حضرت عبدالعظیم حسنی در دیدار با امام رضا (ع) یک سری دستورات و فرمان‌های مولوی از امام هشتم دریافت می‌کنند که اگر با نگاه هوشمندانه و عاقلانه به آن نگاه کنیم می‌تواند به عنوان مبانی و راهبردهای وفاق ملی نظریه‌پردازی شود.

امام رضا (ع) خطاب به حضرت عبدالعظیم حسنی می‌فرمایند: ابلغ عنی اولیایی السلام و قل لهم؛ ان لایجعلو الشیطان علی انفسهم سبیلا و مرهم بالصدق فی الحدیث و … 

«اختصاص، شیخ مفید صفحه ۲۴۱»

حضرت می‌فرماید سلام مرا به دوستدارانم برسان و به آنان بگو:

۱- برای شیطان در دل‌های خویش راهی نگشایید. نگذارید شیطان به دل‌های‌ شما مسلط شود.

۲- راستگویی در گفتار داشته باشید و ادای امانت کنید.

۳- از جدال و درگیری در کارهای بیهوده و بی‌فایده پرهیز کنید و سکوت معنادار داشته باشید.

۴- وقت خود را به دشمنی با یگدیگر نگذرانید و فرصت‌ها را تلف نکنید.

۵- صله رحم و رفت و آمد با هم داشته باشید. دوستان را به رابطه گرم با یکدیگر دعوت کنید این کار باعث تقرب به خدا، به من و دیگر اولیاست.

حضرت به این پنج گزاره اکتفا نمی‌کنند و می‌فرمایند: با خود عهد کرده‌ام که هر کس مرتکب اینگونه امور علیه دوستان ما شود، از خدا می‌خواهم او را به سخت‌ترین کیفر دنیوی مجازات کند و در آخرت نیز اینگونه افراد از زیانکاران خواهند بود.

بعد می‌فرمایند؛ خداوند، بدکاران را مورد عفو قرار خواهد داد مگر سه عده!

الف- کسانی که به خدا شرک بورزند.

ب- یکی از دوستان را آزار دهند یا برنجانند.

ج- در دل کینه‌ای از دوستان ما داشته باشند.

یعنی آزار دوستان حضرت و کینه داشتن نسبت به آنان در حد شرک توصیف شده است! حضرت رضا (ع) در آخر تهدید می‌فرمایند: هر کس به این کار ادامه دهد خداوند روح ایمان را برای همیشه از دل آنان خارج می‌کند و از ولایت ما بیرون می‌رود و من از این لغزش‌ها به خدا پناه می‌برم.

مبتنی بر همین رهنمودها بارها از سوی امامین انقلاب برای تولید قدرت ملی رهنمودهایی گفته شده است. اتحاد ملی و انسجام اسلامی و وفاق ملی باطل‌السحر فتنه‌های نرم و سخت دشمن است.

طی ۲۰ سال گذشته نیروهای انقلاب مدام در معرض واگرایی بودند حریف و رقیب به تنور واگرایی همواره دمیده است. حفظ نیروهای پای کار انقلاب در صف و ستاد مهم است.

درک رئیس‌جمهور محترم از این باب که همواره بر طبل همگرایی و پرهیز از اختلاف و واگرایی کوبیده‌اند قابل تقدیر است. این رویکرد برگرفته از سفارشات مؤکد امامین انقلاب است.

ارشادات رهنمودهای رهبری طی دو دهه اخیر به نیروهای پای کار انقلاب به مناسبت‌های گوناگون را می‌شود در فهرست زیر خلاصه کرد.

۱- آتش‌هایی که برای اختلاف ایجاد می‌شود فرو بنشانید.

۲- اصلاح ذات‌البین کنید.

۳- کسانی که به هر دلیل از مجموعه انقلابی جدا شدند گردهم بیاورید.

۴- از مجموعه‌های تأثیرگذار مراقبت کنید منحرف نشوند.

۵- قصورها و تقصیرها را شناسایی و رفع کنید.

معظم‌له ۵ تکلیف ارشادی را در کنار ۵ تکلیف مولوی مطرح کردند:

۱- راهکار ارتقاء وحدت ملی، تقویت مشترکات است، مشترکات را پیدا کنید.

۲- صدای دشمن را در داخل واتاب ندهید.

۳- در برابر هجوم دشمن برای تخریب وحدت ملی بایستید.

۴- بر وحدت قلوب و حرکت در مسیر واحد اصرار کنید.

۵- تعهد در برهم زدن وحدت، خلاف شرع است وحدت یک فریضه مهم است.

مخاطب این پنج رهنمود مولوی و ارشادی احزاب، رسانه‌ها، نخبگان و همه اصحاب پای کار ولایت و انقلاب است.

***

نظام دانایی کشور باید براساس تئوری امام رضا (ع) برای وحدت و همگرایی نیروهای ولایی و نیز براساس رهنمودهای امامین انقلاب برای تولید قدرت ملی و وحدت ملی تئوری‌پردازی کند.فقر نظریه‌پردازی در حوزه اتحاد و وفاق ملی در ساحات سیاسی و اجتماعی کشور یک امر ملموس در حکمرانی کشور است.

احزاب و رسانه‌ها سهم خود را در تولید قدرت ملی ادا نمی‌کنند.

ده‌ها دانشکده و حوزه‌های علمیه در کشور متکفل علوم سیاسی، حقوق، جامعه شناسی، علوم اجتماعی، فقه، کلام، روانشناسی، فلسفه و … هستند آنها تولیدات فکری و فرآورده های نظری خود را برای تجهیز احزاب و رسانه‌ها برای رسیدن به وفاق و وحدت ملی تئوریزه نمی‌کنند.دشمن در شکاف این فقر تئوریک جنگ شناختی و نبرد نرم و بساط مقابله سخت و نرم خود را متمرکز می‌کند.