به گزارش "ورزش سه"، در ۱۰ مارس ۲۰۱۷، ژابی آلونسو در یک کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد که در پایان فصل از فوتبال خداحافظی می‌کند و قصد دارد مربی شود. در کنار او، کارلو آنچلوتی، مربی وقت بایرن مونیخ، نشسته بود.
آنچلوتی گفت: «ما یک بازیکن بزرگ را از دست می‌دهیم. او حرفه‌ای فوق‌العاده و انسانی بی‌نظیر است. توانایی و تجربه لازم برای تبدیل شدن به یک مربی بزرگ را دارد.» حالا، چند روز دیگر، آنچلوتی سکان هدایت رئال مادرید را به او تحویل خواهد داد.
ژابی آلونسو با ایده‌هایی روشن و رویکردی چندوجهی که از همکاری با مربیان برجسته قرن مانند لوئیس آراگونس، ویسنته دل بوسکه، ژوزه مورینیو، پپ گواردیولا و کارلو آنچلوتی شکل گرفته، به رئال مادرید می‌آید.
دوران درخشان او در بایرلورکوزن، سیستمی را تثبیت کرد که پیش‌تر در تیم دوم رئال سوسیداد نیز به کار برده بود: آرایش ۳-۴-۳ یا گاهی ۱-۲-۴-۳. این سیستم برای رئال مادرید جدید تغییری اساسی است، زیرا آنچلوتی به‌ندرت از دفاع سه‌نفره استفاده کرده است.
برای آلونسو، این آرایش تاکتیکی نقطه شروع است و مدیران رئال هم از آن آگاهند. این سیستم، شیوه نقل‌وانتقالات رئال را هدایت خواهد کرد. اولین گام، جذب ترنت الکساندر آرنولد است که با ویژگی‌های مدنظر آلونسو برای بازیکنان کناری همخوانی دارد: توانایی پوشش زمین، کیفیت فنی، قدرت دریبل‌زنی و غافلگیری با حضور در مناطق غیرمنتظره. حالا، باشگاه باید بازیکنی با همین مشخصات برای سمت دیگر پیدا کند.
در ایده آلونسو، سه مدافع میانی باید هم در بازی‌سازی از عقب زمین مهارت داشته باشند و هم در دوئل‌های رودررو موفق عمل کنند. لورکوزن آلونسو در این زمینه، نه فقط در دفاع، بلکه در کل زمین، درخشان بوده است. جلوی خط دفاع، یک دابل پیووت (مانند ژاکا و اندریچ، پالاسیوس یا گارسیا) قرار می‌گیرد که بازتاب‌دهنده فلسفه فوتبالی آلونسو هستند.
در خط حمله، بازیکنانی مانند فلوریان ویرتز، که در لورکوزن درخشید، نقش کلیدی دارند. با این حال، آلونسو مربی‌ای نیست که به یک ایده ثابت تکیه کند. او معتقد است که مربی با یک طرح اولیه شروع می‌کند، اما این بازیکنان هستند که نتیجه نهایی را شکل می‌دهند. او از تیم ملی اسپانیا، که برای مالکیت توپ و موقعیت‌سازی برای بازیکنان کلیدی طراحی شده، و رئال مادرید آنچلوتی در لادسیما، با ستارگانی مانند کریستیانو و بیل، به عنوان مثال‌هایی از انعطاف‌پذیری یاد می‌کند.
طرح آلونسو در رئال مادرید از موفقیت او در لورکوزن سرچشمه می‌گیرد، اما نباید انتظار داشت که او تنها به یک سبک بازی پایبند باشد. او مربی‌ای است که آماده تطبیق و نوآوری است.
