار دولتی باشد، یک‌سری مشکلات هم پیش می‌آید. از طرف دیگر اکنون دغدغه اصلی مدیریت دانشگاه‌ها غذای سلف شده، در حالی که باید به وظایف مهم‌تری بپردازند. همچنین در سلف‌های دانشجویی تنوع غذا وجود ندارد و اکثر دانشگاه‌ها یک یا دو نوع غذا در یک وعده دارند و دانشجو مجبور می‌شود غذایی را که دانشگاه می‌دهد، مصرف کند.»
امامعلی‌پور با بیان اینکه چطور می‌توان از این وضعیت خارج شد، گفته بود: «موضوعی که ما پیگیر آن هستیم حضور و استفاده از توانمندی بخش خصوصی است، زیرا دانشگاه‌های دولتی با وضعیت نامطلوب مالی، توان تجهیز و به‌روزرسانی آشپزخانه دانشگاه را ندارند. اکثر آشپزخانه‌های دانشگاه‌های دولتی تجهیزات به‌روز ندارند که طبیعتاً همین مسأله در کیفیت، قیمت و رضایتمندی دانشجو تأثیر می‌گذارد.»
مدیر کل دفتر طرح و برنامه سازمان امور دانشجویان ادامه داده بود: «امسال، سال مشارکت بخش خصوصی است و مقام معظم رهبری نیز به اهمیت موضوع همکاری با بخش خصوصی تأکید کرده‌اند. بنابراین باید از توانمندی بخش خصوصی استفاده کنیم تا دانشجویان نسبت به غذای دانشگاه رضایت کافی داشته باشند.» او با اشاره به اینکه طرح الگوی نوین غذای دانشجویی به صورت آزمایشی در حال اجراست می‌گوید: «هم‌اکنون الگوی نوین غذای دانشجویی در ۱۲ دانشگاه سراسر کشور به صورت آزمایشی در حال اجراست. طبق این طرح، رستوران‌هایی با نام مکمل در دانشگاه‌ها داریم که در کنار رستوران‌های دولتی قرار می‌گیرند. این رستوران‌ها با هزینه بخش خصوصی است، نه پول دانشگاه دولتی. در رستوران‌های مکمل، بیش از ۳۰ نوع غذا تهیه و تولید می‌شود.»
مدیر کل دفتر طرح و برنامه سازمان امور دانشجویان درباره هزینه قابل پرداخت برای غذای رستوران‌های مکمل توضیح داده بود: «قیمت یک پرس غذا به طور میانگین بیش از صد هزار تومان است، یعنی دولت به ازای هر پرس غذای دانشجویی صد هزار تومان هزینه می‌کند. در رستوران مکمل، بالاترین کمک‌هزینه‌ای که داده می‌شود، ۶۰ هزار تومان است. یعنی هر غذایی که دانشجو سفارش بدهد ۶۰ هزار تومان از سوی دانشگاه پرداخت شده و مابقی توسط دانشجو داده خواهد شد.
به هر حال برخی از دانشجویان نیز بی‌بضاعت هستند که می‌توانند با استفاده از رستوران‌های مکمل حتی یک ریال هم هزینه نکنند. از مزایای رستوران‌های مکمل می‌توان به کیفیت و تنوع غذا اشاره کرد.» او توضیح داده بود: «در حال حاضر طرح الگوی نوین تغذیه دانشجویی در ۱۲ دانشگاه شروع شده و ان‌شاءالله در تابستان امسال به ۴۰ دانشگاه برسد. به وسیله این طرح، هم تنوع غذا زیاد شده، هم تصدی‌گری دانشگاه حل می‌شود و هم رضایتمندی دانشجو حاصل خواهد شد.»
