در اردیبهشت ۱۳۴۲ مجله «آسیای جوان» گزارش جالبی درباره تعداد لابراتورا‌های هروئین‌سازی در ایران منتشر کرد. این گزارش همچنین به سابقه ساخت هروئین در ایران نیز پرداخت. بخش‌هایی از آن را در پی می‌خوانیم.
به گزارش خبرآنلاین؛ طبق آماری که در دست است اینک سی‌ودو لابراتوار جهت ساختن گرد سفید «هروئین» در سراسر کشور مشغول فعالیت می‌باشد. در این لابراتورا‌ها تریاک‌هایی که از مرز‌های «ترکیه» و «افغانستان» به طور قاچاق و دور از چشم مامورین تجسس و افراد پلیس وارد کشور می‌شود تبدیل به هروئین شده و در بسته‌های کوچک و بزرگ روانه بازر‌ها می‌گردد.
کارگردانان این لابراتورا‌ها را عموما دکتر‌های داروساز و شیمیست‌ها تشکیل می‌دهند. اینان با دستگاه‌های مخصوص از هر صد کیلو تریاک دو نیم تا سه کیلو «هروئین» استخراج می‌نمایند.
بیشتر این لابراتورار‌ها در دهات و شهر‌های نزدیک خط زنجیر مرز واقع می‌باشد و علت آن این است که قاچاقچیان تشخیص داده‌اند حمل و نقل مقادیر زیادی از تریاک در داخل کشور باعث دردسر بوده و با بوی زننده‌ای که از آن به مشام می‌رسد و شامه تیز مامورین کشف نسبت به آن حساسیت دارد ممکن است خطر گرفتاری‌های بیشتری در راه آنها به وجود آید.
روی این اصل تریاک قاچاق را پس از گذشتن از مرز بلافاصله در نزدیک‌ترین نقطه به هروئین تبدیل نموده و با این تمهید از خطر گرفتار شدن به اندازه قابل ملاحظه‌ای می‌کاهند.
تا پیش از آن‌که لابراتورا‌های مجهز کنونی جهت ساختن «هروئین» در داخل مرز‌های کشور به وجود آید «گرد سفید» توسط قاچاقچیان با زحمات بسیاری وارد شده و به بهای گزافی در پایتخت و شهرستان‌ها پخش می‌شد.
در ایران نخستین بار دکتر «مصطفوی» فرمول ساختن هروئین را از طریق تبدیل چونه تریاک به «هروئین» به کار برد و بعد از او پنجه‌های سیاه و گناهنکار دیگری با استفاده از این روش مشغول ساختن گرد سفید گردیدند.
[..]اینک قسمت عمده هروئین مورد نیاز در همین لابراتوار‌ها و با استفاده از همین فورمول ساخته می‌شود و نظر به سود سرشاری که از این راه عاید می‌گردد هر سال به طور متوسط سه تا پنج آزمایشگاه جدید بر تعداد موجود آن افزوده می‌شود...
