فیلم روستای ابوذر و مزارع رنگارنگ بهاری
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روزنامه هم میهن با انتشار بخشی از مقاله مجله بریتانیایی اسپکتیتور نوشت:
تصویری ماهواره‌ای نشان می‌داد که ۶ بمب‌افکن پنهان‌کار آمریکایی در یک پایگاه هوایی در جزیره دیه‌گو گارسیا مستقر شده‌اند. این هواپیماها به دلیل شکل ویژه بال‌های‌شان به سادگی قابل تشخیص هستند. دونالد ترامپ تهدید کرده‌بود که اگر ایران برنامه هسته‌ای‌اش را محدود نکند، جوری این کشور را بمباران می‌کند که به خواب هم ندیده‌اند. ترامپ یک ناو هواپیمابر دیگر هم به خاورمیانه فرستاده‌است و قرار است تعداد بیشتری سامانه ضد موشک در اسرائیل مستقر کند. این روش «دیپلماسی قهری» ترامپ است.
ایرانی‌ها تاکید دارند که برنامه هسته‌ای‌شان غیرنظامی است و قصدی برای ساخت سلاح هسته‌ای ندارند. سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران گفته‌است که نمی‌خواهد مذاکرات را تا ابد ادامه بدهد، اما این به نفع ایران است که آمریکایی‌ها در فرآیند مذاکرات گرفتار شوند. مذاکرات توافق هسته‌ای با دولت باراک اوباما دو سال طول کشید. خبرگزاری‌ها نوشته‌اند که دونالد ترامپ در نامه‌اش به رهبر ایران ضرب‌الاجلی دوماهه تعیین کرده‌است.
اما آیا ترامپ واقعاً می‌خواهد ایران را بمباران کند؟ بلین هولت، ژنرال بازنشسته نیروی هوایی آمریکا به نیوزمکس می‌گوید: «معنای اعزام بمب‌افکن‌ها به دیه‌گو گارسیا این است که آمریکا چنگ و دندان نشان دهد. هر یک از این بمب‌افکن‌ها توانایی حمل ۲۰ تن بمب دارند و سامانه‌های دفاع هوایی ایران کار زیادی در مقابل آنها نمی‌توانند انجام دهند. اما همزمان بمباران ایران از آسمان، جلوی ساخت بمب هسته‌ای را نمی‌گیرد.»
به نظر می‌رسد که بمب‌افکن‌ها فعلاً فقط اهرم مذاکراتی هستند. ترامپ از ابتدای ورودش به بازار خرید و فروش املاک، همواره از اهرم فشار مذاکراتی برای معامله استفاده می‌کرد. او به همین ترتیب عمارت مارالاگو را خریداری کرد. وقتی فروشنده حاضر به پذیرش پیشنهاد او نشد، او هم به ساحل مقابل عمارت اشاره کرد و گفت در این زمین شروع به ساخت و ساز خواهد کرد و با از بین بردن چشم‌انداز عمارت به دریا، باعث از بین رفتن ارزش آن خواهد شد.
او به زندگی‌نامه‌نویسش توضیح می‌دهد: «این موضوع دیوانه‌شان کرد، نمی‌توانستند خانه را به هیچ‌کس دیگر بفروشند، چون من مالک زمین‌های ساحلی بودم، به این ترتیب قیمت کم و کمتر شد.» البته یک جنگ منطقه‌ای که خاورمیانه را به آتش بکشد، تا حدودی با خرید ملک در سواحل فلوریدا متفاوت است.
ترامپ به‌رغم همه تهدیدهای تند و تیزش، یک جنگ‌طلب نیست. او در دور نخست ریاست‌جمهوری‌اش بارها در مقابل جنگ‌طلبان تندرو، مانند جان بولتون، برای جنگ با ایران مقاومت کرد. امروز افراد محتاط‌تری هم در اطراف ترامپ قرار گرفته‌اند. برای مثال جی‌دی ونس، معتقد است که جنگ با ایران منافع آمریکا را تامین نمی‌کند. به نظر می‌رسد که دونالد ترامپ در راستای عمل کردن به نظریه حکمرانی «مرد دیوانه» همینطور که پیش می‌رود، تصمیم‌های خلق‌الساعه می‌گیرد. زمانی که ترامپ مذاکرت قریب‌الوقوع با ایران را اعلام کرد، بنیامین نتانیاهو بی‌خبر در کنار او در دفتر ریاست‌جمهوری آمریکا نشسته‌بود.
او که قبلاً گفته‌بود اسرائیل رهبری اقدام نظامی علیه ایران را بر عهده خواهد داشت، همان‌جا گفت: «هیچ‌کس ما را رهبری نمی‌کند. ما کاری می‌کنیم که خودمان می‌خواهیم.» سوال اینجاست که اگر واقعاً هیچ راهبردی وجود نداشته‌باشد، چه خواهد شد؟
آیا واقعاً ترامپ و مشاورانش می‌دانند که چه می‌کنند؟ بازی رفتن تا مرز اجرای تهدید به عنوان اهرم فشار، حتی توسط حرفه‌ای‌ترین سیاستمداران هم در مقابل ایران بسیار پرمخاطره است. مسئله این است که ما اینجا با دار و دسته‌ای طرف هستیم که یک خبرنگار را به گروه چت‌شان که در آن برنامه‌های محرمانه جنگی را به اشتراک می‌گذاشتند، اضافه کردند.
