به گزارش خبرگزاری مهر، سید محسن رفیع‌زاده عضو گروه بیماری‌های چشم بیمارستان فارابی گفت: در این جراحی‌ها، پیوند اعصاب حسی از ساق پا به قرنیه آسیب‌دیده صورت گرفت تا ناحیه‌ای که دچار بی‌حسی شده بود، مجدداً عملکرد عصبی پیدا کند.
وی با اشاره به اینکه بیماران منتخب برای این جراحی دارای شرایط خاصی بودند، افزود: یکی از بیماران در اثر ضربه، دیگری به صورت مادرزادی و بیمار سوم پس از جراحی تومور مغزی حس قرنیه خود را از دست داده بودند. از دست رفتن حس قرنیه می‌تواند منجر به خشکی شدید، زخم‌های قرنیه‌ای، سوراخ شدن قرنیه و حتی پارگی چشم شود.
سید فرزاد محمدی استاد بیماری‌های قرنیه و خارج‌چشمی دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز در خصوص اهمیت این جراحی گفت: عصب‌رسانی به قرنیه مانند برقرار کردن یک جریان آبی قوی برای بافتی است که خشک شده است. بدون این جریان، قرنیه قادر به مراقبت از خود نیست و مستعد آسیب‌ها و عفونت‌های جدی می‌شود. این جراحی با بازسازی مسیر عصبی، قرنیه را توانمند می‌سازد تا مجدداً شفافیت، حساسیت و عملکرد طبیعی خود را بازیابد.
وی ادامه داد: بیمارانی که تحت این عمل قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم‌های مزمن و افت شدید دید هستند و باید به‌طور مداوم تحت مراقبت قرار گیرند. اما با این نوع جراحی، چشم به نوعی 'ریست' می‌شود و توانایی مراقبت از خود را بازمی‌یابد. در این جراحی‌ها، نقش همکاری بین‌رشته‌ای نیز بسیار چشم‌گیر بود.
محمدرضا امام هادی جراح مغز و اعصاب و فوق‌تخصص جراحی ترمیمی اعصاب محیطی از دانشگاه علوم پزشکی گیلان نیز در این خصوص گفت: حس قرنیه اهمیت حیاتی دارد. نبود این حس می‌تواند منجر به کوری و عوارض شدید چشمی شود. بازگشت حس به قرنیه پس از جراحی، بسته به سن بیمار و شرایط بالینی، بین ۶ تا ۱۲ ماه زمان می‌برد.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، بیمارستان فارابی با برخورداری از تیم‌های متخصص و پیشرو در حوزه چشم‌پزشکی، هم‌اکنون به عنوان یکی از قطب‌های اصلی چشم‌پزشکی کشور شناخته می‌شود و با بهره‌گیری از توانمندی‌های تحقیقاتی و درمانی، گامی مؤثر در جهت پاسخگویی به نیازهای ملی برداشته است.
