فرارو- دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا مدعی شده که پذیرای شنیدن هرگونه پیشنهادی از سوی ایران درباره توسعه غیرنظامی انرژی هسته‌ای خواهد بود و این در حالیست که تعویق مذاکرات ایران و آمریکا با گمانه زنی‌هایی متعدد همراه شده است. عباس عراقچی، وزیر امورخارجه ایران نیز بار دیگر بر صلح آمیز بودن کامل برنامه‌های هسته ایران تاکید کرده است.
به گزارش فرارو، عباس عراقچی در واکنش به اظهارات اخیر برخی مقام‌های آمریکایی در خصوص لزوم برچیده شدن کامل برنامه هسته‌ای ایران گفته است: «ایران به عنوان یکی از امضاکنندگان معاهده ان پی تی کاملا حق داشتن چرخه‌ی کامل سوخت هسته‌ای را دارد.» همزمان با تعویق مذاکرات و پینگ پنگ کلامی مقامات ایران و آمریکا، نتانیاهو ادعا‌های تندی را علیه ایران مطرح کرده است. در چنین شرایطی پرسش‌هایی در خصوص آینده مذاکرات و تاثیر ادعا‌های اسرائیل بر روند مذاکرات مطرح است. «احمد بخشایش اردستانی»، عضو کمیسیون سیاست خارجی و امنیت ملی مجلس شورای اسلامی، در گفت‌و‌گو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:
احمد بخشایش اردستانی به فرارو گفت: «اسرائیل تمام تلاش خود را برای برهم زدن مذاکرات ایران و ایالات متحده انجام می‌دهد چرا که دشمنی بین ایران و اسرائیل، بسیار دشوار و سخت است؛ بنابراین نتانیاهو با توجه به حملات موشکی ایران علیه اسرائیل و وعده صادق یک و دو، در کنار مشکلاتی که با حماس و حزب الله و حوثی‌ها داشته و دارد، سعی دارد با تمام قوا از ایران انتقامجویی کند. اسرائیل منشاء بسیاری از مشکلات خود را ایران میبیند و در نتیچه همه تمرکز خود را روی آمریکا گذاشته است. سنگ بنای حمایت از نتانیاهو از آمریکا ریشه می‌گیرد و اسرائیل نمی‌خواهد آمریکا را به هیچ وجه از دست بدهد. اسرائیل، آمریکا را در جریان تک تک امور سیاسی و تصمیم گیری‌های خود قرار می‌دهد. حتی آمریکایی‌ها نیز به خاطر اسرائیل با حوثی‌ها درگیرند و منطقه باب المندب را ناامن کرده‌اند. با توجه به همه این ها، اسرائیل در تلاش است هر نوع رابطه احتمالی بین ایران و آمریکا را تا جای ممکن مورد کارشکنی قرار دهد و اگر این مذاکرات به انعقاد رسید، خود را به عنوان بخشی از بازی، قرار دهد.»
وی افزود: «اگر ایران و ایالات متحده به توافقی برسند، اسرائیل مایل است به هر شکلی که شده در حاشیه امن این توافق قرار گیرد. با توجه به روحیات ترامپ، که فردی خودشیفته با تمایل برای انجام کار‌های بزرگ آن هم به سبک انفرادی است، بعید است که وی به دنبال دستیابی به یک قرارد بزرگ و حتی فراتر از برجام نباشد. او سعی دارد به همه ثابت کند نه فقط نسبت به دموکرات‌ها برتری دارد بلکه قادر است از آن چه اوباما تحت عنوان برجام به آن دست یافت نیز قوی‌تر و برتر عمل کند. با همه کارشکنی‌های اسرائیل، حدس من این است که ایران و آمریکا به انعقاد توافق خواهند رسید.»
این عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس در ادامه گفت: «اگر نگاهی به سه دوره مذاکره اولیه داشته باشیم، متوجه می‌شویم که ایالات متحده به جای مذاکره، «همراهی» کرده است. هرچند که از این پس، ممکن است برخی مشکلات نیز به وجود آید. آن چه تا کنون ایالات متحده پذیرفته است، حق غنی سازی ایران است. ایران غنی سازی صلح آمیز خود را ۲۰ درصد اعلام کرده است. روی مسئله ۳۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده، بحث‌هایی وجود دارد که یکی از این بحث‌ها این است که یا این اورانیوم به کشوری ثالث ارسال شود و یا در ایران با نظارت بازرسان آژانس نگهداری شود. در مقابل، ایران نیز با توجه به تجربه منفی خروج ترامپ از برجام، به دنبال تضمینی پایدار از سوی ایالات متحده، برای ایجاد اطمینان است. یکی از تضمین‌ها می‌تواند سرمایه گذاری شرکت‌های آمریکایی در ایران باشد.»
وی افزود: «آمریکایی‌ها می‌توانند در حوزه‌هایی مثل صنعت هسته‌ای، برق و امثالهم در ایران، سرمایه گذاری و هماهنگی داشته باشند. ایران مسیری با اراده را برای دستیابی به توافق گشوده است، اما آمریکا ۲ کار متناقض انجام می‌دهد. از یک سو دولت آمریکا، سعی دارد به اسم «صلح بر مبنای قدرت» به جهانیان و آمریکایی‌ها بفهماند، آمدن ایران پای میز مذاکره متاثر از قدرت ایالات متحده است و ایران نگران تبعاتی است که نیامدنش پای میز مذاکره خواهد داشت. درواقع دولت آمریکا تصویر نگرانی ایران از جنگ را به بهانه حضور پای میز مذاکره مطرح کرده است. البته ایران، پاسخ این نوع تهدید‌ها را کامل، داده است و آمریکایی‌ها هم خیلی خوب می‌دانند که ایران بسیار قوی و توانمند است. از سوی دیگر شکست ایالات متحده از حوثی‌ها را شاهد بودیم. موشک‌های حوثی ها، شباهت‌های زیادی به موشک‌های ایرانی دارد و اگر آمریکا نتواند یک گروه نظامی حوثی را مغلوب کند، وای بر زمانی که بخواهد با ایران درگیر شود. البته همه از جنگ خسته‌اند و هیچکس هم تمایلی به ایجاد جنگ ندارد. تلاش‌های اسرائیل برای برهم زدن مذاکرات از یک سو و تلاش‌های گلوبالیست‌هایی از جمله فرانسه و آلمان انگلیس از سوی دیگر را شاهدیم که تمایل دارند از مذاکرات برای خود سهمی بردارند، اما ترامپ ان‌ها را مداخله نداده است. آن چه مشخص است این است که در نهایت همه چیز به تصمیم گیری‌های ایران و ایالات متحده برخواهد گشت.»
